’ III ’ [1]

‘ณ ประเทศอังกฤษ’ “ให้คนเตรียมรถเลย...เดี๋ยวอีกสิบห้านาที ผมจะเข้าบริษัทฯ...” อดัมหันมาพูดกับเจอาร์เมื่อรถแล่นจากสนามบินฮีทโธรว์มุ่งหน้าสู่คฤหาส์ใจกลางกรุงลอนดอนที่เป็นบ้านของอลันพี่ชายเพียงคนเดียวของเขา และเมื่อพูดจบอดัมที่มีหญิงสาวในอ้อมแขนที่เขานำตัวมาจากเมืองไทย เดินขึ้นบันไดสู่ชั้นสองของคฤหาส์ และเดินไปยังฝั่งตะวันตกที่เป็นที่พักของเขาในบ้านหลังนี้ อดัมเมื่อเดินมาถึงห้องนอน ก็ค่อยๆวางร่างบางลงสู่เตียงนุ่ม จัดท่าให้เธอได้นอนหลับพักผ่อนอย่างสบาย หลังจากการเดินทางข้ามทวีปมาอย่างยาวนาน และเดินออกจากห้องไปโดยทันที “ให้คนเฝ้าไว้...และจัดอาหารมาให้เธอด้วย” อดัมพูดกับหัวหน้าแม่บ้านคนสนิทของอลัน เฮเลนเพียงพยักหน้าและถอยออกไปอย่างไม่ต้องซักถามอะไร เพราะเธออยู่กับครอบครัวนี้มานานรู้จักแม้กระทั่งคุณตาทวดไมเคิลของเหลนทั้งสอง และค่อนข้างเข้าใจครอบครัวนี้ดีจึงไม่มีความกังขาในทุกเรื่องของการกระทำของนายทุกคน “ครับพี่...” อดัมเมื่อกลับมาขึ้นรถที่เตรียมไว้เขาก็ต่อสายหาอลันพี่ชายที่ยังคงจัดการปัญหาหัวใจอยู่ที่เมืองไทย และตลอดการเดินทางอดัมทำความเข้าใจสิ่งที่เขาต้องไปจัดการแทนอลัน “ฝากด้วยนะ” อลันพูดกับน้องชายหลังจากแจ้งรายละเอียดที่จำเป็นและสำคัญให้อดัมเข้าใจ “ครับ” อดัมตอบรับและกดวางสาย และเมื่อรถเข้ามาจอดที่ทางเข้าด้านหน้าของตึกสูงที่มีป้ายใหญ่ขึ้นไว้ว่า ‘ซาวันเดอร์กรุ๊ป’ อดัมและเจอาร์ลงจากรถและเดินผ่านประตูที่มีคนมาเปิดรอไว้แล้ว “ลูกค้ามาถึงแล้วคะ” เลขาส่วนตัวอีกคนของอลันรายงานทันทีเมื่ออดัมเดินเข้ามา เพราะเธอได้รับแจ้งจากเจ้านายของเธอแล้วว่า อดัมจะมาทำหน้าที่นี่แทน อดัมพยักหน้าพร้อมรับแฟ้มที่เลขาส่งให้มาเปิดดูขณะเดินเข้าลิฟท์เพื่อไปพบกับลูกค้าคนดังกล่าว อดัมอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมอีกเล็กน้อย เพราะเขาเข้าใจสิ่งที่ต้องทำวันนี้ทุกอย่างแล้วแค่ให้ ‘ลูกค้า...ลงชื่อก็เป็นอันจบ’ “คุณอดัม...นี้คือคุณคริสติน่า” อดัมยื่นมือไปเป็นการทักทายตามธรรมเนียม เมื่อเลขาอีกคนของอลันทำการแนะนำเขาและเธอ เมื่อทีมของเขาคือเลขาของพี่ชายและเจอาร์มาถึงห้องประชุม “ยินดีที่ได้รู้จัก...