EPISODE 8

ผ่านไปสองวันหลังจากที่แนะนำเซน่อนให้ท่านพ่อกับท่านพี่รู้จัก รู้มั้ยว่าท่านพ่อและท่านพี่ให้เซน่อนทำอะไรบ้าง ดิฉันจะเล่าเลยนะคะ ท่านพ่อและท่านพี่สั่งให้เซน่อนทำความสะอาดทุกซอกทุกมุมของคฤหาสน์นี้และบริเวณคฤหาสน์นี้ ซึ่งสั่งห้ามทั้งเมดและพ่อบ้านเข้ายุ่งก้าวก่าย และเซน่อนก็ทำตามที่ท่านพ่อและท่านพี่บอก และทั้งๆที่เขาเป็นพระเจ้าและมีพลังทำได้ทุกอย่างเขากลับไม่ใช้พลังสักนิด การทำความสะอาดคฤหาสน์มันไม่ใช่พื้นที่น้อยๆเลยนะ ใช้เวลาทำความสะอาดก็ไม่ใช่น้อยๆนะคะ ทำข้ามตือนเลยทีเดียว อยากจะบอกนะรู้สึกสงสารอ่ะ ตอนเขาทำเสร็จใหม่นะเห็นเหงื่อเต็มตัวเขาอย่างกับหมาน้อยตกน้ำแหน่ะ แต่ตอนเขาสบัดผมทำเอาฉันละลายเลยทีเดียว อะแฮ่ม! แหะๆ วันต่อมาก็ทำรอบคฤหาสน์ ทำเสร็จก็ถึงครึ่งวันเลยทีเดียว หลังจากนี้ยังมีต่อนะ ท่านพ่อสั่งให้เซน่อนไปขนของอะไรต่างๆมากมายไม่รู้ไปเอามาแต่ไหน ให้เซไปขนแทนคนงานของคฤหาสน์ บางครั้งฉันอยากจะไปพูดให้แต่ เซน่อน ก็ยังอยากที่จะทำต่อ ฉันแทบจะร้องไห้เลย แบบ....เขามุ่งมันทำขนาดนี้ มันรู้สึกดีนะ..ฮะๆๆ พอถึงเวลาอาหารเย็นท่านพ่อยังบอกให้เซน่อนไปทำ ฉันและพวกเมดพ่อบ้าน ลุ้นกันอย่างเอาเป็นเอาตาย และยังส่งกำลังใจให้ และสุดท้ายผลออกมานั้น.......ฉันแทบค้างเมื่อชิม ไม่คิดว่าเซจะทำได้ อร่อยขนาดนี้ พ่อบ้านพ่อเรือนจริงๆ ทำได้หมดสมแล้วกับ พระเจ้า และท่านพ่อกับท่านพี่จึงยอมให้พวกเราคบกันได้ และยังอนุญาติให้เซน่อนเรียกท่านพ่อว่า ท่านพ่อ เลยส่วนท่านพี่ก็ให้เรียกว่า พี่เฟส แบบดีใจมากๆๆ และนี่ล่ะล่ะเรื่องราวจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง55555 วันนี้ก็เป็นวันที่พวกเราไป โรงเรียนกัน อ้อ เรากลับจากคฤหาสน์เมื่อวานตอนเย็น ถึงหอก็ค่ำๆล่ะ วันนี้วันเปิดเรียนวันแรกการเรียนจะเป็นเรียนแบบแยกหอเลยอ่ะ ไม่ได้เป็นคราส ซึ่งปีหนึ่งหอเราก็ค่ะก็มีแค่นี้ ไม่เยอะ แค่นิดเดียว \" อรุณสวัสดิ์ ฟลอเลีย! เซน่อน! \" เอวาร์ เลน่า ลีโอ ฟอริส ทักทายพวกเราเมื่อลงมาด้านล่าง เอ จะว่าไปพวกเขาทั้ง 4 ยังไม่รู้เรื่องพวกเราเลยนี่นา \" อรุณสวัสดิ์! ^^ \" ฉันก็ทักตอบไป แล้วจู่ๆเซน่อน