บทที่19ผู้หญิงสวยอันตราย

บทที่19ผู้หญิงสวยอันตราย “วางใจได้ผมมีแผน”หลูโก้ยิ้มดวงตาที่เบิกโตไม่นานก็ดึงดูดลูกค้าได้แล้วหนึ่งคน เป็นคุณป้าคนหนึ่งคุณป้าเดินเข้ามาก็เห็นป้ายที่แขวนไว้ได้อย่างชัดเจน “สวัสดีครับคุณพี่ต้องการดูสินค้าตัวไหนครับ？”หลูโก้รีบเดินไปต้อนรับคุณป้าในวัยห้าสิบกว่าแต่เขากับเรียกว่าพี่การทักทายที่อ่อนน้อมทำให้ป้าถึงกับอึ้งแววตาที่รู้สึกดีมองไปที่หลูโก้ “วันครบรอบแต่งงานของฉันกับสามีฉันอยากจะซื้อแหวนคู่ดูยังไง？ที่นี่ยังมีแหวนที่ลดราคาขาย？ฉันมองมาก็เห็นแล้ว”คุณป้าเหมือนจะไม่เชื่อ “ไม่ครับแหวนก็ยังเป็นแหวนแต่จะแถมของอีกชิ้นให้”หลูโก้ชี้ไปที่สร้อยข้อเท้า “สร้อยข้อเท้า？”คุณป้าดูออกทันที“แถมสร้อยข้อเท้ามีอะไรดี？” “คุณป้าครับมันเป็นแบบนี้สร้อยข้อเท้าก็ไม่เลวนะครับมันอยู่ที่ว่าเราจะใส่มันยังไงถ้าคิดว่ามันเป็นสร้อยข้อเท้ามันก็คือสร้อยข้อเท้าแต่ถ้ามองว่าเป็นสร้อยข้อมือมันก็กลายเป็นสร้อยข้อมือ？ไม่มีใครกำหนดว่าสร้อยข้อเท้าไม่สามารถใส่ที่ข้อมือได้อีกอย่างลักษณะของมันก็คล้ายๆกันแล้วที่สร้อยข้อเท้าก็ไม่ได้เขียนว่าฉันเป็นสร้อยข้อเท้า”คำพูดของหลูโก้ทำให้คุณป้าขำออกมาเลย “ที่พูดก็มีเหตุผลแต่ฉันต้องการซื้อแหวน” “ใช่ครับเราไม่ได้ขายสร้อยข้อเท้าเราขายแค่แหวนแต่แถมสร้อยข้อเท้าให้ครับ”หลูโก้พูดจบก็รู้สึกเจ็บที่เอวเพราะหลี่ลื่อเอามือมาบิดเอวเขา หลูโก้ยื่นมือไปด้านหลังแล้วจับไปโดนมือที่นุ่มเล็กของหลี่ลื่อพอดีหลูโก้เลยบีบมือของเธอหลูโก้ตั้งใจใช้นิ้วชี้วนเป็นวงกลมอยู่ที่ฝ่ามือของเธอจั๊กจี้จนทำให้หลี่ลื่อรู้สึกตื่นเต้นเหมือนกำลังจะมีอะไรไหลออกมา “ปล่อยปล่อยมือ”เห็นว่าหลี่ลื่อที่ดูแข็งแรงแต่กับการกระทำแบบนี้เธอก็เป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งโดนผู้ชายจับมือแน่นขนาดนี้หน้าเธอก็แดงแล้ว หลูโก้ยิ้มเล่ห์ในใจให้เธอบีบฉันแล้วก็ดึงมือกับมาพูดกับคุณป้า“คุณป้าฟังไม่ผิดครับซื้อแหวนแถมสร้อยข้อเท้า” หลูโก้พูดจนคุณป้าเริ่มใจอ่อนถึงแม้จะไม่ค่อยมีคนใส่สร้อยข้อเท้าแล้วแต่ถ้าเอามันมาใส่ที่มือก็ไม่มีใครว่าอีกอย่างลักษณะก็คล้ายๆกันถ้าไม่ดูดีๆก็ไม่รู้ “แล้วแหวนเท่าไหร่？”คุณป้าจ้องมองแหวนที่มีแสงเป็นประกายแล้วถาม หลูโก้ชูนิ้วห้านิ้วขึ้นมาห้าร้อยหยวน แหวนเงินสู้แหวนทองไม่ได้อยู่แล้วแหวนก็วงเล็กนิดเดียวอีกอย่างก็ไม่ใช่เงินแท้ถึงจะไปร้านจิวเวลรี่ทั่วโลกก็ไม่มีสินค้าที่เป็นเงินหรือทองแท้เลยอยู่ที่จะผสมมากหรือน้อยแค่นั้นแหวนไม่กี่กรัมขายถึงห้าร้อยหยวนถือว่าแพงมากแล้ว “แพงไปหรือเปล่า？”คุณป้าขมวดคิ้วพูด หลูโก้รู้อยู่แล้วว่าป้าต้องพูดแบบนี้แล้วพูดแบบนิ่งๆ“ถึงแม้จะแพงกว่าแหวนรุ่นอื่นๆแต่คุณป้าก็เลือกที่จะมาร้านเราก็เท่ากับว่าคุณป้าเป็นคนมองสินค้าออกร้านเราเป็นที่รู้จักมากในวงการอุตสาหกรรมนี้…..”