ตอนที่7 ฉันจะทำให้เธอเลิกรักเขาเอง 2

13.23 น. บริษัท Tin หลังจากไปพบกับผู้หญิงที่โทรหาฉันเมื่อเช้าเสร็จแล้ว ฉันก็ขึ้นลิฟต์มาข้างบน เพื่อมาหาอาติที่ห้องทำงาน “คุณอาเจียวคะ” ฉันหันไปมองเลขาฟ้าที่นั่งอยู่หน้าห้อง “ค่ะ” “ตอนนี้คุณติสรณ์มีแขกค่ะ คงไม่สะดวก เชิญคุณรอก่อนนะคะ” ฉันกอดอกถอนหายใจก่อนจะเดินไปนั่งรอที่โซฟาตัวยาวหน้าห้อง เลขาฟ้าก็เป็นผู้หญิงอีกคนที่ชอบอ่อยอาติ ไม่ได้คิดเองนะ แต่เพราะหล่อนชอบใส่กระโปรงสั้น เสื้อเชิ้ตรัดติ้ว จนเห็นหน้าอกนูนออกมา ดูไม่เหมาะสมกับการเป็นเลขาเท่าไหร่เลย ไม่รู้ทำไมอาถึงทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ทั้งที่หล่อนทำอะไรโจ่งแจ้งขนาดนี้ ฉันเคยแอบเห็นหล่อนโก้งโค้งลำตัวให้อาติเห็นร่องอก จนบางทีก็อยากจะเอาเล็บสวยๆ ของตัวเองไปข่วนหน้าสักทีสองที 2 ชั่วโมงผ่านไป ฉันนั่งเล่นเกมในโทรศัพท์มาสองชั่วโมงแล้ว ยังไม่เห็นวี่แววใครเดินออกมาสักที หรือว่าผู้หญิงคนนั้นจะโกหก อ่อ เธอคงกันไม่ให้ฉันเข้าไปหาอาติที่ห้องสินะ ฉันลุกขึ้นแล้วเดินไปหาเธอที่โต๊ะทำงาน “เมื่อไหร่อาจะว่าง” “ไม่ทราบค่ะ” “มีคนอยู่ในห้องนั้นจริงหรือเปล่า สองชั่วโมงแล้วนะ ยังไม่เห็นใครออกมาเลย” “คุณติสรณ์มีแขกอยู่ค่ะ ดิฉันไม่ทราบหรอกนะคะ ว่าทำไมถึงนาน” “หวังว่าคุณจะไม่ได้โกหกฉันหรอกนะคะ” “ฉันมีเหตุผลอะไรถึงต้องโกหกคุณด้วยคะ” “ก็เพราะว่าคุณไม่อยากให้ฉันเจอกับอาติไง” ฉันกับคนชื่อฟ้ามองหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร เหมือนอยู่กลางสมรภูมิขนาดใหญ่ที่ต้องใช้ชีวิตแลกกับชีวิต เพื่อข้ามไปอีกฝั่ง แกร๊ก แต่เพราะเสียงประตูที่ฉันเฝ้ารอมานานถูกเปิดออก ก็ทำให้ฉันหันไปมองอย่างรวดเร็ว “ติอย่าลืมไปหาโยที่บ้านด้วยนะคะ จะได้ไปคุยเรื่องของเรากับครอบครัว” “ผมบอกแล้วไง…” “อาคะ” ฉันเอ่ยแทรกและเดินไปยืนข้างกายอาติ “อาว่างหรือยัง” พลางทำดวงตาบ้องแบ้วเพื่อเรียกร้องความสนใจจากเขา “มาทำอะไรที่นี่” “หนูมาหาอา” “ใครกันเหรอคะ” หญิงสาวตัวสูงหน้าสวยถามขึ้น และหันมามองฉันอย่างสงสัย “หลานของจี” “โอ๊ะ หลานของจี แสดงว่านี่คืออาเจียวสินะ ฉันอยากเจอมานานแล้ว สวยจังเลยนะน้องอาเจียว” “…” รู้ไหม ว่าคำพูดที่ชมและน้ำเสียงที่เอ่ย มันทำให้รู้สึกหมั่นไส้มากแค่ไหน “กลับไปได้ล่ะ” ขณะที่อาติกำลังจะปิดห้อง ฉันก็เอื้อมมือไปกอดแขนเขาไว้และค่อยๆ เขยิบเท้าตามเขาเข้าไปด้วย “ติคะ ชายหญิงอยู่ในห้องสองต่อสอง โยว่าไม่ค่อยดีนะคะ” “เธอเป็นหลานผม” “แต่อาเจียวชอบคุณไม่ใช่เหรอ เธอไม่เคยคิดกับคุณแค่อา แค่นี้ก็ดูไม่ดีแล้วนะคะ” ผู้หญิงคนนี้ ต้องการขัดขวางฉันหรือไง ให้ตายสิ หล่อนคิดว่าตัวเองสวยแล้วจะทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ!! “อีกอย่าง ติมีคู่หมั้นแล้ว อย่าลืมนะคะ” คำพูดของผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เตือนอาติหรอก แต่กำลังเตือนฉันต่างหาก ซึ่งฉันก็ลืมไปสนิทเลย อีกอย่างหล่อนก็คือคู่หมั้นของอา เพราะงั้นก็เท่ากับว่า ฉันคือคนนอกที่เข้ามาขั้นกลางระหว่างพวกเขาสองคน “โย…” “หนูกลับก่อนดีกว่า ขอโทษที่รบกวนนะคะ” ฉันฝืนยิ้มให้อากับสาวสวยคนนั้นก่อนจะเดินออกไปจากที่นั่นทันที ไปทั้งเจ็บๆ แบบนี้นี่แหละ อยากมาสร้างความร้าวฉานให้ครอบครัวคนอื่นดีนัก ---ลงให้อ่านเสาร์-อาทิตย์ วันละ2ตอนค่ะ สำหรับคนที่อยากอ่านจนจบหาซื้อEbook ได้ที่ Meb ชื่อเรื่อง รักร้ายของยัยปีศาจ ค่ะ