บทที่ 13

สิ้นเสียงการตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยว มีดสั้นในมือก็ถูกยื่นออกไปตั้งรับคมดาบที่จู่โจมเข้ามาไม่ยั้ง ก่อนที่มีดในมืออีกข้างจะตวัดกรีดลงบนลำคอแกร่งของศัตรูภายในพริบตา เลือดสีแดงฉานสาดกระเซ็นใส่ชุดขาวพิสุทธิ์ให้แปดเปื้อนเป็นย่อม ใบหน้าหวานกระจ่างใสมีแววความหวาดหวั่นปรากฎขึ้นมาวูบหนึ่ง ก่อนจะเคลื่อนไหวกาย