Chapter —Twenty-Two—

ตะวันเอาแต่ก้มหน้าก้มตา มองอาหารเช้าตรงหน้า ทั้งๆที่เธอรู้ว่ามันไม่มีทางหายไปแน่ถ้าเธอเอาแต่มองมัน --อึดอัด-- ตะวันรู้สึกและคิดแบบนี้อยู่ เพราะบนโต๊ะอาหารเช้า เช้านี้เป็นสิ่งอัศจรรย์ที่ปาฏิหาริย์ก็มีจริง เมื่อหัวโต๊ะคือฟิลิปและฝั่งตรงข้ามเธอคือคีน แต่บรรยากาศทำให้เธอรู้สึกว่าหายใจไม่ออก เมื่อสามชีวิ