บทที่ 47
“ถ้าเช่นนั้นหม่อมฉันคงต้องรบกวนพระชายารองแล้ว”
“รบกวนอะไรกันเพคะ คิดเสียว่าเราต่างก็เป็นคนกันเองสิเพคะ พระชายา”
ฮุยฮวายิ้มให้คู่สนทนาอย่างมีไมตรี ทว่าทันทีที่คนตรงหน้ารินน้ำชาใส่ถ้วยส่งมาให้ สัญชาตญาณบางอย่างกลับร่ำร้องให้นางระวังตัว และก็...
เพล้ง!
ร่างบอบบางของพระชายาในองค์ชายสิบสองที่ทำท่า