EPISODE 3
1 เดือนผ่านไป ฉันฟลอเลีย ทำกิจกรรมมากมายคืออ่านหนังสือ และก็ให้ท่านพี่ติวให้ เรียนต่อสู้จ้างคุณครูมา การสอบเข้าเรียนชั้นปลาย มีการสอบแบบเขียนตอบด้วยมีวัดพลังต่อสู้อีกด้วย แล้วฟลอเลียจะมีพลังหรอ ในเกมบอกว่าฟลอเลียไร้พลังนี่
’ ฟลอ เจ้าไม่ต้องห่วงเรื่องนี้หรอก ’ เซ หรอก็จะไม่ให้ห่วงได้ไงอ่ะ พลังฟลอไม่มีนะ
’ ใครว่า ฟลอมีพลังแน่นอน ใครจะให้ว่าที่ภรรยาไร้พลังกัน ’ พูดอะไรก็ไม่รู้ แล้วพลังอะไรหรอ หรือต้องให้ฟลอรอดูในวันทดสอบเองอ่ะ
’ เจ้านี่นะรู้คำตอบก่อนอยู่เรื่อยเลย ’ คิกๆ มันเป็นเรื่องธรรมดาของภรรยาอยู่แล้วค่ะ พอแล้ว ไม่พูด พูดเองก็เขินเอง
’ หึๆๆ เมื่อถึงวันสอบข้าจะไปหาแน่นอน ’ ค่ะ
พรุ่งนี้แล้วสินะวันสอบ ตื่นเต้นจังเลย ความรู้มากมายเลยอยู่ในสมองฉันตอนนี้ เห้ออ พลังกายก็เต็มเปี่ยม หนูฟลอเลียพร้อมที่จะได้รับการทดสอบแล้วค่ะ!!! ฟลอเลียกล่าวพร้อมชูกำปั้นขึ้นฟ้า
ก้อก ก้อก ก้อก
\" คุณหนูเจ้าคะ ได้เวลารับประทานอาหารเย็นเจ้าค่ะ \" ฟลอเลียรีบเอามือลงทันที แหมซาเรียทำไมถึงมาขัดตอนนี้ด้วย
\" โอเคร จะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ \"
ในความคิดซาเรียขณะเดินมาส่งคุณหนูที่ห้องอาหาร เธอกำลังคิดว่า คุณหนูหลังจากวันนั้นก็ผ่านไป 1เดือน คุณหนูดูเปลี่ยนไป อ่อนโยนขึ้น ร่าเริงขึ้น แต่บางทีก็เงียบๆ เย็นชาบ้าง ไม่กรี๊ดกร๊าดเหมือนเมื่อก่อน แต่เธอก็ดีใจที่คุณหนูเปลี่ยนไปในทางที่ดี ถึงคุณหนูจะเป็นแบบไหนเธอก็พร้อมที่จะอยู่ข้างคุณหนูตลอด บางทีคุณหนูก็เคยเล่าให้ฟังว่าคุณหนูมีคนที่ชอบแล้วด้วย คุณหนูจึงอยากถอนหมั้นกับเจ้าชาย ก็ดีค่ะ เจ้าชายดีตรงไหนดูมารยาหญิงไม่ออก ทำไมเธอถึงรู้น่ะหรอ คุณหนูพูดให้ฟังบ้าง นายท่านกับคุณชายพูดให้ฟังบ้าง ทุกคนที่รับใช้ตระกูลนี้จึงพลอยเกลียดเจ้าชายและหญิงสามัญชนตามๆกันไป
\" เรีย...ซาเรีย!! \"
\" จะ เจ้าคะ! คุณหนู \" ตกใจหมดคุณหนูนี่เอง
