已经是第一章了
ตอนที่ 3 อันที่จริงคือจับปลาสองมือ
ตอนที่ 3 อันที่จริงคือจับปลาสองมือ
สำหรับความชัดเจนของเธอ ผู้ชายได้มิ้นตาเหล่เล็กน้อย ดวงตาที่เหมือนนกฮูกอย่างคมชัดให้คนมีความรู้สึกไม่สามารถคาดเดาความในใจได้
“คนอย่างคุณจ้าน ไม่ใช่ว่าอยากจะผิดนัดหรือ?” หลี่วานหนิงเห็นว่าจ้านเป่ยเฉิงเงียบมาตลอดไม่พูดเลย เริ่มที่จะใจร้อนเล็กน้อย แต่พูดถึงว่าถ้าไม่ใช่รีบที่จะใช้เงิน เธอก็จะไม่ยอมทำสัญญากับผู้ชายคนที่เกือบจะเป็นคนแปลกหน้าที่ไม่รู้จักกันมาก่อนมา”แสดงละคร”
จ้านเป่ยเฉิงขยับมุมปากเบาๆ ในที่สุดก็ได้ออกเสียง”ไม่เป็นแน่นอน ที่นี่คนเยอะ ถ้าเธอไม่อยากจะมีเรื่องยุ่งยากมากกว่านี้ พวกเราก็ต้องออกไปจากนี้ก่อนค่อยคุยกัน”
รอบข้างมีคนจำหน้าจ้านเป่ยเฉิง ได้ กำลังมองมาทางนี้ด้วยความอยากรู้อยากเห็น คืนนี้หลี่วานหนิงเงินแค่คนงานรับจ้างชั่วคราวมาช่วยจ้านเป่ยเฉิง หลุดออกจากหญิงสาวที่พบปะเพื่อหาคู่ แต่ไม่ได้อยากจะขึ้นหน้าหนังสือพิมพ์หลายหน้าฉบับในวันรุ่งขึ้นว่าตัวเองกับเขามีข่าวเป็นชู้สาว
แม้ว่าเธอยังไม่รู้เลยว่าทำไมจ้านเป่ยเฉิงถึงเลือกเธอ
“ไม่ต้องแล้ว ให้ฉันตอนนี้เลย ฉันก็จะหายไปทันที อย่างไงระหว่างเธอกับฉันก็เป็นแค่นายจ้างกับลูกจ้างเท่านั้น”
สิ่งที่หลี่วานหนิงพูดก็เป็นเรื่องจริง แต่คำพูดนี้ออกมาจากปากของเธอ ทำให้จ้านเป่ยเฉิงได้ขมวดคิ้วที่ดูดีขึ้นมาเล็กน้อย
ในจิงเฉิงผู้หญิงที่อยากจะผึ้งพาเขามีเยอะแยะมากมาย แต่ผู้หญิงคนนี้ที่อยู่ต่อหน้ากลับรีบที่จะจัดการความสัมพันธ์ให้อย่างชัดเจน ยิ่งรีบที่จะได้เงินไปก็ยิ่งดี นี่เป็นเรื่องที่ไม่ค่อยมี
แต่สำหรับจ้านเป่ยเฉิงแล้ว คนแบบนี้ถึงจะเป็นคู่ค้าที่สมบูรณ์ที่สุด อันที่จริงแล้ว การแสดงตัวของหลี่วานหนิงคืนนี้ก็ไม่ได้ทำให้เขาผิดหวังจริงๆ
เขาไม่ได้พูดอะไรอีกเลย แค่หยิบเช็คที่เขียนไว้ก่อนหน้านี้หนึ่งใบขึ้นมา โยนไปที่อ้อมอกของหลี่วานหนิง
มองไปที่มือตัวเองมีแผ่นกระดาษบางๆหนึ่งใบ หลี่วานหนิงรู้สึกสบายใจจนถอนหายใจออกมายาวๆ ในเวลานี้เส้นประสาทที่ตึงเครียดของเธอถึงจะผ่อนคลายลงทั้งหมด แต่หลังของเธอตั้งแต่วินาทีที่เข้าไปในห้องก็เปียกไปหมดแล้วเพราะเหงื่อออกมา
หลี่วานหนิงรีบหยิบเช็คออกไป แต่ด้านหลังของเธอ ผู้ชายก็ได้มองไปที่หลังของเธอไปสักพักใหญ่แล้วหยิบกระเป๋าเงินตัวเองเปิดออกมา ในตำแหน่งรูปภาพมีรูปของผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ในนั้น กับหลี่วานหนิง ไม่คิดว่าจะคล้ายกันเกือบร้อยละเจ็ดสิบ……
กลับมาถึงบ้าน
เพิ่งเปิดประตูออกมา เสียงดุและแหลมคมของคุณแม่หลี่ก็ได้ดังเข้ามา
“ทำไมกลับมาดึกขนาดนี้? เธอไม่ได้เอาใจใส่บ้านหลี่ของพวกเราใช่ไหม? พ่อของเธอยังนอนอยู่ที่โรงพยาบาล!เงิน!เงินละ! ได้มายัง?!”
