บทที่ 53
เสียงรถม้าหยุดลงเมื่อถึงที่หมาย มือหนาที่ซ่อนไว้ภายในเสื้อคลุมยื่นออกมาอังแก้มเนียนใสเพื่อให้ความอบอุ่นแก่นางอันเป็นที่รัก ก่อนที่ชินอ๋องหนุ่มจะก้าวลงมาจากรถม้า และยื่นมือกลับไปให้พระชายาของตนจับเพื่อลงมายืนข้างกัน
“นี่คือ…”
“คฤหาสน์สกุลเหอ” เขาตอบ และก้มมองสตรีข้างกายที่กำลังช้อนสายตามองตนอยู่ “