Chapter 11

ฉันยืนตัวสั่นอยู่ตรงหน้าประตูบ้านของพี่ธีม คฤหาสน์สุดหรูราคาหลายร้อยล้าน ไม่กล้าแม้จะเหยียบเข้าไป ที่นี่มันไม่เหมาะที่คนอย่างฉันจะเข้าไป ไม่มีอะไรเหมาะสมกันสักนิด ฉันนั่งคิดมาตลอดทางไม่มีอะไรที่พวกเราเหมาะสมกันเลย ถอยตอนนี้ทันมั้ย TT \"ทำไมหน้าซีดแบบนั้นอิงฟ้า\" พี่ธีมเดิมมาจับมือฉันไว้ก่อนจะกันขวับมามองหน้าฉันอย่างตกใจ \"ทำไมมือเย็นเฉียบแบบนั้น ไม่สบายเหรอ\" ฉันส่ายหน้าเบาๆพยายามจะจะไม่ตื่นเต้นแต่มันอดไม่ได้จริงๆ ไม่มาเป็นฉันไม่รู้หรอกถึงจะเคยอยู่คฤหาสน์สุดหรูมาก่อนที่บ้านของพ่อแม่บุญธรรมนั้นก็คือคุณพริมากับคุณชาติ คุณพ่อคุณแม่ของเจ๊บิวที่อุปการะฉันแต่มันก็ตื่นเต้นอยู่ดี \"ปะ..เปล่าค่ะ หนูกลับตอนนี้ทันมั้ยคะ? คือหนูไม่พร้อมหนูกลัว คือหนู\" ฉันพูดตะกุกตะกักจนพี่ธีมรีบดึงฉันเข้าไปกอดแน่น ฉันกอดเขากลับเช่นกันมันทำให้ฉันอบอุ่นแปลกๆ ไม่ได้ตื่นเต้นเหมือนตอนลงจากรถมา \"ใจเย็นๆนะไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นเลยสักนิด แม่พี่ใจดีมากๆ พี่เชื่อว่าท่านจะชอบหนู\" ฉันผละออกมองหน้าพี่ธีมดูเขามั่นใจมากเลยนะว่าแม่เขาจะชอบฉัน \"โกหกหนูรึเปล่าคะ\" \"ใครจะทำแบบนั้นกันพร้อมนะเดี๋ยวพี่พาไป\" เขาจับมือฉันไว้แน่นมองสบตากับฉันยิ้มๆ ฉันพยักหน้าเบาไปแล้วเดินตามเขาเข้าไป อะไรทำให้ฉันเชื่อใจเขามากขนาดนี้ก็ไม่รู้ รู้แค่ว่าทุกอย่างมันจะง่ายถ้ามีเขาอยู่ \"อ่าว คุณธีม กลับมาแล้วเหรอคะ\" เสียงคนมีอายุคนหนึ่งเอ่ยทัก ฉันไม่รู้หรอกว่าเป็นใครแต่ท่านเป็นผู้ใหญ่ฉันก็ควรจะทักทายก้วยคงามเคารพ \"สวัสดีค่ะ \" ฉันยกมือไหว้ป้าเขา ท่านมองฉันยิ้มๆก่อนจะหันไปมองหน้าพี่ธีม \"พาเด็กที่ไหนมาคะเนี้ย น่ารักเชียวมารยาทก็งาม\" \"แฟนผมครับนมแจ่ม ชื่ออิงฟ้า ผมพามาเจอคุณแม่นะ\" ผู้หญิงที่ชื่อนมแจ่มทำหน้าตกใจเอามือทาบอก \"ตายจริง!! คุณธีมมีแฟนแล้วเหรอคะเนี้ย งั้นเชิญทางนี้เลยค่ะคุณผู้หญิงกำลังจัดดอกไม้อยู่\" พี่ธีมหันมามองฉันยิ้มๆก่อนจะพาฉันเดินตามเขาไปชั้นไหนก็ไม่รู้ บ้านหรือโรงแรมทำไมห้องมันเยอะแบบนี้ @.