已经是第一章了
บทที่22 "แต่งงาน"
\"
.
เธอตกใจว่าเขารู้ได้ยังไง คุณรู้ได้ยังไงคะ เขาไม่ตอบเอาชุดนี้ครับ เขายื่นชุดให้พนักงาน
.
.
.
คุณเข้าไปลองสิผมอยากดู เมื่อเขาบอกว่าอยากดูเธอใส่เธอแอบเขิลเล็กน้อย แต่ก็เก็บอาการเอาไว้ ฉันลองแล้วฉันชอบอันนี้คะ แต่ผมยังไม่ได้ดูเลยนะครับ ฉันไม่อยากลองแล้ว เธอทำหน้ามุ่ยใส่เขา โอเคครับ เขาหันไปบอกพนักงานว่า ผมเอาชุดนี้ครับ
.
.
.
พนักรีบเอาชุดของเธอและเขาไปห่อใส่กล่องอย่างหรูให้ และยืนให้เขา นี้คะของท่านทั้งหมด ห้าแสนหกพันบาทคะ อะไรนะเธอตะโกนด้วยความตกใจ ทำไหมแพงจัง
นี้ครับเขายื่นบัตรเครดิตให้พนักงาน พนักงานรูดเสร็จก็ยื่นสลิปให้เขาเซ็น
.
.
.
เธอเดินตามหลังเขาออกมาจากร้านด้วยความรู้สึกผิด ฉันไม่น่าเลือกอันนั้นเลยมันแพงไป ไม่เป็นไรหรอกคุณผมยินดีจ่ายครับ ขึ้นรถเสร็จเขาถามเธอ คุณหิวแล้วยัง ฉันไม่หิวคะ แต่ผมหิวนี่ เธอมองหน้าเขา นึกในใจแล้วจะถามทำไหมเนี้ย
.
.
.
งั้นคุณไปส่งฉันที่อพาร์ทเม้นท์ก่อนนะคะ ไม่ได้ครับ แม่คุณสั่งให้คุณไปกินข้าวกับผม เขาเอาแม่มาอ้าง เธอจึงต้องจำยอม ณ ร้านอาหารบรรยากาศโรแมนติกมาก
เธอเอาแต่มองทิวทัศน์ในร้านเธอเริ่มรู้สึกชอบร้านนี้มาก
.
.
.
เมนูครับ พนักงานยื่นเมนูอาหารให้กับเขาและเธอ แต่เธอกลับยื่นคืนเมนูให้พนักงาน คุณสั่งมาเลยฉันกินได้ทั้งนั้นคะ งั้น......ผมเอาสเต็กเนื้อสองที่ แล้วก็เอาไก่ซอสเกาหลีกับสลัดผักซีซ่าร์ครับ เขาจำได้ว่าวันนั้นที่นัดกินข้าวกับแม่ของเธอ ...เธอสั่งสองอย่างนี้ เธอมองหน้าเขาไม่นึกว่าเขาจะสั่งอาหารที่เธอชอบมา
已经是最新一章了
加载中
