ตอนที่12 วุ่นวาย 6

“สวัสดีค่ะน้องอาเจียว พี่อยู่ที่ห้องหิวม๊ากมาก ก็เลยอยากจะมาขอหาอะไรกินที่ห้องจีสักหน่อย หวังว่าน้องอาเจียวจะไม่ว่าอะไรนะคะ โอ้โห อาหารเต็มไปหมดเลย ติมานี่เร็ว” เสียงพี่พีชกระตือรือร้นมากแถมยังถือวิสาสะนั่งเก้าอี้ตรงข้ามฉันอีกด้วย อะไรกันเนี่ย พวกเขามาทำอะไรกันในห้องฉัน “รบกวนด้วยนะคะ ติมานั่งตรงนี้เร็ว” “…” เหลือเชื่อ อาติจะมากับเขาด้วย ทั้งที่อาจีไม่อยู่ห้อง งงมาก ฉันมองอาติที่กำลังเดินไปนั่งเก้าอี้ข้างๆ พี่พีชด้วยสีหน้าเรียบเฉย ก่อนที่เขาจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับฉัน “อืม พอดีที่ห้องไม่มีอะไรกิน หิวเหมือนกัน” “…” เหมือนจะรู้ว่าแววตาของฉันกำลังถามอะไรอยู่ จู่ๆ เขาก็พูดออกมาจนฉันต้องหลุบสายตาลง แปลกแฮะ ปกติอาติจะสงวนท่าทีมากกว่านี้ ไม่เคยแสดงกิริยาไร้มารยาทเลย แต่ทำไมวันนี้กลับแตกต่างออกไป “ก็ดีนะครับ ผมซื้ออาหารมาเยอะเลย จะได้มีคนช่วยกิน จริงไหมครับอาเจียว” ฐานัสส่งรอยยิ้มอบอุ่นมาให้ฉันพลางนั่งลงข้างๆ ก็คงงั้นแหละมั้ง จะพูดอะไรได้ล่ะ ในเมื่อทุกคนนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารกันหมดแล้ว “กุ้งอบวุ้นเส้นเจ้านี้อร่อยมากเลยนะ ลองชิมดูสิ” ฐานัสตักวุ้นเส้นใส่จานให้ฉันจากนั้นก็แกะเปลือกกุ้ง ท่าทางของเขาทะมัดทะแมงมาก “อ่ะ จะได้ไม่เปื้อนมือ” ไม่ เขาจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ “แหม เพื่อนคนนี้ดูแลน้องอาเจียวดีจังเลยนะคะ” “ก็…คงงั้นแหละค่ะ” ฉันถอนหายใจก่อนจะหยิบช้อนและจัดการกินอาหารในจานให้หมดอย่างรวดเร็ว บอกตามตรงว่าตอนนี้ความอยากอาหารของฉันลดเหลือเพียงแค่ 10 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น “คุณติสรณ์ไม่ทานเหรอครับ” อาติไม่ตอบแต่ใช้สายตากวาดมองอาหารบนโต๊ะอย่างเย็นชา ส่วนฐานัสก็หันมามองอาหารบนจานของฉัน “อร่อยไหม เดี๋ยวผม…” ฐานัสใช้ช้อนตักวุ้นเส้นขึ้นมาแต่ก็ถูกส้อมของอาติขัดขวางเอาไว้ ทั้งสองคนมองเขม่นตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร และฉันก็ไม่รู้ด้วยว่าควรทำยังไงดี “ผมจะทาน” อาติเอ่ยเสียงเข้ม “เชิญครับ” ฐานัสยักไหล่พลางผายมือเชิญอาติเป็นมารยาท ฉันมีความรู้สึกว่าบรรยากาศเริ่มขุ่นมัวยังไงก็ไม่รู้ ฉันกับพี่พีชกินอาหารเหมือนจำใจ ส่วนผู้ชายสองคนที่นั่งอยู่ด้านข้างกลับเอาแต่จ้องหน้ากันเหมือนกำลังทำสงครามประสาท ----มีEbook นะคะ ’รักร้ายของยัยปีศาจ’ สามารถซื้อได้ใน Meb ราคาเล่มละ 229 บาท เล่มเดียวจบค่ะ