ที่ยืนอยู่ข้างก็พูดขึ้นมาพร้อมกับจับประสานมือกับฉันแล้วยกมือขึ้น \" ทุกคนครับ ผมกับฟลอเลีย เป็นแฟนกันนะครับ \" อึ้ง! ใช่ค่ะ อึ้ง! ฉันยังอึ้งเลย เซ พูดออกมาแบบนี้เลยหรอ อู้ววว! ท่ามกลางความเงียบที่ที่แสนจะเงียบ ลีโอก็เอ่ยขึ้น \" ผมก็ว่าแล้ว ทั้งสองคนน้องมีอะไรแน่ๆ! \" \" แสดงว่าฟลอเลีย ถอนหมั้นกับเจ้าชายแล้วใช่ม่ะ! \" เอวาร์กล่าวถามต่อ ฉันจึงยิ้มแล้วพยักหน้าให้ และจากนั้นพวกเราก็เดินไปเรียน คุยกันไป ดูเหมือนพวกเขาจะดีใจมากๆเลยนะที่ฉันถอนหมั้นน่ะ ฮะๆๆ พวกเราเดินผ่านลานกว้างซึ่งก็มีคนมากๆตามปกติ ที่ไม่ปกติคือมองพวกเราทำไมแค่นั้นแหละ จนได้ยินเสียงซุบซิบ ’ ดูสิๆนั่นกลุ่มนั้นหอพระอาทิตย์ล่ะ แล้วดูพวกเขาสิ มีแต่หล่อๆสวยๆทั้งนั้นเลยล่ะ! ’ ’ ใช่ๆ พวกท่านหญิงท่านชายที่มีพลังที่แข็งแกร่งกันทั้งนั้นเลยล่ะ ’ ’ นั่นสิๆ ’ บางพวกพูดดี บางพวกก็มีพูดไม่ดีบ้างแต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรเดินกันต่อไปพูดคุยหัวเรากันธรรมดา อ้อ ลทมบอกเรื่องหนึ่งที่พวกเขารู้ว่าพวกเราหอพระอาทิตย์น่ะ หอแต่ละหอจะมีเข็มกลับที่ติดไว้กับเสื้อน่ะ นั่นแหละค่ะ ในขณะที่พวกเราจะเดินเข้าไปในตัวอาคารก็มีเสียงหวานและรอยยิ้มที่แสนจะเสแสร้ง มันโผล่มาอีกแล้วว!! ดิฉันช่างเบื่อยิ่งนัก \" อรุณสวัสดิ์ค่ะ ทุกคน \" พวกฉันเหลือบมองเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้าไปแต่ก็มีเสียงให้ชะงักไว้ก่อน รู้มั้ยเสียงใคร เสียวอีตมเพื่อนเก่า ฮาโรวล์ \" นี่! ฟลอเลีย! เอลล่าทักพวกเธอไม่ได้ยินหรอ!! \" ซึ่งก็เป็นตามบทนางเอกต่อไป \" ฮึก! ฮาวล์คะ เอลล่า มะ ไม่เป็นไร ฮึก! \" เอลล่าคว้ามือที่ชี้หน้าพวกเราลงแล้วก็ยังเรียกอะไรนะ ฮาวล์ เหอะๆ แล้วจะร้องอีกนานมั๊ย \" เอ่อ ได้ยินว่าเราไม่ได้ขอไม่ใช่หรอคะ ใช่มั้ยคะทุกคน \" ฉันแสร้งทำหน้าตาใสซื่อ งงๆ ส่งไปให้ และดูเหมือนท่าทางของฮันจะทำให้เพื่อนๆของฉันขำมาก นะดูสีหน้าพวกเขาตอนนี้สิ อั้นขำมากๆเลย \" อะ เอ่อ.. \" \" อ้อ เราไปห้องเรียนกันเถอะค่ะ ได้เวลาเรียนแล้ว อย่ามัวฟังเสียงสุนัขเห่าหอนแถวนี้เลยค่ะ มันเป็นมลพิษทางเสียงนะคะ ไปเถอะ \" เอวาร์ตัดพูดแล้วจูงมือฉันกับเลน่าเข้าไปทันที