已经是第一章了
บทที่ 61
“ข้าหายดีแล้วพะยะค่ะ อย่าได้ทรงกังวล” เซียนอวิ๋นบอกปัด โดยที่พี่ชายไม่ต้องเอ่ยถาม
“แล้วทำไมหลงชางเฉิงจะหน้าเหมือนข้าไม่ได้ ในเมื่อข้าคือเสด็จลุงของเขา”
“ลูกของข้าแซ่เหอพะยะค่ะ” เซียนอวิ๋นเถียง
“เขาแซ่หลง!”
“แซ่เหอพะยะค่ะ”
“หลงเซียนอวิ๋น!” ไท่จื่อตะโกนชื่อแซ่ของน้องชายต่างมารดา
“ข้าแซ่เหอ ชื
已经是最新一章了
加载中