\" เหม่ออะไรเนี่ย เป็นไข้ไม่สบายหรอ \" คุณหนูยังเป็นห่วงเราอีกด้วย
\" ปล่าวเจ้าค่ะคุณหนู แล้วคุณหนูจะไปที่ไหนต่อเจ้าคะ \"
\" ไปที่สวนกัน ขอชากุหลาบนะ เดี๋ยวเราเดินไปก่อน \"
\" เจ้าค่ะ คุณหนู \" ถึงคุณหนูจะเป็นคนแบบไหนเราก็รักคุณหนูเสมอ
ทางฟลอเลียที่เดินมาสวนก็เดินไปหยิบหนังสือมาอ่านไปพลาง บรรยากาศที่สวนบอกเลยว่าดีมากๆ บางทีฉันก็ชอบมานอนหลับอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ของที่นี่บ่อยๆพอตื่นขึ้นอีกทีก็ไปอยู่บนเตียงแล้ว ฮะๆ ไม่รู้ว่าใครอุ้มขึ้นไป
\" ชามาแล้วเจ้าค่ะ คุณหนู \"
\" เอาวางไว้ตรงนั้นเลย ถ้าซาเรียมีอะไรทำต่อจากนี้ก็ไปทำเลยก็ได้ เดี๋ยวเรานั่งอยู่นี้สักพัก \"
\" เจ้าค่ะ \"
ฟลอเลียเดินไปนั่งใต้ต้นไม้ที่เดิมเพราะมันรู้สึกดี มีลมพัดเย็นๆ ของยามเย็น ปละใบหน้า อ่าาา สบาย พักสายตาสักหน่อยดีกว่า พักสายตา..พักสายตา.. แล้วก็ผล็อยหลับไปจริงๆ
เฟสเตอร์ที่กำลังเดินตามหาฟลอเลีย ก็เห็นซาเรียพอดี
\" ซาเรีย ฟลอเลียอยู่ที่ไหน \"
\" คุณหนูอยู่ด้านในสวนเจ้าค่ะ \" สวนหรอ? ไปนอนหลับเหมือนเดิมแหงๆ
\" ขอบคุณ ไปได้แล้ว \"
พอมาถึงสวนก็เห็นฟลอเลียนั่งหลับอยู่ใต้ต้นไม้ เหมือนเดิมอีกแล้ว และเป็นเขาที่อุ้มเธอกลับห้อง แต่แปลกเธอกลับไม่ตื่น หลับลึกจริงๆ ฮึๆๆ เด็กน้อย ฟลอเลียเป็นน้องสาวคนเดียว คนเป็นพี่ชายก็ต้องห่วงต้องหวงอยู่แล้ว ไอ้เจ้าชายนั่นคิดผิดเสียแล้วที่ทิ้งเพชรงามแล้วไปคว้าก้อนกรวด แทน หึ ถ้าเจ้าชายครองประเทศนี้คงมีสนมนับพันหากยังดูมารยาคนไม่ออกถึงขนาดนี้
เขาคิดพลางอุ้มฟลอเลียกลับไปวางนอนที่เตียงถอดรองเท้าให้เธอด้วย ฟลอเลียเปลี่ยนไปมากเธอดูเป็นกุลสตรีขึ้นเยอะ อ่อนโยน แถมร่าเริง แต่มีบางครั้งที่เธอเงียบเงียบมาก แต่เธอก็มีมุมน่ารักของเธอ หากมีชายใดรักน้องสาวของเขาอย่างจริงใจเขาก็พร้อมที่จะเปิดทางให้เสมอ
\" ฝันดี น้องรัก \" เขาก้มจุมพิตที่หน้าผากก่อนจะเดินออกจากห้องไป...
04.30 น.
พรึ่บ!