และได้ร่วมค้าขาย” อดัมกล่าวทักทายและจุดประสงค์ของการพบเจอในครั้งนี้ออกไปพร้อมกับจับมือหญิงสาวตรงหน้า “ยินดีที่ได้รู้จักคะ...คุณอดัม” คริสติน่ากล่าวทักทายกลับ โดยที่มือทั้งสองยังคงจับกันไว้ อดัมเลิกคิ้วเล็กน้อยพร้อมรอยยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย เพราะมือเรียวบางนั้นยังคงกำมือเขาไว้โดยที่เธอยังไม่ยอมปล่อย และเมื่อเขามองเข้าไปในใบหน้าที่บรรจงแต่งแต้มมาอย่างสวยงามและดวงตานั้นอดัมก็เข้าใจทันทีว่างานนี้ไม่ยากอย่างที่คิดเพราะเขาคิดว่าคงต้องมีการจัดโปรโมชั่น พิเศษให้กับลูกค้าคนนี้สักหน่อย “เชิญนั่งครับ” อดัมพูดพร้อมกับปล่อยมือบางนั้นและส่งสายตากลับดวงตานั้นอย่างเข้าใจในความหมายของฝ่ายตรงข้าม และแน่นอนสายตาที่เขาตอบกลับนั้นคือเขาตอบรับสิ่งที่เธอเสนอ หญิงสาวกล่าวขอบคุณด้วยความชื่นมื่น เพราะเธอไม่ใช่เด็กสาวไร้เดียงสาที่ไม่เข้าใจสายตาของชายตรงหน้า “เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา...กับ...”อดัมพูดแค่นั้นและส่งยิ้มอย่าง มีเลศนัยให้กับเธอพร้อมกับส่งแฟ้มที่รับมาจากเลขาส่งให้ คริสติน่า เพียงแค่เธอเซ็นต์ทุกอย่างก็จบ เพราะการพบเจอครั้งนี้ของเขาและคริสติน่า เธอเป็น ตัวแทนของบริษัทที่จะว่าจ้างบริษัทของพี่ชายเขา ผลิตแม็กของรถรุ่นใหม่ที่จะเปิดตัวในปีหน้าที่มียอดการสั่งซื้อจากทุกทวีป “…ไม่มีปัญหาอยู่แล้วคะ...กลุ่มธุรกิจของเราเชื่อและวางใจ...ซาวันเดอร์กรุ๊ปอยู่แล้ว...ฉันพึ่งรู้นะคะว่าคุณอลันมีน้องชายด้วย” “แล้ว...คุณผิดหวังหรือเปล่าที่ต้องเจอผม...แทนที่จะเป็นพี่”คริสติน่ายิ้มและส่ายหน้า เธอได้เจอและรู้จักกับอลันเมื่อสองปีก่อน สองพี่น้องนี้ดูดีทั้งคู่แต่เป็นคนละแนว เพราะอลันจะสุขุมอ่านยากไม่เล่นหูเล่นตากับเธอแบบนี้ เพราะไม่ใช่ว่าเธอจะไม่อยากกินอลันแต่อลันไม่เปิดช่องให้เธอเลยต่างหาก ต่างกับอดัมที่เปิดเผยออกมาอย่างชัดเจนเพียงแค่เธอส่งสายตาลองเชิงไปนิดเดียวเขาก็ตอบรับอย่างง่ายดาย อดัมมองหญิงสาวตรงหน้า ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเธอเป็นแบบไหนเพราะพี่ชายได้บอกไว้ก่อนหน้านี้แล้วว่าเธอเป็นสาวร้อนสวาท อดัมจึงตั้งใจแสดงบทบาทหนุ่มนักรักให้เธอได้เห็น เธอก็ตกหลุมที่เขาขุดดักไว้ มันก็แค่ธุรกิจและผลประโยชน์ “จะว่าไป...