บทที่ 54
เมื่อได้ยินเขาเอ่ยเช่นนั้น น้ำตาแห่งการจากลาที่สู้อุตส่าห์กักเก็บมาหลายเค่อก็เป็นอันต้องไหลออกมาไม่ขาดสาย
“ข้ารักท่าน”
กำยานบนหัวเตียงถูกจุดด้วยฝีมือของเซียนอวิ๋น ก่อนที่เขาจะก้มลงจุมพิตแผ่วเบาบนขมับของนางอันเป็นที่รัก และพากันเข้าสู่ห้วงนิทรา โดยไม่มีผู้ใดเอื้อนเอ่ยคำใดออกมาอีก
เมื่อเข้าสู่ยามอ