ฟลอเลียลุกขึ้นจากเตียงทันทีอย่างรู้เวลา ตอนนี้ฟ้ายังไม่สางเลยด้วยซ้ำ แต่เธอรื่นเพื่อจะสิ่งรอบคฤหาสน์สัก 5 รอบ แล้วก็มาทำอาหารโดยมีแม่บ้าน หรือเมดอื่นๆช่วย นี่ก็เป็นกิจวัตรประจำวันของฉันธรรมดา จากนั้นก็ไปอ่านหนังสือทบทวนเล็กน้อย แล้วค่อยอาบน้ำ พออาบเสร็จก็ได้เวลาอาหารพอดี วันนี้เธอก็ใส่เสื้อที่เรียบร้อยสำหรับไปสอบวันนี้ ส่วนผมของเธอก็ถักเปียคาดแล้วค่อยมัดเบี่ยงไปด้านซ้าย แบบไม่อยากชมตัวเองเท่าไหร่หรอกว่า สวย คริๆๆ เสร็จแล้วก็ลงไปห้องรับประทานอาหารที่ท่านพ่อ ท่านพี่นั่งรออยู่
\" อรุณสวัสดิ์ค่ะ ท่านพ่อ ท่านพี่ \" ฉันกล่าวทักทายพร้อมรอยยิ้มเช่นทุกวัน
\" อรุณสวัสดิ์ฟลอเลีย มา กินข้าว วันนี้ไปสอบใช่ไหมลูก \" ท่านพ่อดูกระตือรือร้นจริงๆ
\" ใช่ค่ะ ท่านพี่จะไปกับน้องไหม \"
\" ไปอยู่แล้ว น้องพี่ \"
\" เอ้า แล้วพ่อล่ะ \"
\" ท่านพ่อก็ต้องทำงานไม่ใช่หรอคะ ท่านดยุคหยุดงานไม่ดีนะ ใช่มั้ยคะเซบาส \" แน่นอนว่าเซบาสสามารถคุมท่านพ่อได้ ท่านพ่อถึงจะทำงาน55
\" ขอรับคุณหนู \"
\" ก็ได้ งั้นเรารีบกินกันเถอะเดี๋ยวจะสายเอาได้นะ \"
พอทานเสร็จเราก็คุยกันเล็กน้อยแล้วค่อยเดินออกมา เอ~~ ถ้าจำไม่ผิดวันนี่ เซ จะมานี่แร่ไม่รู้ว่าจะมาตอนไหน เดี๋ยวก็เจอกันนั่นแหละ
เอโรงเรียนนี้ถ้าจำไม่ผิดมีการทดสอบเลือกหอนี่ท่านี่ได้หออะไรล่ะ
\" ท่านพี่ ชั้นปลายเขามีการทดสอบเลือกหอด้วยใช่มั้ยคะ \"
\" ใช่แล้ว มีอะไรหรือปล่าว \"
\" ท่านพี่ได้หออะไรคะ \"
\" หอดราก้อนน่ะ \"
\" อ่อ ค่ะ \" อยากไปอยู่กับท่านพี่!!! 555
\" ท่านพี่ในหอมีคนประมาณกี่คนคะ \"
\" หอดราก้อนน่ะค่อนข้างจะมีคนน้อยมากที่เข้ามาหอนี้ส่วนมากจะเป็นผู้ชายกันทั้งนั้น ผู้หญิงที่มีอยู่ปัจจุบันก็แค่ 10 คน เท่านั้น หอที่นักเรียนเยอะที่สุดคือหอฟินิกซ์ ผู้หญิงเยอะที่สุดหอเมอเมด และสามัญชนที่เยอะที่สุดจะอยู่หอไลอ้อนน่ะ พี่ว่าน้องน่าจะได้อยู่หอเมอเมดก็ได้ \"
\" ทำไมถึงคิดแบบนั้นล่ะคะ \"
\" ไม่รู้สิ แต่ขอให้น้องอยู่หอดราก้อนกับพี่นะ \"
\" ค่ะ หนูก็อยากอยู่กับท่านพี่เหมือนกัน ท่านพี่การสอบครั้งนี้ถ้าหนูได้ที่หนึ่ง พี่ต้องให้หนูขี่หลังแล้ววิ่งรอบโรงเรียนหนึ่งรอบนะ \"