คุณอดัมหน้าตาคุ้นๆนะคะ...” คริสติน่ามองหน้านัยน์ตาเขียวมรกตนั้นอีกครั้ง อดัมเพียงแค่ยิ้มที่สามารถทำให้สาวๆแทบจะร้องกรี๊ดกับรอยยิ้มพิฆาตนารีสยบแทบเท้า ‘ต้องขอบคุณรอยยิ้มนี้...เพราะใครๆมักจะบอกว่าเขามีรอยยิ้มเหมือนพ่อมาก...และแน่นอนก็ในเมื่อพ่อเขาคือปีเตอร์ มาร์ส นักร้องเจ้าเสน่ห์ของสาวๆในยุคนั้น’ “ก็ผมน้องชาย...พี่อลัน...คุณคงจะคุ้นๆกับพี่ชายผมสิครับ” อดัมกลับเบี่ยงเบนความสนใจเธอไปทางอื่น และแน่นอนที่เธอต้องคุ้นๆหน้าตาเขาในเมื่อเขามีอาชีพนายแบบเป็นฉากบังหน้า คริสติน่าเพียงแค่พยักหน้าและก้มมองอ่านเอกสารตรงหน้าอีกครั้ง ถึงเธอจะหลงเสน่ห์ชายตรงหน้าแต่หน้าที่ของเธอก็สำคัญ เพราะไม่อย่างนั้นเธอคงไม่มายืนอยู่จุดนี้ “เราไปทานอาหารจีนกันนะคะ...ฉันมีที่ประจำ” คริสติน่าเอ่ยหลังจากที่จรดปากกาเซ็นชื่อ “ไม่มีปัญหาครับ...เราไปกันเลยนะครับ” อดัมพูดพร้อมกับลุกยืนขึ้นพร้อมกับเดินไปขยับเก้าอี้ให้หญิงสาว “ฉันขับรถมาเอง...เราไปด้วยกันนะ” “ได้ครับ...เดี๋ยวผมของสั่งงานสักสองสามนาทีและตามลงไป” อดัมพูดกับหญิงสาวและบอกให้เลขาของพี่ชายเดินไปส่งเธอ “พี่เจอาร์...กลับไปก่อน” เจอาร์พยักหน้าเข้าใจ เพราะที่เขาต้องกลับตามคำสั่งของเจ้านาย เพราะเขาต้องไปจัดการเรื่องของหญิงสาวที่ตอนนี้ไม่แน่ใจว่าจะตื่นจากการเดินทางข้ามทวีปหรือยัง “ขอบคุณครับ...ผมฝากด้วยนะครับ” อดัมเปลี่ยนแววตาและสีหน้าแตกต่างจากเมื่อสักครู่อย่างกับหน้ามือเป็นหลังมือ เพราะจะมีใครสักกี่คนที่จะรู้ว่าบทบาทไหนของผู้ชายตรงหน้าคือตัวตนที่แท้จริงของเขา ทันทีที่อดัมและคริสติน่าเดินเข้ามาในร้านอาหารจีน พนักงานต้อนรับก็เดินนำทั้งสองไปยังโต๊ะที่เป็นห้องส่วนตัว และเมื่อประตูห้องถูกเปิดเข้าไปภายในห้องบนโต๊ะอาหารก็ไม่ว่างเพราะอาหารได้ถูกจัดเตรียมให้กับลูกค้าคนสำคัญ หลังจากที่อดัมเดินเข้าไป ประตูห้องก็ถูกปิดโดยทันที ภายในห้องมีเพียงเขาและเธอ อดัมเพียงแค่ยิ้มที่มุมปาก และเดินไปนั่งด้วยท่าทางสบายๆ และเริ่มทานอย่างใจเย็น ถึงแม้ว่าหญิงสาวข้างกายจะน่าสนใจแต่สำหรับเขาแล้วคิดถึงผู้หญิงอีกคนที่ตอนนี้คงหลับไหลไม่ได้สติ “ไม่ชอบอาหารจีนเหรอ?” คริสติน่าเอ่ยถามออกมา เพราะตั้งแต่เข้ามาอดัมยังไม่พูดอะไร และเหมือนเขาคิดอะไรอยู่ตลอดเวลา “…เฉยๆ...