ตอนที่10 วันที่เมามาย 5

19.30 น. บ้าน “คิดว่าติสรณ์จะไม่มาซะแล้ว แม่ก็รออยู่” หญิงวัยกลางคนเอ่ยขึ้น “ครับ” “แล้วเรื่องงานเป็นยังไงบ้าง ได้ยินว่าบริษัทกำลังไปได้ดี” ชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่ตำแหน่งประธานเอ่ยถามขึ้น “ครับ ตอนนี้กำลังมีโปรเจกต์ใหญ่อยู่ ก็เลยไม่ค่อยว่างครับ” “ดีแล้ว มีอะไรบอกพ่อได้นะ พ่ออาจจะช่วยไม่ได้มาก แต่ยังไงเราก็จะกลายเป็นคนในครอบครัวเดียวกันแล้ว” “ครับ” “โยลี ตักอาหารให้พี่เขาสิลูก” “ค่ะ” โยลีตักอาหารวางบนจานของชายหนุ่มอย่างกระตือรือร้น “ติลองทานอันนี้ดูนะคะ คุณแม่เป็นคนทำเอง พอท่านรู้ว่าติจะมา ก็เข้าครัวเพื่อทำอาหารให้ติโดยเฉพาะเลยนะคะ” “ขอบคุณครับ” “ทานเยอะๆ นะลูก” “ครับ” การรับประทานอาหาร เป็นไปอย่างราบรื่น ติสรณ์มีท่าทีปกติไม่ได้ต่อต้านอะไร นั่นยิ่งทำให้โยลีรู้สึกดี ที่เขายอมรับครอบครัวของเธอ และยอมมาเจอพ่อกับแม่ทั้งที่ก่อนหน้านี้บอกว่าไม่ว่าง หลังจากคุยธุระเสร็จเรียบร้อย ติสรณ์ก็ขอตัวกลับก่อน พ่อแม่ของฝ่ายหญิงจึงให้โยลีออกมาส่งที่รถ “ขอบคุณตินะคะ ที่มาหาพ่อแม่ของโย” “ครับ” ติสรณ์กำลังจะเปิดประตูรถ ก็มีมือบางจับมือของเขาไว้ก่อน “ติคะ โยรักตินะคะ โยไม่รู้หรอกว่าติดคิดยังไง แต่ตอนนี้เรากำลังจะมีโซ่คล้องใจ มีลูก…” “ผมกลับก่อน คุณก็พักผ่อนด้วย” ติสรณ์พูดจบก็เปิดประตูขึ้นรถไป ปล่อยให้หญิงสาวยืนขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่กับที่ด้วยความไม่พอใจ ____________________________ 22.21 น. ผับ ครืด ครืด ครืด ครืด “ฮัลโหลลล” [อยู่ไหน] “ใครอ่ะ เสียงคุ้นๆ” [เจียวเจียว] “อาจีเหรอ หนูกำลังจะกลับแล้ว มีผู้ชายจะไปส่งที่ห้องด้วยแหละ ฮ่าๆๆ” [เมาเหรอ] “ไม่เม๊าไม่เมา ใครเมาไม่มี๊ เอ๊ะ นายจะทำอะไรเนี่ย…” ฉันวางสายและหันไปสนใจผู้ชายที่กำลังยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนฉันต้องถดถอยหนี ถึงจะเมาแต่ก็ยังมีสติครบถ้วนอยู่นะ “ผมแค่จะตรวจสอบว่าคุณเมาอยู่หรือเปล่า” “ฉันไม่ได้เมา” “นายพาเพื่อนฉันกลับเถอะ ส่วนฉันจะกลับกับมิก” ดรีมเสนอแนะ “ได้ไง มาด้วยกันก็ต้องกลับด้วยกันสิ เพื่อนยาก” ฉันรีบพูดแทรกทันที “ผมว่าคุณเริ่มจะคุยไม่รู้เรื่องแล้วนะ” “นี่นาย…” ฉันใช้นิ้วจิ้มไปที่แก้มนิ่มๆ ของเขาและหัวเราะออกมา “ฮ่าๆๆ คนบ้าอะไร แก้มนิ่มชะมัด” “คุณ…” ข้อมือของฉันถูกผู้ชายตรงหน้าจับไว้แน่น “ปล่อยนะ” “ไม่ปล่อย” “ทำไม นายมีหลายคนจัง” “นี่!!” นั่นคือครั้งสุดท้ายที่ฉันพอจะรับรู้ได้ว่าตัวเองคอพับ นอนฟุบอยู่บนโต๊ะ ทุกอย่างที่ได้ยินก็กลืนหายไป คอนโด 08.02 น. ฉันเริ่มรู้สึกตัวเพราะได้ยินเสียงอะไรบางอย่างดังมาจากข้างนอก ตาค่อยๆ ลืมขึ้นมองเพดานในห้องที่ไม่คุ้นเคย…หรือคุ้นเคยวะ “อาเจียว ตื่นแล้วเหรอ ออกไปกินข้าวกัน” เสียงผู้หญิงทำให้ฉันสะดุ้งรีบลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ “คุณ!! คุณเข้ามาได้ยังไง!!” “ก็…” “พีช เราจะไปทำงานแล้วนะ ฝากดูเจียวเจียวด้วย” ชัดเจน เสียงผู้ชายคนนั้นคืออาติ อาติมาทำอะไรที่นี่ ฉันรีบลงจากเตียงวิ่งไปหน้าประตูด้วยสภาพทุลักทุเล ผมก็ชี้ฟู ใบหน้าก็ไร้การแต่งเติม เสื้อผ้าก็ออกจะ…โป๊นิดหน่อย “อาติ!!” “…” “อามาทำอะไรที่นี่” “นี่ห้องฉัน” อาติพูดจบก็กลับหันหลังและเดินออกจากห้องไป ทิ้งฉันไว้ให้ยืนงงงวยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ให้ตายสิ ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ----ตอนนี้ Ebook เรื่องรักร้ายของยัยปีศาจ กำลังลดราคาอยู่นะคะ จากราคา 225 ลดเหลือ 184 บาท ตั้งแต่วันนี้ถึงวันที่ 13 ตุลาคมเท่านั้น เหลือเวลาอีก3วันค่ะ