เมื่อพวกเราเดินออกมาเหมือนคุณเอลล่าจะแอบจิกมือตัวเองแน่นเลยนะคะ \" เยี่ยมค่ะ เอวาร์ \" ฉันยิ้มแล้วชมเธอ ใช่ เพื่อนฉันเก่งทั้งนั้นเลย คึๆๆๆ \" แน่นอน! 555 \" แล้วพวกเราก็เข้าเรียน ไม่ต้องบอกว่าใครนั่งใกล้เธอบ้างเนาะ และไม่นานเราก็เริ่มเรียน ไม่ยาก จริงๆ พักเที่ยง พวกเราก้เดินมาพร้อมกันที่โรงอาหาร ยกเว้นพวกพระเอกอะนะ ฉัน เลน่าและเอวาร์ นั่งจองที่ไว้ส่วนพวกผู้ชายไปเอาอาหารมาให้น่ะ ดีเริ่ดป่ะล่ะ! คิๆ \" อะ เอ่อ เอลล่าขอนั่งด้วยได้ไหมคะ \" ทำไม ต้องมายุ่งกับพวกฉันด้วยว่ะ \" เลน่า ฟลอเลียเราไปนั่งที่อื่นดันเถอะ \" เลน่ากับเอวาร์ก็ลุกขึ้นทันที ส่วนฉันที่กพลังลุกขึ้นเดินออกมาก็ลูกคว้าแขนไว้ก่อน \" ดะ เดี๋ยวสินะ \" เอลล่าคว้าแขนฉันไม่ใช่แค่คว้าแต่ นางจิกลงแขนฉันอย่างแรงด้วย เจ็บนะ ฉันเลยสะบัดแขนออก เพราะเจ็บ จนเธอล้ม พรึ่บ! และอีก 2 วิ พระเอกก็มา 2 1 \" ฟลอเลีย! เธอทำอะไรเอลล่า!! \" เอเลน ที่มาพร้อมกับเซนและฮาโรวล์ เดินเข้ามาแล้วก็ค่อยไปพยุงเอลล่า และเสียงเรียกแบบนี้ทำให้ ผู้คนแถวนี้ต่างให้ความสนใจและพอดีกับ พวกเซ ฟอริส ลีโอมาพอดีพร้อมกับอาหาร \" เอเลนคะ ฮึก! เอลล่า ไม่ได้ ปะ เป็นอะไร หรอกค่ะ \" \" ฟลอเลียเธอควรขอโทษเอลล่านะ!! \" เซนร้องออกมา หึ \" หึ! ขอโทษหรอ! ควรจะเป็นเอลล่ามากกว่าที่จะต้องขอโทษไม่ใช่หม่อมฉัน!! \" \" แล้วทำไมเอลล่าต้องขอโทษด้วย ทั้งที่เธอเป็นคนทำให้เอลล่าเจ็บ! เธอก็ต้องขอโทษ!! \"เซนตะคอกใส่ \" พ่-งสิ! แหกตาดูนี่สิ! ดู! ถ้ายัยนี่ไม่มาจิกแขนฉันฉันคงไม่สะบัดออกแรงขนาดนั้นหรอกนะ!! และ! อย่ามากล่าวหาว่าฉันทำตัวเอง ฉันจะทำตัวเองไปทำห่-อะไร! ฉันก็รักผิวตัวเองเหมือนกัน!! \" ฉันทนไม่ไหวจึงตะคอกใส่พร้อมคำหยาบแล้วยื่นแขนที่เป็นแผลให้ดู มันจะมากไปแล้ว! และเหมือนทุกคนจะเห็นหมดแล้ว เพื่อนๆฉันก็เข้ามาดู เซก็มารักษาให้จนแผลหายหมด และส่งสายตาอาฆาตไปทางเอลล่า และพวกพระเอกก็มองไปที่เอลล่าอย่างสับสน \" อะ เอลล่าปล่าว ฮึก ปะ ปล่าวทำนะคะ!! \" \" ส่วนคุณเอลล่า คุณจะตอแหลเอาโล่หรอคะ!! เหอะ! ถ้าหากใครเชื่อยัยนี่นะ โคตร very very very stupid!! มากอะ พวกเราไปเถอะอย่าสนสัตว์ชั้นต่ำแถวนี้เลยค่ะ เสียสายตาเปล่าๆ ไปกินข้าวกันเถอะ \" ฉันกล่าวตะคอกใส่พวกนั้นเรียงราย แล้วค่อยพูดเสียงอ่อนกับเพื่อนๆ \" นั่นสิ ชั้นต่ำ ชั้นต่ำ ชั้นต่ำ และก็ชั้นต่ำ!! ทั้งนั้นเลย \" เอวาร์หันหน้าเรียงไล่ไปทีละคนตั้งแต่ ฮาโรวล์ เซน เอเลน และโดยเฉพาะเอลล่า และคนแถวนั้นเหมือนจะนิ่งค้างไปโดยปกติจะด่ากลับใช่ม่ะแต่นิ่งเพราะคงยังสับสนกับเอลล่าอยู่ แล้วจู่ๆเซก็เดินเข้าไป หาเอลล่า \" ผมคิดว่าคุณดูภายนอกถึงจะดูดี แต่ภายในของคุณช่าง โสมม ไม่มีชิ้นดีเลย คุณน่ะผ่านมากี่คนแล้ว? \" และดูเหมือนทุกคนจะตกอยู่ในความคิด อะไรคือ ผ่านมากี่คนแล้ว? และพอสังเกตเอลล่าดูเธอจะหน้าซีดผิดปกติ หืม? \" คะ คุณเซน่อน มะ หมายถึงอะไรคะ เอลล่าไม่เข้าใจ \" และเซน่อนก็แค่นยิ้มออกมา \" หึ! โสมม อย่างคุณผม ไม่เอาทำพันธ์ หรอกนะครับ แล้วก็พวกคุณสามคนน่ะ โง่ดักดาน จริงๆเลยนะครับ ผมเตือนให้เอาบุญ เธอคนนี้ไม่ได้ใสซื่อ บริสุทธิ์ หรอกนะครับ ไปกันเถอะฟลอเรียไปกันเถอะ \" \" อะ อื้ม! ทุกคนเราไปกันเถอะ \" กลุ่มพวกเราเดินถืออาหารแล้วเดินออกไปหาที่กินที่อื่น โดยไม่สนใจคนที่ตัวแข็งค้างอยู่แถวนั้น และผู้คนอื่นๆก็ต่างคนต่างซุบซิบเรื่องของเอลล่า เดนสันกันทั่วโรงอาหาร ส่วนเอเลน เซน และฮาโรวล์ต่างคนต่างแยกกันออกไปโดยไม่สนใจเอลล่า เลยส่วนเอลล่าก็แข็งค้างหน้าซีดรีบวิ่งหนีออกจากที่นั้นทันที่ และการกระทำของเอลล่าเป็นการกระทำที่ผิดอย่างมหันต์เลยเธอไม่เลือกที่จะไม่พูดแก้อะไรเลยแต่วิ่งหนี มันจึงส่งผลให้ความที่เซพูดนั้นเป็นความจริง แต่ที่เซพูดก็ความจริงทั้งหมด ทำไมถึงรู้น่ะหรอ ตอนที่เรากินข้าวกันอยู่เซบอกและมันก็เป็นความจริงแน่นอน เพราะเซเข้าดูความทรงจำ ฉันแทบผงะ และแน่นอนเรื่องที่เซดูความทรงจำนั่นบอกแค่ฉันเท่านั้น และยังบอกว่าที่ทำแบบนั้นเพราะโมโหที่เอลล่ามาทำกับฟลอเลียแบบนี้ จึงแฉความจริงต่อหน้าพวกคนเยอะๆ และผลที่ออกมาของวันต่อมาก็ทำให้เซน่อนที่ปกติทำหน้านิ่ง ถึงกับยิ้มทั้งวัน และก็พูดบ่อยกว่าปกติ ทุกคนถึงกับผงะและแปลกใจ ฉันจึงอธิบายว่าทำไมเซเป็นแบบนี้ จากนั้นทุกคนก็เป็นแบบเซกันไปหมดฉันจึงยิ้มตาม และสามวันต่อมา ดูเหมือนวันนี้เอลล่าไม่มาโรงเรียน เพราะไม่เห็นโผล่หน้าออกมาเลย