อะไรก็ทานได้” อดัมตอบด้วยเสียงราบเรียบ “ถ้างั้นถ้าเป็น...พอจะทำให้คุณชอบได้มั้ย?” คริสติน่าพูดพร้อมกับนำของสองอย่างจากกระเป๋ามาวางไว้บนโต๊ะ อดัมมองสิ่งที่คริสติน่าวางไว้บนโต๊ะ พร้อมกับรอยยิ้มเล็กน้อยที่มุมปากก็ปรากฎบนใบหน้าสีน้ำผึ้งนั้น เพราะสิ่งที่คริสติน่าวางไว้คือเกราะป้องกันที่ขวางกั้นการผลิตทายาท อีกอย่างอดัมก็สามารถเดาได้ถูกต้องว่ามันคือยากระตุ้นปลุกอารมณ์ความต้องการ อดัมมองคริสติน่าที่หยิบเม็ดยาดังกล่าวเข้าปากตัวเองและกลืนลงคอไป มีเหรอผู้ชายอย่างเขาจะต้องกลัวอดัมก็หยิบขึ้นมาหนึ่งเม็ดและเอาเข้าปากไปเช่นกัน “อ้า...อ้า...โอ้วววววว” และหลังจากนั้นเวลาผ่านไปเพียงยี่สิบนาที เสียงครางอย่างพึงพอใจของคริสติน่าก็ดังลั่น เมื่อตัวตนที่มีเกราะป้องกันกระแทกเข้าออกเสียงดังกึกก้องประสานไปกับเสียงครางของเธอ เมื่อร่างกายเปลือยเปล่าของชายหญิงในห้องอาหารจีนกำลังกอดรัดปรนเปรอเซ็กส์สวาทให้แก่กันและกัน “…ว้าวววว....” คริสติน่าร้องครางอย่างถูกใจ เมื่อตอนนี้เธอกำลังอยู่ในท่าคลานสี่ขาโก่งก้นให้อดัมสอดใส่กระแทกตัวตนจากทางด้านหลังในความเป็นหญิงของเธอด้วยแรงที่ดิบเถื่อน ตรงตามความต้องการของเธออย่างถึงที่สุด อดัมยังคงขยับสะโพกกระแทกแก่นกายเสียดสีเข้าออกความเป็นหญิงของหญิงล่าสวาท จะเรียกคริสติน่าแบบนี้ก็ไม่ผิด เพราะทุกอย่างเธอเตรียมการไว้อย่างพร้อมแบบมืออาชีพ สองมือของอดัมกอบกุมประคองสะโพกขาวตรงหน้าอย่างมั่นคงเพื่อที่รองรับการสาดสัดกระแทกกระทั้นของเขาอย่างดิบเถื่อน ที่เกิดจากยาที่อยู่ในกระแสเลือดของเขากับความต้องการแบบธรรมชาติของผู้ชาย “…ดีเหลือเกิน...แรงอีก...ซี๊ดดดด” คริสติน่าตอดรัดแก่นกายที่กระแทกใส่เธอ อย่างไม่มีทีท่าว่าแรงจะลดน้อยลงเลย อดัมกระหน่ำใส่อย่างไม่ยั้งโดยที่ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องถนอมหญิงสาวตรงหน้า “โอ้วววววว....” อดัมร้องครางออกมาเมื่อมาถึงจุดปลดปล่อย เขากระแทกแรงๆอีกสองสามครั้งและต่อจากนั้นขยี้จุดประสานนั้นเมื่อดันตัวตนเข้าไปจนสุด