ตอนที่1 เขาคือสามีในอนาคตของฉัน 1

เขาคือสามีในอนาคตของฉัน 1 ผับ 5G สถานบันเทิงแห่งนี้ เป็นที่ที่เต็มไปด้วยวัยรุ่นมากมาย รวมทั้งเป็นผับลับของเหล่าคนในวงการบันเทิงที่จะมาสนุกสนานกัน มีทั้งเสียงดนตรี เหล้า และห้องวีไอพี เอาไว้พบปะกันของคนในวงการธุรกิจ ชั้นบนยังมีที่พักผ่อนสำหรับคนที่ต้องการค้างคืนอีกด้วย ฉันใส่ชุดเกาะอกรัดรูปสีเทา เว้าส่วนเอว ขาเรียวยาวดูเซ็กซี่ มันเป็นเรื่องปกติที่ฉันจะแต่งตัวเขย่าใจเสือป่า ก็คนสวยซะอย่าง ก็ต้องอวดของดีหน่อยสิ ฉันเดินเข้าไปด้านในสุดก็เห็นเพื่อนรักในชุดเสื้อเชิ้ตสีกรมพับแขนเสื้อขึ้นมาจนถึงข้อศอก ทำให้เห็นนาฬิกาสุดหรู TAG HEUER Aquaracer Calibre 5 Automatic รุ่น WAY201B ที่ข้อมือ มันเป็นรุ่นที่หมอนี้โปรดปรานมากที่สุด ฉันยกมือทักทายเพื่อนก่อนจะส่งยิ้มโปรยเสน่ห์ให้ \"ไหนบอกคุณหญิงไม่มาไงคะ\" เพื่อนสาวของฉันในชุดสายเดี่ยวสีดำรัดรูปนั่งไขว่ห้างอยู่ข้างมิกพูดขึ้น \"มาหาใครคะคุณเจียว\" \"โปรดเรียกดิฉันว่าอาเจียวด้วยค่ะ\" \"นั่งสักทีเถอะ\" มิกพูดแทรกขึ้น \"รีบเหรอ\" ฉันผลักใบหน้าของเขาเล็กน้อยเป็นเชิงหยอกล้อ ก่อนจะนั่งลงโซฟาข้างๆ สายตายังคงสอดส่องไปทั่วเพื่อหวังจะเจอใครสักคน \"ไหนบอกว่ากำลังจะนอน พรุ่งนี้มีแคสหน้ากล้องไม่ใช่เหรอ\" เพื่อนสาวข้างกายฉันถามขึ้น ตอนแรกก็กะว่าจะนอน แต่ดันมีข้อความเข้ามาบอกว่า ‘เจอว่าที่สามีของฉันอยู่ที่ผับ’ ฉันก็เลยต้องรีบออกมาจากบ้าน จนสุดท้ายก็มาโผล่อยู่ที่นี่ไง \"ก็กำลังจะนอน...แต่ต้องมาตามสามีกลับบ้านก่อน\" \"เต็มปากเต็มคำ\" ดรีมเบ้ปาก \"แน่นอน...มิกแกเห็นสามีฉันอยู่ที่ไหน\" \"เข้าไปข้างใน\" มิกยกแก้วขึ้นจิบพลางใช้นิ้วก้อยชี้ไปที่ฝั่งตรงข้าม \"มาคนเดียวหรือมากับใคร\" \"ให้ทาย\" ดรีมยกยิ้มอย่างมีเลสนัย ดูจากสายตาของเพื่อนสนิทแล้ว มันก็คงเดาได้ไม่ยากเท่าไหร่ เพราะช่วงก่อนที่ฉันจะไปค่ายที่ต่างจังหวัด หล่อนก็พยายามจะอ่อยสามีของฉันอยู่ ไม่รู้ว่าอาทิตย์ที่ผ่านมาเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ที่แน่ๆ ฉันจะไม่ปล่อยให้เขาต้องอยู่กับหล่อนสองต่อสองอีกแน่ “เลขาที่ฉันเคยเล่าสินะ” “บิงโก!! จะบอกว่าวันนี้หล่อนแต่งตัวสวยมากแม่ แต่แกสวยกว่าค่ะ” “แน่นอน วันนี้ฉันจะมาทวงตำแหน่งคืน” อาทิตย์ที่แล้วฉันต้องไปเข้าค่ายบายเนียร์ 3 วัน แถมยังต้องทำงานส่งอาจารย์ 3 วิชาก่อนจบอีกเกือบอาทิตย์ ทำให้ไม่ได้เจอสามีอันเป็นที่รักตั้งหลายวัน ตอนนี้รู้สึกคิดถึงจับใจมาก \"แล้วตอนนี้เขาอยู่ไหน สามีของฉันอยู่ไหน\" \"นั่นๆๆ ออกมาแล้ว\" ดรีมชี้ไปตรงทางออกใกล้ๆ ห้องวีไอพี ทั้งที่แสงในผับก็มืดจนแทบจะมองอะไรไม่เห็นอยู่แล้ว ก็เลยไม่รู้ว่ามีใครยืนอยู่บ้าง ฉันเพ่งเล็งอยู่นานจนในที่สุด… อ่ะ เห็นแล้ว นั่นไงสามีของฉัน พรึบ! \"อะไรของแก...