已经是第一章了
บทที่3 "ผู้ชาย"
ณ โรงพยาบาลชื่อนี่ ไม่พอแค่นั้นนะ ที่เธออึ้งก็เพราะว่าเธอรู้ว่าโรงพยาบาลนี้เป็นโรงพยาบาลพวกไฮโซชอบมา เธอเห็นในข่าวเวลาดาราไม่สบายมักมาที่โรงพยาบาลนี้ ไม่ได้แล้วเธอต้องรีบออกไป
.
.
.
เธอพยายามลุกขึ้นจากเตียงเพื่อไปเข้าห้องน้ำเธอเดินไปกระเพลกไปอย่างทุลักทุเล พอเข้าไปในห้องน้ำ เธอมองกระจกก็ตกใจกับใบหน้าดำมืดของตัวเองเล็กน้อย แล้วก็ยิ้มอ่อนออกมา เธอจำได้แล้วว่าเธอไปดูตัวกับแม่แล้วจะกลับบ้าน แล้ววิ่งออกมาแล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็มืดไป เธอเดาว่าสภาพแบบนี้น่าจะโดนรถชน
.
.
.
เห้อออ โมนา ถอนหายใจยาว เวลาไม่สบายใจเธอชอบถอนหายใจยาวๆเพื่อเป็นการระบายอารมณ์ พอนึกทุกอย่างออกเธอก็ค่อยๆตั้งสติจากนั้นก็เริ่มล้างหน้าล้างตาเพื่อให้สดชื่นขึ้น จนรอยดำรอยจุดบนใบหน้าหายไปหมด เธอมองกระจก แล้วเอ่ยขึ้นมาว่า อย่างนี้ค่อยเป็นคนขึ้นมาหน่อย
.
.
.
^ที่จริงแล้ว \"โมนา\"ก็ไม่ใช่ผู้ญิงที่ขี้ริ้วขี้เหร่อะไร เธอค่อนข้างสวยเลยทีเดียว แต่เธอไม่ค่อยที่จะแต่งหน้าเท่านั้นเอง ถ้าเธอแต่งหน้านิดหน่อยละก็ สวยเท่าดาราเลยทีเดียว มีเพื่อนคนหนึ่งเคยชมเธอว่าเธอมีหน้าตาคล้ายดาราคนหนึ่งที่ชื่อใบเฟิร์นพิมพ์ชนก
.
.
.
คาลิสได้มาถึงโรงพยาบาลพอเดินเข้ามาในห้องก็ตกใจเข้าไม่เห็นเธอแล้ว
已经是最新一章了
加载中