เสียงครางของคริสติน่าดังอย่างไม่ต้องกังวลว่าเสียงจะเล็ดลอดออกจากห้องเลย เพราะห้องอาหารแห่งนี้ทำด้วยวัสดุเก็บเสียงเป็นอย่างดี อดัมถอดแก่นกายออกมาทันที และถอยมานั่งบนเก้าอี้โซฟาขนาดใหญ่ คริสติน่าล้มตัวลงนอนแทบเท้าอดัมอย่างคนหมดแรง และมีเพียงลมหายใจของหญิงชายที่ต่างก็เอาอากาศเข้าปอด อดัมดึงเกราะป้องกันที่มีธารน้ำขุ่นคึงขังอยู่ในนั้นออกและโยนทิ้งไปที่ถังขยะใบเล็กใกล้ๆอย่างไม่สนใจ คริสติน่าหลังจากที่ได้พักเหนื่อยก็คลานเข่าเข้ามาหาอดัมและมาหยุดที่ระหว่างขาของเขา อดัมก้มมองหญิงสาวเบื้องล่างที่ตอนนี้เธอไม่ต่างไปกับนางทาสที่มีหน้าที่ปรนเปรอเจ้านายอย่างเขา คริสติน่าก้มหน้าพร้อมอ้าปากแลบลิ้นออกมาและเริ่มโลมเลียแก่นกายที่ถึงแม้จะปลดปล่อยไปแล้วครั้งหนึ่งแต่ก็ไม่ลดขนาดลงเลย และนั่นก็คงเป็นผลมาจากยาที่เขากินเข้าไป อดัมเพียงยิ้มเล็กน้อยเมื่อคริสติน่ากำลังอ้าปากและดูดกลืนท่อนแก่นกายที่คับปากเธอ อดัมครางออกมาอย่างพอใจเมื่อสาวมากประสบการณ์อย่างเธอรู้ว่าจะต้องจัดการกับแก่นกายของเขาแบบไหนที่จะทำให้เจ้าของสุขสมอย่างถึงที่สุด อดัมเด้งสะโพกเพื่อให้ตัวตนของเขาเข้าไปลึกที่สุดเมื่อคริสติน่าดูดรั้งจนแก้มเธอตอบอย่างเห็นได้ชัด อดัมร้องครางออกมาเสียงดังเมื่อช่องปาก คริสติน่าสร้างความเสียวซ่านให้เขาได้เป็นอย่างดี “ซี๊ดดดดด....” อดัมครางออกมาเมื่อคริสติน่าสวมวิญญาณสาวร่านโหยหาขาดแคลนเซ็กส์ด้วยการสวาปามแก่นกายเขาอย่างเมามัน สองมือ ของอดัมเข้ากอบกุมศีรษะของคริสติน่า จับที่เส้นผมของเธอพร้อมลูบไปมาจนผมของเธอยุ่งเหยิง สร้างความหึกเหิมให้กับคริสติน่าที่รับรู้ได้ว่าอดัมใกล้ถึงจุดปลดปล่อยอีกครั้งเร่งจังหวะการรูดดูดแก่นกายเข้าออกเร็วขึ้น เสียงที่เกิดจากริมฝีปากมากประสบการณ์ของเธอเสียงดังประสานไปกับเสียงคราง ของอดัม “ใกล้แล้ว....” อดัมร้องบอกหญิงสาวตรงหน้าและหลังจากสิ้นเสียงของอดัมไม่นาน คริสติน่าก็ได้รับธารน้ำที่พวยพุ่งออกมาจากปลายแก่นกายที่คับปากเธอ เธอกลืนกินอย่างกับผู้หิวโหย และตรงไหนที่ไหลออกมาเลอะขาของอดัม คริสติน่าก็ตามไปทำความสะอาดจนไม่เหลือให้เห็นอีกเลยด้วยลิ้นที่มากด้วยประสบการณ์