ผู้คนในโรงเรียนก็พูดเป็นเสียงเดียวกันหมดว่า เอลล่านั้นเป็นอย่างที่เซพูดจริง จนถึงตอนนี้เรื่องก็ยังไม่ซาลงเลยนะคะ คงจถเป็นข่าวดังขนานใหญ่มากๆ ในขณะที่อยู่ในคาบว่างในห้องเรียนของปีหนึ่งหอดราก้อน ซึ่งก็มีแค่พวกเราและพวกพระเอก พวกพระเอกก็เดินมาที่กลุ่มเราและมองมาที่ฉัน พวกเราจึงเงยหน้าขึ้น แล้วจู่ๆพวกเขาก็ก้มคุกเข่าทั้งสองข้างด้านหน้าฉัน. ซึ่งนั่นก็ทำให้ฉันตกใจมากจนกระเด้งถอยหลังมาชนกับเซพอดี และพวกเราก็อยู่ในความสงสัย \" พวกคุณทำอะไร ต้องการอะไรไม่ทราบ \" ลีโอกล่าวเสียงเรียบ \" หายโง่แล้วรึไง เหอะ! \" ฟอริสกล่าวต่อ \" ทำอะไรของพวกนายไม่ทราบยะ! \" เอวาร์กล่าว ในขณะที่เลน่าจะพูดต่อ ฉันเลยห้ามไว้ก่อนแล้วค่อยเดินเข้าไปนั่งยองใกล้ในระดับสายตา \" เห้อ~ แล้วตกลงพวกคุณมีอะไรกับพวกเราหรือแล่าวคะ ถ้ามานั่งคุกเข่าแบบนี้เดี๋ยวพวกคุณก็เสียศักดิ์สิ- \" ฉันยังพูดไม่จบ พวกเขาก็พูดขึ้นก่อน \" พวกเราขอโทษนะ!! \" พวกเขาพูดพร้อมกันจนฉันและคนอื่นๆตกใจสะดุ้งเลยทีเดียวยกเว้นเซน่อนละนะ เห็นกระตุกยิ้มอย่างพอใจเชียว คงอ่านความคิดรนอยู่มั้ง \" พวกเรามาขอโทษฟลอเลียจากใจจริง ที่แต่ก่อนเคยทำกับฟลอเลียแบบนั้นไว้เยอะ แล้วก็ไม่เคยเชื่อที่ฟลอเลียกล่าวแย้งอะไรสักครั้ง แล้วก็- \" ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า ! ฉันขำขึ้นมากับท่าทางขอโทษเหมือนหมาน้อยหน้าหงอยเดินมาแสดงความสำนึกผิดอะไรแบบนั้น คิๆๆๆ \" ฟลอเลีย ขำอะไร ??? \" เอเลนถามฉันแล้วก็สีหน้างงสุดๆ จนเซน่อนเกือบหลุดขำออกมาเลยทีเดียว \" ฮะๆๆ กะ ก็พวกนายน่ะตลกจะตาย เอาล่ะลุกขึ้นเถอะ ถ้าหากสำนึกผิดแล้วจริงๆละก็ พวกเราก็ยินดีที่จะรับพวกคุณเข้ากลุ่มเป็นเพื่อนอยู่แล้ว ใช่มั้ยคะทุกคน \" ฉันลุกขึ้นพลางบอกให้พวกเขาลุกขึ้น \" ผมก็ไม่ได้เกลียดพวกคุณหรอกครับ \" ลีโอ \" อืม ผมก็ไม่แย้งอะไรนะครับ \" ฟอริส \" ฉันก็ยังไงก็ได้ ตามใจฟลอเลียเลย \" เลน่า \" ฉันก็เช่นกัน \" เอวาร์ \" ผมก็ไม่ได้อยากแย้งอะไรอยู่แล้ว ถ้าหากเป็นสิ่งที่ฟลอเลียต้องการน่ะนะ ห้ามคิดเกินเพื่อนกับฟลอเลียเด็ดขาด \" เซน่อนกอดล็อคคอฉันหลวมดึงมาใกล้กับเขาแล้วก็พูด