Chapter —Twenty-Four—

ตะวันหยุดยืนอยู่กับที่เมื่อไม่มีประโยชน์ที่จะดิ้นรนขัดขืน ในเมื่อเธอเองก็ต้องการเขาเช่นกัน --ร่วมรักกับคุณคีน-- ตะวันแย้มยิ้มออกมา เมื่อเธอคิดว่ากำลังจะได้สิ่งที่เธอคิดไว้ คีนยิ้ม ส่งรอยยิ้มให้กับดวงตาคมโตที่มองเขาอยู่ คีนเลื่อนมือสอดเข้ารอยผ่าของกระโปรงอย่างช้าๆ ตะวันหายใจถี่รัวด้วยสาเหตุหลายอย่า