@ ตาลายหมดแล้วฉัน \"คุณผู้หญิงคะ คุณธีมมาค่ะ\" ฉันเดินตามนมแจ่มมาถึงหน้าห้องๆหนึ่ง ก็เจอผู้หญิงคนหนึ่งดูมีอายุ สวยมาก ดูน่าเกรงขามสุดๆจนฉันเกร็งไปทั้งตัว \"อ่าวตาธีมเมื่อคืนทำไมไม่กลับบ้านหละลูก\" \"ผมเลิกดึกก็เลยค้างที่คอนโดครับ นี่แม่พี่คุณหญิงดารา นี่อิงฟ้าครับแม่แฟนผมเอง\" ฉันยกมือไหว้ท่านแล้วยิ้มหวานให้ท่าน \"สวัสดีค่ะคุณหญิง หนูชื่ออิงฟ้าค่ะ\" ท่านมองหน้าฉันนิ่งๆก่อนจะหันไปมองหน้าลูกชายของตัวเอง \"ลูกไปมีแฟนตอนไหนกัน วันก่อนยังบอกแม่ว่าโสดอยู่เลย ไปจับเด็กที่ไหนมาหลอกแม่รึเปล่า\" ท่านมองเราสองคนสลับกันไปมาอย่างจับผิด ฉันค่อยๆคลานตามพี่ธีมไปใกล้ๆท่าน พออยู่ใกล้ฉันก็ยิ่งเกร็งไปหมด \"แฟนผมจริงๆครับ เธอเป็นคนธรรมดาที่ผมถูกใจ ผมชอบที่อิงฟ้าเป็นแบบนี้ ไม่ใช่คนที่คุณแม่พยายามหามาให้บอกตรงๆไม่ถูกใจผมสักคน\" แม่ลูกคุยกันส่วนฉันนั่งนิ่งๆไม่รู้จะพูดอะไร ก็เขาไม่ได้ถามนี่เนาะฉันควรจะนั่งฟังเฉยๆ \"แล้วคนนี้ถูกใจเหรอ ถึงเลือกเอง\" \"ครับ \" เขาหันมามองหน้าฉันแล้วก็ส่งยิ้มมาให้ เขาหันไปสบตากันแม่ของเขาที่ตอนนี้กำลังมองหน้าฉันอยู่ \"คนนี้ผมถูกใจ \" ฉันจะเขินก็เขินไม่ออกเพราะเกร็งแม่เขามากกว่า ฮือออออ อึดอัดชะมัดเลย TT \"แล้วหนูเป็นลูกเต้าเหล่าใครแล้วเจอกันได้ยังไง\" คุณแม่ของเขาหันมาถามฉัน พี่ธีมเหมือนจะพูดอะไรแต่ฉันจับมือเขาไว้ เขาหันมามองหน้าฉันอย่างไม่เข้าใจว่าฉันจะห้ามเขาทำไม ฉันส่ายหน้ายิ้มๆก่อนจะหันไปสบตากับคุณแม่ของเขา \"คุณพ่อกับคุณแม่หนูเสียไปตั้งแต่มัธยมแล้วค่ะ ตอนนั้นหนูเหลือตัวคนเดียวญาติพี่น้องก็ไม่มี วันนั้นมีงานมอบทุนการศึกษาทำให้หนูได้เจอกับครอบครัวผู้มีพระคุณ พวกเขารับอุปการะหนูจนหนูได้มีชีวิตที่ดีอย่างทุกวันนี้ค่ะ\" \"จะบอกว่าหนูเป็นเด็กกำพร้าเหรอ\" ฉันพยักหน้ายิ้มๆ \"จะว่าแบบนั้นก็ได้ค่ะ มันเป็นความจริงของหนู แต่หนูแค่โชคดีที่มีคนดีๆช่วยเอาไว้ หนูรักพวกเขาเหมือนครอบครัวค่ะ พวกเขาดีกับหนูมากๆเลยค่ะ \" ท่านมองหน้าฉันแล้วยิ้มออกมา \"เสียใจมั้ยที่ไม่ได้มีครอบครัวที่สมบูรณ์เหมือนคนอื่นๆ\" ฉันกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลก่อนจะฝืนยิ้มออกมา \"เสียใจสิค่ะ แต่พวกเขาเติมเต็มคำว่าครอบครัวให้หนูตลอดเกือบสิบปีที่ผ่านมา พวกเขาเป็นกำลังให้หนูได้มีจนถึงทุกวันนี้ \" \"บอกฉันได้มั้ยครอบครัวที่อุปการะหนูเป็นใคร\" ท่านถามมาอีกครั้งฉันเงยหน้าสบตากับท่านแล้วก็ตอบกลับไป \"คุณพริมากับคุณชาติค่ะ \" \"อ่อ หนูเองสินะลูกสาวบุญธรรมของคุณพริมา ชื่ออิงฟ้านี่เอง เห็นพวกเขาพูดถึงบ่อยๆกว่ามีลูกสาวอีกคน \" ฉันฟังท่านพูดอย่างงงๆ พวกท่านพูดถึงฉันบ่อยๆด้วยเหรอฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลย \"พวกท่านพูดถึงหนูด้วยเหรอคะ\" \"จ๊ะ สามเดือนก่อนฉันกับคุณพริมาจับคู่หนูบิวตี้กับลูกชายฉันให้นัดดูตัวกัน แต่คงจะล่ม เพราะลูกชายฉันไม่ได้ชอบพอกับหนูบิว ตอนนั้นคุณพริมาพูดว่ายังมีลูกสาวอีกคนด้วยฉันก็ยังงงๆนิดหน่อยแต่ตอนนี้กระจ่างแล้วหละ หนูอิงฟ้า....\" \"คะ\" ฉันมองหน้าท่านรอฟังว่าท่านจะถามอะไรฉัน พี่ธีมเขานั่งฟังเราสองคนคุยกับเงียบๆ แต่มือเขายังจับมือฉันแน่นมันทำให้ฉันลดอาการเกร็งลงไปได้เยอะเลย \"รักลูกชายฉันจริงๆเหรอ\" ฉันตกใจกับคำถามเพราะไม่คิดว่าจะถูกถามคำถามนี้ ถ้าบอกว่ารักมันจะไวไปใช่รึเปล่ากับคนที่ยังไม่รู้จักกันมากพอแบบนั้น \"คือหนู คือหนูไม่รู้ว่ารักหรือเปล่า แต่หนูรู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่อยู่ใกล้เขา หนูมีความสุขทุกครั้งที่เขามาทักมาคุยกับหนู ถึงจะอยู่ในฐานะลูกน้องกับเจ้านายแต่หนูรู้สึกดีมากๆเลยค่ะที่มีเขาอยู่ มันรู้สึกปลอดภัยดีแล้วก็เวลาคุยกันมันสบายใจมากๆเลยค่ะ\" ฉันพูดไปตามความรู้สึกที่คิด พี่ธีมบีบมือฉันแน่นเขาหัยมายิ้มให้กับฉัน \"ลูกรักหนูคนนี้จริงเหรอตาธีม\" \"ไม่รู้สิครับ รู้แค่สบายใจเวลาได้เห็นรอยยิ้ม ได้คุยกันแล้วผมรู้สึกมีความสุข ตั้งแต่ผมเจอเธอผมแทบจะไม่มีสมาธิทำงานเลยครับ ในหัวมีแต่อิงฟ้า แม่ว่าผมรักเธอหรือเปล่าครับ \" และนั้นทำให้แม่ของเขาหัวเราะออกมาทันที ฉันก็ยิ้มแห้งๆไม่รู้ว่าท่านกำลังขำอะไรนี่นา \"ลูกไม่เคยพูดแบบนี้กับแม่เลยนะตาธีม สงสัยจะรักจริง เอาเถอะแม่ไม่ขัดหรอกนะถ้าเราสองคนจะคบกัน จะคบกันไปเรื่อยๆหรืออยากใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันหละ??\" ฉันอ้าปากค้างทันที ใช้ชีวิตอะไรกันไวไปไหน ฉันติดว่าเราสองคนควรจะคบหากันไปอีกหลายปียังไงก็ทัน \"คือหนู...