คุณแม่หลี่มือไวได้แย่งกระเป๋าของหลี่วานหนิงที่อยู่ในมือและค้นกระเป๋าเงินที่อยู่ด้านในออกมา เมื่อได้เห็นเช็คใบนั้นแล้วได้รู้สึกได้ว่าสายตาเต็มไปด้วยความดีใจ จากนั้นก็ได้หาเรื่องใส่หลี่วานหนิง”เงินแค่ห้าแสน นี่จะพอค่ายาค่าผ่าตัดได้ยังไงหลี่วานหนิง เธอแอบซ่อนเงินไว้ส่วนหนึ่งใช่ไหม? ถ้าให้ฉันรู้ ไอ้นี่เธอต้องตายแน่เลย!”
หลังจะได้รู้ชัดเจนว่านี่คือเงินทั้งหมดแล้ว เธอถึงจะโยนกระเป๋าคืนให้กับหลี่วานหนิงและสะบัดเอวขึ้นห้องไป
สามวันก่อน คุณพ่อหลี่เกิดโรคหัวใจขึ้นมาอย่างกะทันหัน แม้ว่าได้ส่งรักษาที่โรงพยาบาลทันเวลาแต่หลังจากนั้นยังต้องการผ่าตัดหลายครั้งถึงจะควบคุมอาการไม่ให้แย่กว่าเติม
ตระกูลหลี่เป็นแค่บ้านที่พอกินพอใช้ ค่าผ่าตัดเงินสูงขนาดนี้ไม่มีทางรับไหวอยู่แล้ว แต่ช่วงนี้คู่หมั้นโจวหยางหยูได้ไปทำงานนอกสถานที่พอดี ในใจหลี่วานหนิงก็ไม่อยากจะไปรบกวนเขา
เมื่อไม่มีทางที่จะไปแล้ว ทันใดนั้นมีผู้ชายชื่อว่าจ้านเป่ยเฉิง ปรากฏตัวออกมาอยู่หน้าเธอและให้ทำเรื่องสัญญาการแลกเปลี่ยน เรื่องนี้สำหรับหลี่วานหนิงเหมือนมีขนมตกมาจากท้องฟ้า เธอทำการตกลงอย่างไม่ลังเลและถึงจะมีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในผับในค่ำคืนนี้
หลังจากนั้นอีกหลายวันหลี่วานหนิงใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในโรงพยาบาล
ในตำแหน่งหัวหน้าแผนกศัลยกรรมผ่าตัดที่มีอายุน้อยที่สุดของโรงพยาบาลเซิงอา ในเวลากลางวันหลี่วานหนิงมีคนไข้มาหาไม่น้อยเลย ถึงเวลาเลิกงานทุกครั้งเธอรู้สึกเหนื่อยเพลียมาก แต่แม้ว่าเป็นอย่างนี้ก็ตาม เธอยังคงไปที่ห้องคนไข้ของพ่อเป็นอันดับแรกและดูแลอย่างดี
วันนี้หลังจากที่หลี่วานหนิงเพิ่งได้ทำการผ่าตัดเสร็จ และห้องเปลี่ยนชุดกำลังอยู่ในเอาเสื้อที่ใช้ในการผ่าตัดเปลี่ยนออกไป ทันใดนั้นได้ยินเสียงหมอผู้หญิงที่อยู่ในแผนกด้วยกันหลายคนเดินเข้ามาจากข้างนอกกำลังพูดอะไรบางอย่าง
“ไอ้ เธอได้ฟังมาหรือยังว่าหัวหน้าทีมหลี่ ไปเป็นมือที่สามแล้ว!”
“ใช่แล้วๆ ปกติเห็นท่าทางของเธอก็เหมือนคนที่เป็นงานเป็นการ คิดไม่ถึงว่าเป็นผู้หญิงที่ไม่รู้สึกละอายใจอย่างนี้ เพื่อที่จะขึ้นตำแหน่งไม่เอาหน้าเอาตาอะไรเลย”
สีหน้าของหลี่วานหนิงเริ่มไม่ค่อยดี
“ว่าทำไมเธอขึ้นตำแหน่งไวขนาดนี้ ที่ไหนได้ไปจับขาคุณจ้านไว้ได้ ไม่เข้าใจจริงๆเลยว่าคุณจ้าน ทำไมถึงเอาผู้หญิงอย่างเธอ ชิ ต้องใช้เสน่ห์อะไรแน่นอนเลย ทำได้ดีจริงๆ ตัวเองมีแฟนอยู่แล้วยังอยากจะจับปลาสองมือ!”
ผู้หญิงคนนั้นยังอยากจะพูดอะไรต่อแต่คนข้างๆได้ลากแขนเสื้อเธอไว้ ใช้สายตาส่งสัญญาณให้เธอหยุดพูด ฉินหยาถึงจะสังเกตเห็นว่าไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่หลี่วานหนิงก็ได้ปรากฏตัวยื่นอยู่หน้าตัวเองแล้ว
“เคะๆ......”ผู้หญิงทำท่าไม่ถูกได้ไอเบาๆสองคำ
“เมื่อกี้พวกเธอพูดอะไร?ใครจับขาใหญ่แล้วเป็นมือที่สาม?”น้ำเสียงของหลี่วานหนิงเย็นชาเหมือนน้ำแข็ง ทันใดนั้นอุณหภูมิในห้องเปลี่ยนชุดเล็กๆนี้ก็ได้ลดลงมาหลายองศา มีผู้หญิงหลายคนรับไม่ไหวรู้สึกตัวสั่น
已经是最新一章了
加载中
