已经是第一章了
ตอนที่ 14 เขาให้ฉันแต่งงานกับเขา
ตอนที่ 14 เขาให้ฉันแต่งงานกับเขา
หลี่ม่งซูปิดหน้าด้านข้างที่โดนตบและดวงตาแดงมาก โจวหยางหยูรู้สึกเอ็นดูเธอกอดเธอไว้ที่หน้าอกตัวเองและพูดเสียงเบาๆกับเธอ หลังจากนั้นหันไปทางคุณแม่หลี่”คุณป้า คุณอย่าโมโหม่งซูเลย ฉันกับเธอ พวกเราคือรักกันมาตลอด ถ้าคุณรู้สึกโมโหก็มาใส่ที่ฉันเถอะ แต่ฉันจะสัญญากับคุณ ฉันจะดีกับม่งซู รักเดียวใจเดียว อันที่จริง.......คนที่ฉันรักมาคลอดคือม่งซูแต่ก็แค่ผู้หญิงคนนั้นไม่ยอมปล่อยฉัน ฉันทำอะไรไม่ได้......”
พูดจบ โจวหยางหยูก็ชี้ไปทางหลี่วานหนิง
หลี่ม่งซูร้องไห้เบาๆไปด้วยและพยักหน้าไปด้วย สายตาเต็มไปด้วยความรู้สึกน้อยใจและทำตัวน่าสงสารมองไปที่คุณแม่ “แม่ ถ้าไม่ใช่พี่สาว ฉันกับหยางหยูจะเป็นคู่หมั้นกัน คุณสงเคราะห์ให้พวกเราเถอะ”
หลี่วานหนิงยิ้มอย่างเย็นชา สำหรับการแสดงที่อยู่หน้าตอนนี้ไม่มีอะไรที่ทำให้สนใจอีกแล้ว ตอนนี้ทั้งสองคนกำลังจะหาข้ออ้างให้กับตัวเอง ไม่แม้แต่นำความทรงจำที่มีอยู่รื้อถอนออกไปให้หมด ขยะแขยงที่สุดจริงๆ
ปะปะปะ หลี่วานหนิงตบมือตามใจตัวเอง พูดด้วยเสียงดูถูกว่า “ไหนๆพวกเธอสองคนรักกันมากขนาดนี้ นั้นฉันก็ขอให้พวกเธอรักกันตลอดไป”หยุดพักสักครู่ก็พูดว่า“ไร้ผู้สื่อตระกูล”
เมื่อพูดจบ หลี่วานหนิงก็ได้หันหลังออกไปไม่สนใจคำด่าว่าที่อยู่ด้านหลัง
แต่ว่าก็เพราะการแสดงของวันนี้ทำให้หลี่วานหนิงรู้แล้วว่า เธอจะไม่ให้ตัวเองต้องมาอยู่เฉยๆมองดูว่าสองคนนี้ทำร้ายศักดิ์ศรีของเธออย่างต่อหน้าต่อตา และได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข คนที่ทำร้ายความสุขของเธอจะมีสิทธิ์อะไรที่จะได้รับความสุข?