\" โอเคร โอเคร พี่จะเตรียมพร้อมยังไงน้องพี่ก็ได้ที่หนึ่งอยู่แล้ว \"
\" คุณหนู คุณชายถึงโรงเรียนแล้วขอรับ \"
\" ค่ะ / ครับ ! \"
ภายนอกเมื่อเห็นรถตระกูลอาเทียสจอดอยู่ด้านหน้าโรงเรียนก็พากันหยุดชะงักมองดู ต่างคนต่างอยากเห็นคุณหนูตระกูลนี้เพราะมีคนเล่ามาว่า หลังจากอุบัติเหตุตกบันได รอบกายของเธอเปล่งแสงสีทอง แผลต่างๆหายหมด แถมรูปร่างและหน้าตาก็เปลี่ยนไปสวยขึ้นมากอีกด้วย และผมเธอก็ยาวเกินจนน่าอัศจรรย์ แต่บางคนกลับรอด่าตอกย้ำว่า เป็นผู้หญิงที่บ้าผู้ชายไปวันๆ สอบได้ที่โหล่วแบบนี้จะสอบเข้าได้จริงๆหรอ
ประตูรถถูกเปิดออกพร้อมกับร่างสูงของท่านชายเฟสเตอร์ อาเทียสบุตรคนโตของดยุคครทสและดัชเชสฟลอล่า เขาเป็นคนที่หล่อเหลา สง่างาม ไม่แพ้ใครใดๆ แต่พอมีมือเรียวขาวผ่องยื่นมาจับมือแล้วค่อยออกมาก็แทบจะทำให้คนทั่วสถานที่นี้แทบจะหยุดหายใจ และหยุดความคิดที่จะว่าร้ายไปทันที
’ นั่นท่านหญิงฟลอเลีย อาเทียส จริงหรือ ตามคำเล่าจริงๆ เธอสวยมากๆเผลอกว่าเอลล่าเลยด้วยซ้ำ ’
’ ท่านหญิงสวยจริงๆ ’
’ หึ สวยแล้วอย่างไร อาจจะโง่เหมือนเดิมก็ได้ ’
แน่นอนว่าคำซุบซิบมีทั้งดีแล้วก็ร้ายแต่ถามว่าฟลอเลียสนหรอ คำตอบคือไม่ จะสนใจทำไมแค่เสียงสุนัขเห่า บ้อกๆ แถวนี้แน่นั้น ใครสน
\" นักเรียนผู้เข้าสอบทุกคนมาลงทะเบียนแล้ว ไปห้องสอบของตนเพื่อเตรียมสอบด้วยค่ะ และประธานและรองประธานหอทุกคนโปรดมาที่ห้องวิชาการด้วยค่ะ \"
เสียงประชาสัมพันธ์ประกาศให้ทราบทั่วกัน ผู้คนที่มาเข้าทดสอบก็เดินไปต่อแถวลงทะเบียนกัน ท่านพี่ขอตัวออกไป ฉันก็ไม่รู้ว่าไปไหน ฉันก็เลยเดินมาลงทะเบียน แต่ฉันลืมมองทางเลยเดินชนคน
\" อ๊ะ! ขอโทษด้วยนะคะ \" ฉันเงยหน้ามองเธอเป็นผู้หญิงผมสีทอง นัยน์ตาสีแดงทับทิม มันดูเพิ่มเสน่ห์ของเธอมากจริงๆ
\" ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุณไม่เป็นไรใช่ไหมคะ \"
\" เราไม่เป็นไรหรอก เราชื่อ ฟลอเลีย อาเทียส คุณล่ะ \"
\" เลน่า คารอฟ ยินดีที่ได้รู้จัก ท่านหญิง \"
\" เอ่อ จะเป็นไรไหมถ้าคุณจะมะ- \"
\" เลน่า ฉันมาแล้ว อ้าว! สวัสดีท่านหญิงฟลอเลีย ดิฉันชื่อ เอวาร์ เซนไลน์ \" ส่วนคนนี้ผมออก สีบลอนอ่อนๆ นัยน์ตาที่ฟ้าคราม สวยจริงอะไรจริง
\" เอวาร์ เมื่อกี้เธอเสียมารยาทนะ พูดตัดท่านหญิงนะ \" อยากจะบอกว่าพวกเธอสวยมากจริงๆ คงจะเป็นเพื่อนกันมาก่อน
\" เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ เราฟลอเลีย อาเทียส เรียกเราว่าฟลอเลีย ก็ได้นะแล้วก็พูดธรรมดาเถอะ \"
\" เรียกฉัน เลน่าก็ได้ \"
\" ส่วนฉัน เรียก เอวาร์ ก็ได้ \"
\" แล้วทั้งสองคนได้สอบห้องไหนหรอ \"
\" ห้อง 328 น่ะ ฟลอเลียล่ะ \"
\"เหมือนกัน งั้นไปด้วยกันเถอะ ^^ \" ฉันก็เดินนำออกมา
ทางเลน่าและเอวาร์ ที่เดินตามหลังมา
\" เล่า เธอเห็นท่านหญิงยิ้มมั้ย สวยมากเลย ถ้าฉันเป็นผู้ชายฉันจะจีบท่านหญิงเลยนะเนี่ย \"
\" จริงๆ ถูกของเธอ เราตามฟลอเลียไปกันเถอะเดี๋ยวเข้าสอบสายเอาได้ \"
พอมาถึงห้องสอบ ตอนแรกก็อารมณ์ดีอยู่นะ แต่พอมาถึงห้อง มันไม่น่าอารมณ์ดีเลย เห็นพวกพระเอกนางเอกอยู่ที่นี่ ฉันเป็นใคร ฟลอเลียคนใหม่ ใครสนกัน ฉันกับเลน่าและเอวาร์เดินเข้าห้องผ่านพวกนั้นโดยไม่สนใจอะไร พวกเรานั่งตามเลขที่ที่เราลงทะเบียน พวกเรานั่งกันคนละฝั่งของฟ้องเลย แล้วสักพักคุณครูก็เดินเข้ามา
\" เอาล่ะ ข้อสอบมีแต่ข้อเขียนล้วน 200 ข้อ ให้เวลา 4 ชั่วโมง เริ่มได้ ! \" ฉันมองรอบๆห้องมีแน่คนทำสีหน้าเคร่งเคลียด ทั้งนั้นแต่เลน่ากับเอวาร์ยิ้มแป้นเลย หืม? พอฉันมองข้อสอบ ข้อสอบอะไรเนี่ยยย มันจะง่ายเกินไปแล้ว เห้ยๆๆ ใครออกข้อสอบ แบบข้อสอบคล้ายตอนเราเรียนม.สามอยู่โลกก่อนเลย แต่ง่ายกว่า หวานหมูหนูฟลอเลียสิคะ คราวนี้
1 ชม. 30 นาทีผ่านไป ฉันทำเสร็จแล้ว แต่ก็นั่งตรวจดูอีกรอบก้มดูอย่างนั้นจนกว่าจะครบ 2 ชั่วโมง ถึงจะออกนากห้องได้ พอฉันลุกขึ้น เลน่ากับเอวาร์ก็พร้อมกันเหมือนกัน ตามมาด้วยพวกตัวเอกทั้งหลายนั่น
\" ทั้งสองคนข้อสอบเป็นไงบ้าง \"
\" ก็ง่ายอยู่นะ แต่มีบางข้อตอบไม่ได้ ไม่ได้เต็มแหงอ่ะ \" เลน่าทำสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย
\" เอวาร์ก็เช่นเดียวกันค่ะ \" เอวาร์ก็เช่นกัน
\" ไม่เป็นไรหรอกน่า ยังไงพวกเราก็ทำเต็มที่ที่สุดแล้วนะ มั่นใจในตัวเองเข้าไว้ \"
พวกเราคุยกันอยู่ดีๆก็มีเสียงที่แสนจะอ่อนหวาน [ที่แสนจะเสแสร้ง]เข้ามาทัก
\" อ้าว! คุณฟลอเลีย! ไม่คิดเลยนะคะว่าคนอย่างคุณฟลอเลียจะทำข้อสอบเสร็จได้เร็วขนาดนี้ \"