已经是第一章了
บทที่ 32
เซียนอวิ๋นหัวเราะขบขันในคำตอบ แล้วยกมือขึ้นมาเคาะลงบนหน้าผากมนของนางเบาๆ
“โง่งม นายท่านเหอร่ำรวยถึงเพียงนี้ จะปล่อยให้ฮูหยิน ของตนมานอนบนโรงเตี๊ยมและเหลาสุราได้อย่างไร”
“แล้วนายท่านเหอจะให้ข้านอนที่ใดเล่า”
บุรุษรูปงดงามส่ายหน้าไปมาอย่างอิดหนาระอาใจ นางคิดว่านอกจากวังองค์ชายสิบสองและหออวิ๋นเหอแล้ว
已经是最新一章了
加载中
