บทที่ 52
เมื่อแสงอาทิตย์ของวันลาลับไปจากขอบฟ้า ค่ำคืนแห่งรัตติกาลอันมืดมิดไร้ซึ่งแสงจันทร์คืบคลานเข้ามาปกคลุมโดยรอบ ภายในวังองค์ชายสิบสองมีการเตรียมการเป็นอย่างดีเพื่อเตรียมนำตัวพระชายาหลบหนีออกไปจากวัง และซ่อนนางไว้ตามเจตนารมณ์ของผู้เป็นเจ้าของวัง
ใบหน้ากระจ่างใสมีเหงื่อผุดขึ้นมาเล็กน้อยขณะที่นางเดินตามผู้