บทที่33 "จูง"
เขามองดูเธอถอนหายใจก็พอจะรู้ว่าแผนของเขาสำเร็จแล้ว เยส!!!!!สำเร็จแล้ว เขาตะโกนในใจ พร้อมยิ้มอ่อนออกมา คุณไปเก็บเสื้อผ้าเถอะ ผมจะไปช่วยคุณเองครับ
.
.
.
บนห้องนอน มีห้องเก็บเสื้อผ้าส่วนตัวของเขาซึ่งได้แบ่งพื้นที่ให้เธอใช้ซอยเก็บใส่ตู้ไปแล้ว
เขาหยิบกระเป๋าเดินทางใบใหญ่สุดที่เขาใช้สำหรับเดินทางนอกประเทศมาให้เธอ
.
.
.
ทำไหมใบใหญ่จังคะ พวกเราจะไปกันกี่วันคะ อาทิตย์หนึ่งครับ แล้วงานของคุณละ ผมเครียประชุมสำคัญไวหมดแล้วครับที่เหลือเลขาผมจะเป็นคนจัดการให้เองครับ
คุณอยากเอาเสื้อคัวไหนไปบ้างคะเอาวางตรงกระเป๋าเลยคะเดี่ยวฉันจะพับใส่กระเป๋าให้คะ
.
.
.
สักพักใหญ่ก็ปล่อยเธอเป็นอิสระ