จ้านเป่ยเฉิงพูดไม่มีผิด ถ้าตกลงการแลกเปลี่ยนที่เขาพูดมา สิ่งที่เธอจะได้มามี......เยอะมาก
แต่ว่านั้นคือต้องเอาชีวิตของตัวเองต่อจากนี้ไปอยู่ตรงนั้น ค่าตอบแทนที่ให้ไปเยอะไปไหม?ที่สำคัญที่สุด การเป็นอยู่ของจ้านเป่ยเฉิงดึงดูดตามากเกินไป ดึงดูดตาจนทำให้เธอรู้สึกอันตราย
ในเวลานี้ หลี่วานหนิงรู้สึกลังเล
สองวันที่ผ่านมา ใจของหลี่วานหนิงก็ไปสนใจของที่อยู่ในมือ คือเอาทุกอย่างไว้อยู่ด้านหลังไม่คิด
ในโรงพยาบาลไม่ว่านางพยาบาลหรือคุณหมอสายตาที่มองหาเธอยังคงเต็มไปด้วยความคลุมเครือ ก่อนหน้านี้ข่าวที่มาโวยวายก็ได้กระจายไปครึ่งโรงพยาบาลแล้ว เกี่ยวกับการคาดเดาความสัมพันธ์ระหว่างหลี่วานหนิงและจ้านเป่ยเฉิงก็มีหลายรูปแบบเกิดขึ้น
“นี่ วานหนิง เธอไม่ใช่มีความเกี่ยวข้องกันคุณจ้านคนนั้นจริงหรือ?”เวลาท่านอาหารเที่ยง เพื่อนสนิทของหลี่วานหนิงชื่อถังยี่หนานอัดอั้นไว้นานแล้ว ในที่สุดก็ได้ถามออกมา
“เขา......ให้ฉันแต่งงานกับเขา” สำหรับถังยี่หนาน หลี่วานหนิงไม่ได้ปิดปังอะไร พอดีเธอก็ต้องการมีคนมาช่วยตัวเองตัดสินใจ
“อะไรนะ?!” ถังยี่หนานตกใจไปหมดเลย ร้องออกมาโดยไม่รู้สึกตัว เมื่อรู้สึกตัวแล้วก็รู้ว่าตัวเองได้ดึงดูดความสนใจสายตารอบข้างมาไม่น้อย รีบหุปปากตัวเองไว้พูดด้วยเสียงต่ำ ” วานหนิง สิ่งที่เธอพูดเป็นเรื่องจริงหรือ?”
หลี่วานหนิงพยักหน้า “อืม เขาบอกว่าให้เวลาฉันคิดสามวัน”
ถังยี่หนานเคาะหัวของหลี่วานหนิง”พระเจ้า เธอยังจะคิดอะไร?เธอรู้หรือไม่ว่าผู้หญิงเกือบครึ่งหนึ่งของจิงเฉิงเหมือนเป็นบ้า อยากจะแต่งงานกับจ้านเป่ยเฉิง แต่เธอยังจะลังเล!ถ้าให้คนอื่นรู้แล้วพรุ่งนี้เธอ อาจจะจะโดนพวกผู้หญิงขี้อิจฉาฆ่าโยนทิ้งข้างถนนไปเลยนะ”
หลี่วานหนิงยิ้มแบบไม่รู้ทำยังไงดี”ใช่ แต่เรื่องทั้งหมดนี้มาแบบกะทันหันมากเลย”
ถังยี่หนานก็ได้จริงจังขึ้นมา ยังไรก็ตามนี่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการแต่งงานเรื่องใหญ่ของเพื่อนสนิทของตัวเอง เธอไม่สามารถที่จะให้ความคิดเห็นแบบอะไรก็ได้ โดยเฉพาะถังยี่หนานเข้าใจทั้งหมด แม้ว่าใบหน้าของหลี่วานหนิงไม่ได้แสดงออกความเสียใจและความโมโหสักเท่าไหร่ แต่เรื่องเจ้าชู้ของโจวหยางหยู ต้องทำร้ายจิตใจของหลี่วานหนิงอย่างมากเลย
ตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย พวกเธอก็เป็นเพื่อนสนิทกัน ก็เพราะอย่างนี้ถังยี่หนานได้รู้เรื่องว่าหลี่วานหนิงรักโจวหยางหยูมากแค่ไหน ตอนแรกพวกเขาเกือบจะแต่งงานกันแล้ว หลี่วานหนิงนอกจากการทำงานแล้ว ก็ใส่ใจกับงานแต่งที่จะมาถึง แต่ตอนนี้อะไรก็ไม่มีแล้ว
“วานหนิง ไม่ว่าเธอจะตัดสินใจทำอะไร ฉันก็จะอยู่เคียงข้างเธอ!” ถังยี่หนานยิ้มแล้วคิ้วและตายิ้มไปด้วยและใช้แรงจับมือเธอไว้
ในขณะเดียวกัน จ้านเป่ยเฉิงมองไปที่โทรศัพท์เงียบสนิทที่อยู่หน้าตัวเอง สายตาโศกเศร้า
วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ให้เวลาสามวันผู้หญิงคนนั้นแต่ยังไม่ได้ให้คำตอเลย
นิสัยที่มีความรอบคอบเหมือนกับคนก่อนหน้านี้
แต่อย่างไรก็ตาม......ไม่ใช่เธอ
已经是最新一章了
加载中
