ตอนที่8 ฉันไม่มีทางที่จะชอบนาย

“คือ…” “เราก็รู้ว่าอาม่าไม่ชอบ ทำไมถึงยังไปสมัครอีก” “ม๊า หนูแค่ลองสมัครเฉยๆ มันอาจจะไม่ได้ก็ได้” “หนูจะทำงานอะไรที่ไหน ม๊าไม่ว่า ขอแค่เรื่องเดียว ห้ามเข้าวงการบันเทิงเด็ดขาด” “แล้วทำไมอาจีถึงเป็นหุ้นส่วนได้ล่ะ หนูก็สมัครเข้าบริษัทอาจีนะคะ” “อาจีเป็นแค่หุ้นส่วนไง อาม่าถึงอนุโลม แต่เรานะ จะเข้าไปเต็มตัวไม่ได้” “…” “อาเจียว เรื่องในวงการบันเทิง มันมีอะไรหลายอย่างที่เราไม่รู้ อย่าทำเป็นเล่น” “ม๊าอ่ะ หนูไม่ได้เล่นเลยนะ” “แล้วเราจะเข้าไปในบริษัท Tin เพื่ออะไร” “ก็…” “คิดว่าม๊าไม่รู้เจตนาที่แท้จริงของเราหรือไง ว่าจะเข้าไปเพื่อเจอกับติสรณ์น่ะ” เฮ้อ ปิดม๊าไม่ได้จริงๆ ไม่ว่าจะทำอะไรก็ไม่เคยพ้นสายตาไปได้ เหมือนติดกล้องวงจรปิดไว้ที่ตัวฉันตลอดเวลาอย่างนั้นแหละ “ไม่ต้องทำหน้างอ เราน่ะโตแล้วนะ ใกล้จะจบแล้วด้วย อย่ามัวแต่เที่ยวเล่น ห่วงอนาคตบ้าง ม๊ากับป๊าปรึกษากันแล้ว เราจะให้หนูไปฝึกงานที่บริษัทของป๊า” “ม๊า!!” “ไม่ต้องมาเรียก ยังไงหนูก็ต้องไปทำงานที่นั่นอยู่ดี” “หนูบอกอาม่าไว้ว่าจะไปช่วยงานที่บริษัทของอาจี อาม่าเห็นชอบด้วย” “อะไรนะ” บริษัทที่ป๊าดูแลอยู่ เป็นของตระกูล มันยิ่งใหญ่เกินไป ฉันไม่กล้าเข้าไปทำอะไรทั้งนั้นแหละ แต่ถ้าเป็นบริษัทของอาจี ที่ตอนนี้กลายเป็นห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ของประเทศ ฉันก็ยังพอจะทำอะไรได้บ้าง “หนูจะไปช่วยงานอาจีบริษัท ม๊าก็เห็นว่าอาจีกำลังดูแลห้างสรรพสินค้าอยู่ อนาคตต้องไปได้ไกลแน่ หนูจะไปช่วยอาจี ไม่ได้เกี่ยวกับบริษัทที่อาจัเป็นหุ้นส่วนด้วยซ้ำ เห็นไหมคะ” “อาเจียว แล้วป๊าล่ะ หนูจะไม่ไปช่วยป๊าที่บริษัทเหรอ” “โธ่ ม๊าคะ ป๊ามีมือดีคอยช่วยเหลือเก่งกว่าหนูตั้งเยอะ แล้วจะเอาหนูไปเป็นภาระทำไมเล่า” “นี่…” “ตอนนี้ดึกแล้วนะคะ ม๊าควรไปนอนได้แล้ว หนูก็เริ่มง่วงแล้วด้วย ไว้ค่อยคุยกันต่อพรุ่งนี้เนอะ” ฉันดันหลังม๊าออกจากประตูก่อนจะหอมแก้ม “รักม๊านะคะ” และปิดประตูอย่างรวดเร็ว ถ้าได้คุยกันนานกว่านี้ คงได้ยาวถึงเช้าแน่ เรื่องอนาคตเป็นอะไรที่ม๊ากับป๊าวางแผนไว้เป็นอย่างดี ถ้าถึงเวลานั้นจริงๆ ฉันก็คงมีแต่ต้องทำตามเท่านั้นแหละ 01.02 น. กว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปตีหนึ่งแล้ว ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเข้าไปหน้าไลน์ของอาติ เลื่อนขึ้นเลื่อนลงเพื่อดูข้อความการสนทนาของเรา ไม่ใช่สิ มีแค่ฉันคนเดียวมากกว่า ทุกวันฉันจะส่งข้อความไปบอกเล่าเรื่องราวในแต่ละวัน รวมถึงข้อความฝันดีก่อนนอน มันกลายเป็นชีวิตประจำวันที่ฉันจะต้องทำเสมอ แต่ทำไมวันนี้กลับรู้สึกลังเล นึกถึงวันที่อาเมาแล้วจูบฉันวันนั้น นั่นเป็นครั้งที่สองที่เราได้สัมผัสกัน สัมผัสที่มากกว่าการสัมผัส… ฉันจำได้ว่า ครั้งแรกที่ฉันกับอาติจูบกันคือตอนที่ไปงานวันเกิด อาติอายุครบ 25 ปี ซึ่งตอนนั้นฉันอายุ 13 ปี เริ่มโตแล้ว สูงขาวหุ่นดี เป็นผู้หญิงที่สวยคนหนึ่ง วันนั้นฉันกับอาจีไปงานวันเกิดของอาติด้วยกัน ได้เจอใครหลายคนที่เป็นเพื่อนสมัยเรียนของพวกเขา แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจใคร นอกจากอาติคนเดียว จนกระทั่งเวลาผ่านไป ฉันก็เริ่มเมา และรู้สึกได้ว่าร่างกายเริ่มร้อนจนแทบอยากจะเข้าไปอยู่ในห้องเย็น ฉันไม่มีสติในการบังคับตัวเอง พยายามจะไปนอนในห้องเพื่อให้ร่างกายได้พัก แต่ดันเจอกับอาติเสียก่อน ทำให้ฉันเลือกที่จะเข้าหาเขา โดยการกระโดดกอดและจูบเขา… ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันเรียกว่าอะไร และครั้งนั้นอาติเองก็ไม่ได้ผลักฉันออก แถมยังลุกไล้ลิ้นร้อนเข้ามาในโพลงปากฉันอีก จนสุดท้าย…เขาก็มีสติพาฉันเข้าไปส่งในห้องนอน นั่นเป็นครั้งแรกที่เราสองคนจูบกัน ดูเหมือนจะดี แต่ใครจะไปรู้ พอฉันตื่นเช้ามา อาติก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งที่เราเพิ่งจูบกันไป สำหรับอา มันคงเป็นแค่จูบ แต่สำหรับฉัน มันคือความรู้สึกจริงๆ ---มีebookแล้วนะคะ เล่มละ225 บาท มีตอนพิเศษให้อ่านด้วย จะลงให้อ่านในนี้แค่เสาร์อาทิตย์ วันละสองตอน---