\" \"ผมอยากแต่งงานครับแม่ ผมอายุมากแล้วผมอยากมีครอบครัว ^^\" ฉันหันไปมองหน้าเขาทันที นี่เขากำลังจะทำอะไรของเขาเนี้ย \"งั้นก็แต่งเลยสิ เดี๋ยวแม่ไปคุยกับคุณพริมาให้ น่าจะคุยไม่ยาก แม่ก็ถูกใจแม่หนูอิงฟ้านะ เธอเป็นคนซื่อๆคิดอะไรก็พูดออกมาแบบนั้น เป็นคนจิตใจดี ไม่คิดร้ายว่าใคร คนแบบนี้แหละที่จะเหมาะเป็นคู่ชีวิตลูก\" \"เห็นมั้ยบอกแล้วว่าแม่พี่ต้องชอบหนู \" \"พี่ธีมคะ!!! พูดอะไรเนี้ย \" ฉันยิ้มเขินๆ ท่านมองเราสองคนยิ้มๆก่อนจะหันมาคุยกับฉัน \"หนูอิงฟ้า แต่งงานกับตาธีมแล้วมีหลานให้แม่เลยได้มั้ย\" ฉันทำหน้าลำบากใจสุดๆ มันต้องไม่ใช่แบบนี้สิ \"ไม่อยากแต่งเหรออิงฟ้า\" พี่ธีมถามย้ำ ฉันส่ายหน้ายิ้มๆ \"มันไม่ใช่ไม่อยากแต่งค่ะ แต่หนูยังไม่ได้ทำตามความฝันของตัวเองเลย หนูอยากเป็นนักแสดงที่ประสบความสำเร็จ ขอเวลาหนูทำตามความฝันก่อนได้มั้ยคะ รอหนูก่อนได้มั้ย? หนูอยากจะยืนเคียงข้างพี่ธีมโดยที่ไม่มีใครว่าให้ได้ว่าท่านประธานBEM ไปคว้าใครไม่รู้มาเป็นคู่ชีวิต\" เขากำลังจะพูดอะไรแต่แม่เขาขัดขึ้นซะก่อน \"หนูอยากนักแสดงเหรอลูก\" ท่านหันมาถามฉัน \"ค่ะคุณหญิง คือมันเป็นความฝันของหนูค่ะ\" \"เรียกแม่เหมือนตาธีมก็ได้ ใช่สิหนูยังดูเด็กอยู่เลยอายุคงยังไม่มาก คงอยากทำงานคงยังไม่อยากมีคู่ชีวิตตอนนี้ จริงมั้ย\" \"มะ..ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะหนูแค่ไม่อยากให้คนอื่นว่าเอาได้ว่าหนูอยากจะมาเกาะพี่ธีม หนูอยากรวยทางลัดหรืออะไรก็แล้วแต่หนูบอกตรงๆหนูไม่สบายใจเลยค่ะ\" ฉันเอ่ยออกไปด้วยสีหน้าที่ลำบากใจ ฉันอยากมีเขาอยู่ในชีวิตนะ แต่ถ้าฉันยังเป็นอิงฟ้าที่ต่ำต้อยแบบนี้ฉันคงจะภูมิใจในตัวเองไม่ได้จริงๆ \"ตาธีมแม่ว่าลูกเลือกผู้หญิงไม่ผิดหรอก หนูอิงฟ้าเนี้ยแหละเหมาะสมกับการจะเป็นสะใภ้แม่ที่สุด เอาเถอะเราจะให้เวลาหนูในการพิสูจน์ความสามารถและทำตามความฝันของตัวเอง แต่เพื่อความสบายใจของลูกชายแม่ หนูต้องจดทะเบียนสมรสเป็นภรรยาของตาธีม แล้วหนูจะทำอะไรต่อจากนี้เราจะไม่ห้าม ตกลงมั้ย\" ฉันหันไปมองหน้าพี่ธีมอย่างขอความเห็น เขาพยักหน้ายิ้มๆ \"เอาแบบนี้นะ พี่กลัวจะเสียหนูไป เกิดเป็นดาราดังขึ้นมาแล้วทิ้งพี่ พี่จะทำไงอ่ะ\" เขาทำหน้างออย่างกับเด็กๆที่แท้ก็กลัวฉันดังแล้วจะหนีเขานี่เอง ฮ่าๆๆ ฉันยิ้มขำๆก่อนจะมองหน้าเขาสองคนสลับกัน \"ตกลงค่ะ หนูจะทำตามที่คุณแม่บอกค่ะ\" \"ยินดีต้อนรับสู่ครอบครัวของ เกียรติกูลนะ หนูอิงฟ้า \"