已经是第一章了
บทที่30 "เธอ"
ผ่อนก่อนนะครับ เขาห่มผ้าให้เธอ เฝ้าเธออยู่ข้างๆ คุณไม่ต้องเฝ้าฉันหรอกคะ จะไปทำอะไรก็ไปทำเถอะคะ ผมทำให้คุณเจ็บผมก็ต้องดูแลคุณสิครับ มันเป็นอุบัติเหตุต่างหากคะ เมื่อคืนเขารังแกเธอแต่เธอก็ไม่โทษเขาสักนิด
.
.
.
สักพัก โมนา ก็หลับไป ตอนนี้เขารู้สึกหิวขึ้นมาแล้ว เขาลูบหัวเธอเบาๆ แล้วก็รีบลงไปกินข้าวข้างล่าง กินไปก็อ่านหนังสือพิมพ์เกี่ยวกับหุ้นไป ก่อนวันแต่งงานเขาบอกเลขาว่าจะไม่เข้าบริษัทสามวัน มีอะไรให้โทรนายด้วยพอ
.
.
.
หน้าประตูห้องน้ำ คุณ......คุณ ผมได้เก้าอี้มาแล้ว คุณเข้ามาได้เลยคะ
โมนา ตอบกลับ
.
.
.
已经是最新一章了
加载中
