ตอนที่3 นัดบอด 3

\"กินข้าวมาหรือยัง\" อาติถามขึ้น “ยัง” ฉันเสสายตาหันไปมองทางอื่น เพราะไม่อยากให้เขาเห็นว่าตอนนี้ ดวงตาของฉันกำลังฉ่ำน้ำแค่ไหน “เป็นอะไร” “ยังจะมาถามอีก” ฉันบ่นพึมพำ โดยไม่รู้หรอกว่าเขาได้ยินหรือไม่ได้ยิน “เจียวเจียว…” “ไม่!! หนูไม่อยากได้ยินอาพูดอะไรทั้งนั้นแหละ!!” “พูดจาดีๆ” ฉันกอดอก ขมวดคิ้ว จ้องมองพื้นถนนด้วยความไม่พอใจ ก็ใครจะอยากได้ยินเขาพูดถึงเรื่องนั้นกัน “ขึ้นรถ จะพาไปกินข้าว” ร้านข้าวต้ม ไม่รู้ว่าทำไมฉันต้องมาตามคำสั่งเขาด้วย โกรธเขาอยู่ไม่ใช่เหรอ บ้าบอที่สุด!! ฉันนั่งอยู่ในร้านข้าวต้มด้วยใบหน้าที่หงิกงอที่สุดเท่าที่เคยเป็นมา ก็ปกติไม่ค่อยมีเรื่องอะไรให้คิดมากเท่าไหร่ ยกเว้นเรื่องของผู้ชายตรงหน้านี่แหละ \"เป็นอะไร\" \"เปล่า\" \"อย่ามาทำตัวน่าอึดอัด...เป็นอะไร\" ถามเหมือนเป็นห่วงอย่างนั้นแหละ \"อามีคนที่ชอบอยู่แล้วเหรอ” \"ฉันบอกตอนไหนว่ามีคนที่ชอบ\" \"เพื่อนอาเป็นคนบอกหนูเอง...\" ฉันก้มหน้ามองมือที่กำแน่นอยู่บนตัก \"แทนที่จะบอกหนู” \"ถ้าฉันบอก เธอตัดใจได้เหรอ...\" ใครบ้าที่ไหนจะตัดได้ แค่คิดยังไม่กล้าจะทำเลย ก็แค่อยากให้บอก จะได้รู้ว่ามีศัตรูหัวใจตัวร้ายอีก 1 คน \"ในเมื่อตัดใจไม่ได้ก็ช่างเถอะ” \"แสดงว่าเป็นความจริงสินะ” “แล้วแต่จะคิด” “อา!!” “อะไร” “ผู้หญิงคนนั้น สวยหรือเปล่า” “ถามทำไม” “สวยหรือเปล่าเล่า!!” “ก็ดี” “แล้ว…แล้วเค้าชอบอาหรือเปล่า” “ไม่รู้” “แสดงว่า…” แสดงว่าอาชอบเขาข้างเดียวเหรอ “แสดงว่า…” \"กินข้าว\" อาติรับถ้วยโจ๊กมาจากพนักงานเสิร์ฟ แล้ววางตรงหน้าฉัน “อาคะ ตกลงอาชอบเขาข้างเดียวเหรอ” “จะถามอะไรนักหนา” “ก็หนูอยากรู้ ผู้หญิงคนนั้น สวยกว่าหนูหรือเปล่า” “อยากรู้เหรอ” “อื้อ” ฉันพยักหน้าหงึกหงักด้วยความอยากรู้อยากเห็น “อืม สวยกว่าเธอ” โอ๊ย!! เจ็บไปทั้งหัวใจทำไมยังทน…ทำไมเจ็บแบบนี้นะ ให้ตายเถอะ “ช่างเถอะ ผู้หญิงคนนั้น อาจจะทำศัลยกรรมมาก็ได้ ไม่เหมือนหนู สวยธรรมชาติ” ฉันต้องให้กำลังใจตัวเองเสียหน่อย ไม่เป็นไรอาเจียว ไม่เป็นไร “กินสักที ฉันมีประชุมตอนเช้า” “อือ…” หลังจากเรากินอาหารเสร็จแล้วอาติก็ขับรถมาที่บริษัท ด้วยความที่ฉันเป็นที่คุ้นหน้าคุ้นตาของคนที่นี่อยู่แล้ว จึงไม่มีใครว่าอะไรที่ฉันขึ้นลิฟต์ผู้บริหารไปพร้อมกับอาติ \"อาติ...เลขามินไปไหนเหรอคะ\" \"ทำธุระอยู่ข้างบน...ถามทำไม\" \"เปล่า ไม่มีอะไรค่ะ แล้วอาเลิกประชุมกี่โมงคะ\" \"ไม่รู้\" \"อาจะไปดูหนูแคสไหม ถ้าอาไป หนูต้องมีกำลังใจมากขึ้นแน่ๆ \" ตึ้ง ลิฟต์มาถึงชั้นเป้าหมายแล้ว...ฉันก้าวเท้าเดินออกมานอกลิฟต์ก่อนจะหันไปมองอาติที่ยืนอยู่ข้างใน เพื่อหวังจะขอกำลังใจเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น แต่…ยังไม่ทันได้อ้าปากพูดออกมา \"ตั้งใจ\" \"...\" ฉันก็ได้ยินเขาเอ่ยเสียงเบา พูดจบประตูลิฟต์ก็ปิดลงพอดี ให้ตายสิ!! เขาบอกว่าตั้งใจ เขาบอกว่าตั้งใจ!!