พร้อมกับประโยคหลังอย่างเสียงเย็น พร้อมกับแสยะยิ้ม เขินอยู่นะเนี่ย \" ค่ะ งั้นทุกคนก็เรียกชื่อเล่นกันได้ตามสบายเลยนะคะ เอาล่ะนั่งที่เถอะได้เวลาเข้าเรียนคาบต่อไปกันแล้ว \" ฉันปลดจากแขนที่ล็อคคอแล้วก็เดินมานั่งที่ และทุกคนก็เดินไปนั่งที้ของตนแต่จะมีเอเลน เซน และฮาโรวล์ที่เขยิบมานั่งใกล้กับกลุ่มพวกเรา พออาจารย์เข้ามาก็เหมือนจะแปลกใจนิดหน่อยที่พวกเอเลนมานั่งใกล้พวกเราแต่ก็ละความสนใจ แล้วก็สอนต่อ เรื่องสัตว์อัญเชิญ จนเลิกคาบเรียน วิชานี้คาบเรียนสุดท้ายของวันนี้ พออาจารย์กำลังจะออกไปก็หยุดชะงักไว้ก่อน ก่อนจะพูดว่า \" อาทิตย์หน้า เราจะอัญเชิญสัตว์เวทย์กันนะ นักเรียน \" \" ค่ะ/ครับ! \" แล้วพวกเราก็กลับหอกัน อืมม~ พรุ่งนี้เป็นวันหยุดนี่นา เสาร์-อาทิตย์ น่ะ ชวนทุกคนไปเที่ยวดีไหมนะ หรือว่าไปผจญภัยใน ป่ามนตราดี ที่นั่นมีมีทั้งที่สวยงามและที่น่าสะพรึงด้วยล่ะ เอ~~ จะว่าไปป่ามาตรานั้นเคยเป็นเขตฝั่งของปีศาจนะเคยมีปีศาจอาศัยอยู่ด้วยล่ะแต่ก็นานแล้วล่ะ ปีศาจไม่ได้มายุ่งกับมนุษย์นานแล้ว อ้อป่านี้ยังมี สมุนไพร มีอาหารมากมายไม่มีสิ่งมีพิษด้วย ยกเว้นพวกสัตว์นะ มีสัตว์อสูรก็เยอะแต่ก็ไม่ได้ทำร้ายใครถ้าหากเราไม่ไปทำร้ายก่อนแค่นั้น สามารถทำพันธะสัญญาด้วย ถึงบางคนจะมีสัตว์อัญเชิญขิงตนแล้วก็สามารถทำพันธะกับสัตว์อื่นได้อีก 2 ตัวด้วยนะ ดีๆอื้มๆ ในขณะที่พวกเรากำลังทานอาหารที่ห้อพร้อมกับท่านพี่และเพื่อนของท่านพี่ คือพี่คาตันนั่นเอง ส่วนรุ่นพี่คนอื่นปีสองปีสามพวกเขาเดินทางกลับบ้านกันไปหมดแล้วเหลือแค่พวกเราแค่นี้ล่ะ \" เอ่อ ทุกคนคะ \" ฉันกล่าวขึ้นก็เรียนความสนใจให้ทุกคนหยุดทานได้เป็นอย่างดีและพร้อมเพรียง จดจ่อตั้งใจฟังกันมากเห็นแบบนั้นฉันจึงพูดต่อ \" วันหยุดนี้ พวกเราไปที่ป่ามนตรากันเถอะค่ะ! ไปปิกนิก ผจญภัยเล่นๆกัน! \" \" จริงสิคะ ฉันก็อยากไปที่นั่นเหมือนกันค่ะ \" เอวาร์กล่าวอย่างตื่นเต้น \" ฉันก็เหมือนกันค่ะ \" เลน่าพนักหน้าเห็นด้วย \" ผมด้วย/ ครับ! \" ลีโอ และฟอริส \" พี่ก็คิดว่าดีนะ เอ่อ ได้เชิญพี่มั้ย \" รุ่นพี่คาตัน \" แน่นอนค่ะ! \" \" แต่ฟลอเลีย ท่านพ่อจะอนุญาติหรอ \" ฉันหุบยิ้มทันที เออว่ะ! มีด่านท่านพ่ออีก ชิอ๋ายยย!