บทที่ 42
“ดึกมากแล้ว เชิญเสด็จพี่เสด็จกลับไปพักผ่อนได้แล้วพะยะค่ะ”
“นี่เจ้ากล้าไล่…”
ไท่จื่อหยุดคำพูดของตนเองเอาไว้อย่างหัวเสีย ก่อนจะเดินตรงไปยังประตูเพื่อเปิดออกไปสู่หน้าเรือนของฮุยฮวา
ทว่า…
“เสด็จพี่เสด็จมาทางหน้าต่าง ก็เสด็จออกไปทางหน้าต่างสิพะยะค่ะ”
ผู้เป็นว่าที่โอรสสวรรค์หันมาขบเขี้ยวเค้นฟันใส่น้