\" ฉันตกใจ เมื่อจู่ๆ มิกก็โยนเสื้อยีนมาคลุมขาเรียวสวยของฉันไว้ \"คลุมขาไว้หน่อย ยุงเยอะ\" \"ฉันทายากันยุงมาแล้วจ้าพ่อ ไม่ต้องห่วงว่ายุงจะกัด\" \"อาม่าให้แกออกมาจากบ้านได้ไง ถามจริง\" ดรีมพูดไปด้วยพลางมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ก็ไม่แปลกที่เพื่อนสนิทจะเป็นห่วงว่าฉันจะโดนดุ เพราะอาม่าเป็นบุคคลคนที่อันตรายมาก เวลาได้บ่นขึ้นมา ไม่ได้ชาแค่หูหรอกนะแต่ชาไปทั้งตัว \"ก็บอกว่าวันนี้จะไปค้างคอนโดอาจีเพราะมีงานกลุ่มต้องทำ\" \"ตอแหลมากกก แล้วอาม่าแกก็เชื่อ ทั้งที่ออกมาชุดนี้? \" \"บ้า!! เปลี่ยนทีหลังสิยะ ฉันเปลี่ยนมาในรถ\" \"แล้วบอกอาจียัง เดี๋ยวเผื่อเขาไม่อยู่ห้อง\" มิกพูดเตือน “เออว่ะ” ลืมไปแล้วนะเนี่ย! พอมิกพูดขึ้นทำให้ฉันนึกได้ ก็รีบหยิบโทรศัพท์แล้วส่งไลน์ไปหาอาจีอย่างรวดเร็ว \"มิกฝากบอกพี่เจ้าของร้านว่าฉันฝากรถไว้วันหนึ่งเดี๋ยวพรุ่งนี้มาเอา\" ฉันพูดพลางกดไลน์ไปด้วย จากนั้นก็หยิบแก้วเหล้าขึ้นมาจิบและนั่งมองดูสามีตามเดิม “ทำไมต้องฝากรถ” มิกถาม “ก็ฉันจะกลับกับสามี” “เหอะ” ดรีมแค่นเสียง “เกินเยียวจริงๆ เลยนะแกเนี่ย” มิกส่ายหน้าไปมาเหมือนเอือมระอา ฉันหัวเราะในลำคอทั้งที่สายตายังคงจ้องมองร่างสูงใหญ่ไม่วางตา “ถ้าจ้องขนาดนั้นแล้วท้องได้ ฉันว่าแกน่าจะมีลูกครบโหลแล้วล่ะ” “โอ๊ย ปวดท้องเลย จะคลอดแล้ว…” ฉันทำสีหน้าเจ็บปวดพลางใช้มือกุมหน้าท้องไว้ เพื่อแหย่เพื่อนสนิทเล่น “เกลียดแก” “ฉันไปก่อนนะ” “อาเจียวจะไปไหน” ดรีมส่งเสียงเรียก “กลับบ้านก่อน จะไปเลี้ยงลูก” ฉันขยิบตาและโบกมือลาเพื่อนสนิทก่อนจะเดินฝ่าผู้คนตรงไปหาสามีในอนาคตที่กำลังพูดคุยอะไรบางอย่างกับคนใกล้ตัว ฉันหยุดยืนอยู่กับที่เพื่อให้ห่างจากระดับสายตาของเขานิดหน่อย แต่ก็พอจะได้ยินเสียงพวกเขาสองคนคุยกัน “พรุ่งนี้ ผมจะให้เลขาติดต่อกลับไปครับ” “ได้ครับ” “ส่วนเรื่องสัญญา ผมจะให้คุณตรวจสอบดูก่อนว่าโอเคหรือเปล่า จากนั้นเราก็ค่อยนัดคุยกันอีกที” “ได้ครับ” \"ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะครับ คุณติสรณ์\" \"เช่นกันครับ\" \"งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ\" ชายวัยกลางคนเช็คแฮนด์กับอาติก่อนที่ทั้งสองจะแยกย้ายกันไป เฮ้อ ยิ่งเห็นใบหน้าของสามีก็ยิ่งรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ดูกล้ามเนื้อที่อยู่ภายใต้เสื้อเชิ้ตสีขาวนั่นสิ อยากสัมผัสที่สุด แล้วยังใบหน้าที่แสนเซ็กซี่ จมูกโด่ง มีตาสองชั้น ริมฝีปากบาง เวลายิ้มสามารถทำลายล้างโลกได้ อายุ 32 ทำอะไรเขาไม่ได้เลยจริงๆ \"คุณติคะ ฟ้าขอตัวไปเข้าน้ำก่อนนะคะ\" \"ครับ\" ผู้หญิงในชุดเดรสยิ้มน้อยๆ ก่อนจะเดินแยกออกไป ตอนนี้ก็เหลือแค่อาติสรณ์ที่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดดูอะไรบางอย่างพลางเดินไปยืนพิงที่หน้าเคาน์เตอร์บาร์โดยไม่สนใจสิ่งรอบข้างสักนิด เอาล่ะ!! คงต้องงัดสกิลหญิงสาวร่างบอบบางออกมาใช้แล้วล่ะ