ตอนที่11 วุ่นวาย 3

คอนโด ครืด ครืด ครืด ครืด “ฮัลโหล” [อาเจียว] “ฐานัส?” [ผมเอง] “โทรมามีอะไร” [ไม่ได้เจอหน้าคุณก็เลยคิดถึง] “แหวะ อยากจะอ้วก ถามจริง หยอดคำหวานใส่ผู้หญิงมากี่ร้อยคนแล้วล่ะ” [ก็เยอะอยู่นะ มี…อาเจียว อาเจียว อาเจียว แล้วก็อาเจียว] “บ้า!! ฉันจะวางสายแล้วนะถ้านายยังพูดแบบนี้อีก” [โอเคครับ ไม่พูดแล้ว คุณทำอะไรอยู่] “ดูหนัง” [ออกไปหาอะไรกินกันไหม] “ฉันไม่อยากออกไปไหน ขี้เกียจ” [งั้นให้ผมไปหาดีไหม] “นี่ จะหลอกมาที่ห้องฉันเหรอ ฝันไปเถอะ” [คุณอยู่กับอาไม่ใช่เหรอ จะกลัวอะไร ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก] ถึงจะอยู่คอนโดอาจี แต่มันก็ไม่น่าไว้ใจอยู่ดี อีกอย่าง ฉันไม่เคยพาผู้ชายขึ้นห้องมาก่อน มันดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่มั้ง แต่จะว่าไป…ฉันก็หิวเหมือนกันนะ หิวมากๆ เลยด้วย “ก็ได้ จะมาก็มา เดี๋ยวส่งโลเคชั่นไปให้ เอาของกินมาเยอะๆ เลย” [ได้ครับ] 1 ชั่วโมงต่อมา ก๊อก ก๊อก ก๊อก “แป๊บ!!” ฉันรีบวิ่งไปเปิดประตู และรีบหยิบถุงอาหารที่อยู่ในมือของฐานัสไปไว้ในครัวอย่างรวดเร็ว “ดูเหมือนคุณอดอาหารมาหลายวันเลยนะ” “ฉันแค่หิวเฉยๆ ยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เที่ยง” “แล้วทำไมไม่หาอะไรกินล่ะ” “ในห้องมีแต่มาม่า อีกอย่างฉันขี้เกียจลงไปข้างล่าง” “เดี๋ยวผมจัดใส่จานให้” ฐานัสเดินมาดึงถุงอาหารไปจัดใส่จานเอง โดยปล่อยให้ฉันยืนมองดูเขาเหมือนคู่รักยังไงอย่างนั้น ไม่สิ คู่รักอะไรเพ้อเจ้อ ดูอาหารดีกว่า มีทั้งกุ้งอบวุ้นเส้น จ้อปู ไก่ย่าง ส้มตำ ข้าวเหนียว ปลาแซลมอน ซูชิ หมูแดดเดียว ซื้อมากะว่าจะกินให้อิ่มถึงพรุ่งนี้เลยมั้ง “นายกำลังจะขุนฉันให้อ้วนใช่ไหม” ฉันมองอาหารตาละห้อยพลางกลืนน้ำลายด้วยความหิว “หุ่นคุณกำลังดี แต่ถ้าเพิ่มอีกนิดก็จะสวยขึ้น” ฉันหันไปมองใบหน้าด้านข้างของเขาก่อนจะหัวเราะในลำคอ “เหอะ!! ปากกินน้ำตาลมาหรือไง” ฐานัสยิ้มเล็กน้อยก่อนจะหันมามองฉัน พลางเอ่ยเสียงแหบพร่า “ลองชิมไหมล่ะ” อันตรายค่ะ ผู้ชายคนนี้อันตรายมาก “ฉันบอกไว้ก่อน ที่นี่มีกล้องวงจรปิด ถ้านายทำมิดีมิร้ายฉัน อาจีไม่ปล่อยนายไว้แน่” “ผมไม่ทำอะไรคุณหรอกครับ อย่าห่วงเลย” เขากลั้นยิ้มก่อนจะก้มหน้าทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป ในเมื่อตรงนี้ เป็นหน้าที่ของเขา งั้นฉันไปหาอย่างอื่นทำดีกว่า ลืมไปว่าต้นไม้หน้าระเบียงห้องยังไม่ได้รดน้ำเลย “เดี๋ยวฉันมานะ ขอไปรดน้ำต้นไม้ก่อน” ฉันเดินไปที่หน้าระเบียงห้องเพื่อดูต้นไม้ต้นเล็กๆ ที่อาจีปลูกไว้ เขาทั้งรักและหลงต้นไม้พวกนี้อย่างกับอะไรดี ถ้าขืนปล่อยให้ลูกรักของเขาเหี่ยวเฉาตาย มีหวังโดนฆ่าแน่นอน ขณะที่ฉันกำลังใช้บัวรดน้ำต้นไม้อยู่นั้น ก็ดันได้ยินเสียงอาติยืนคุยโทรศัพท์อยู่หน้าระเบียงห้องข้างๆ พอดี “ครับ ใช่ครับ ผมเตรียมเอกสารไว้พร้อมแล้วรบกวนคุณด้วย ครับ ได้ครับ” ฉันรู้สึกว่า ตัวเองควรกลับเข้าไปในห้อง ไม่อย่างนั้นอาติอาจจะเห็นฉัน… “เจียวเจียว” นั่นไง “ค่ะ” “ขอคุยอะไรด้วยหน่อย” “…” ใจเต้นไม่เป็นจังหวะอีกแล้ว ให้ตายสิ เขาอยากจะคุยอะไรกับเธอกันนะ หรือจะมาบอกว่า ‘เจียวเจียว เลิกยุ่งกับฉันสักที’ หรือว่า ‘เจียวเจียว ฉันกำลังจะมีลูกและกำลังจะมีครอบครัวที่ดี เธอเลิกชอบฉันซะเถอะ’ บอกเลยนะ ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรก็เจ็บเท่ากัน ----มีEbook นะคะ ’รักร้ายของยัยปีศาจ’ สามารถซื้อได้ใน Meb ราคาเล่มละ 229 บาท เล่มเดียวจบค่ะ