ต่อมาก็ต้องอวดอ้างสินค้าของตัวเองที่ดีกว่าสินค้าอื่นอย่างไรมีดีตรงไหนก็เป็นคำพูดที่พนักงานขายต้องพูดกันอยู่แล้ว “แต่คุณป้าครับเราขายแหวนแถมสร้อยข้อเท้านะครับห้าร้อยหยวนเมื่อเทียบกับราคาสินค้าในช่วงลดหนักขนาดนี้ถือว่าแพงหรือครับ？เพียงแค่ห้าร้อยหยวนก็สามารถเติมเต็มวันครบรอบวันแต่งงานของในสมบูรณ์และเป็นที่น่าจดจำไม่ใช่หรือครับ？หลูโก้สามารถพูดกระตุ้นความรู้สึกคนได้ อีกอย่างในยุคนี้ห้าร้อยหยวนก็ถือว่าไม่มากแล้วเอามาสร้างความทรงจำที่ดีแค่ห้าร้อยหยวนถือว่าคุ้มค่ามาก อีกอย่างหลูโก้ยังสามารถพูดกินใจคนทั่วๆไปได้ด้วย ปกติราคาของแหวนจะอยู่ประมาณสองถึงสามร้อยหยวนสร้อยข้อเท้าก็ราคาประมาณนี้แต่สร้อยข้อเท้าขายไม่ค่อยได้ขายรวมกันไปทีเดียวในราคาห้าร้อยหยวนคนอื่นก็ไม่ได้มองว่าเป็นการหลอกลวงแต่ปัญหาคือถ้าซื้อแยกก็คงไม่มีใครซื้อสร้อยข้อเท้านี่ก็เป็นกลยุทธิ์ของการตลาดแต่วิธีนี้ต้องเป็นคนที่พูดจาเก่งพูดดึงดูดความสนใจคนได้ถึงจะทำให้คนซื้อรู้สึกอยากได้ เห็นได้ชัดว่าหลูโก้ก็เป็นคนแบบนั้นถึงเขาจะเพิ่งเข้ามาเป็นพนักงานขายแค่วันเดียวเพิ่งเข้ามาทำงานวันแรกแต่เขาก็เคยเห็นพนักงานขายของในทีวียิ่งโดยเฉพาะการพูดจาเกลี้ยกล่อมอย่างซื้อหนึ่งแถมสามซื้อสามแถมห้าบลาๆพอได้ฟังนานเข้าก็คงจะเข้าใจนิดๆหน่อยๆไหม？ แต่สายตาของคุณป้าก็ยังแสดงออกถึงความลังเลครุ่นคิดอยู่นานแล้วก็พยักหน้า“งั้นป้าเอาหนึ่งคู่” “ครับผม！”หลูโก้ยิ้มได้สดใสมากรีบเอาแหวนกับสร้อยข้อเท้าออกมาอย่างละคู่ให้หลี่ลื่อเอาไปใส่ถุง “ใช้ได้เลยนะต่อหน้าพี่ยังทำตัวซื่อๆใช่ไหม？ตอนนั้นยังเผลอเชื่อคำพูดกะล่อนของนายอีกนึกว่านายจะเป็นแค่เด็กกะโปโล”หลีหวั่นเห็นสินค้าขายออกไปได้ก็รู้สึกดีใจแล้วกระซิบพูดข้างหูหลูโก้ เสียงที่อ่อนหวานผ่านเข้าไปในหูทำให้หลูโก้รู้สึกสบายไปทั้งตัวแล้วรู้สึกเสียวแล้วมองดูท่าทางที่สง่าของหลีหวั่นหลูโก้ก็รู้สึกร้อนลุกเป็นไฟขึ้นมา เฮ้อผู้หญิงสวยมักมาพร้อมความอันตราย ตลอดบ่ายวันนี้หลูโก้ปรึกษาหารือเกี่ยวกับเรื่องจิวเวลรี่ ก็เกี่ยวกับเรื่องยอดขายของเคาน์เตอร์คริสตัลนี้ แผนกคริสตัลที่แสนจะธรรมดาไม่รู้เป็นเพราะอะไรวันนี้ยอดขายพุ่งไปถึงสามร้อยเปอร์เซ็นต์ พูดง่ายๆก็คือยอดขายสูงมากกว่าปกติถึงสามเท่า หรือว่ามีลูกค้ากระเป๋าหนักมาหลายคนหรือ？ เมื่อพนักงานแผนกอื่นๆลงมาดูก็เห็นคนเข้าแถวยาวเหยียดไปถึงหน้าประตูแล้วเห็นทั้งสี่คนที่กำลังยุ่งมากก็รู้สึกตะลึง จู่ๆทำไมพวกเขาถึงได้ขายดีขนาดนี้？ เรื่องนี้คงต้องถามหลูโก้แล้วล่ะเขาหาวิธีเพื่อที่จะได้ขายนิดๆหน่อยๆขอแค่อย่าขาดทุนใครจะไม่คิดว่าวันนี้จะขายดีขนาดนี้และยังดึงดูดคนมากมายตอนแรกก็มีแค่คนสองคนที่เข้ามาดูแต่คนด้านนอกเห็นป้ายลดกระหน่ำแล้วและเห็นคนกำลังยืนดูที่จะซื้อสินค้าเผื่อจะมีสิทธิพิเศษอะไรบ้างเลยเข้ามาดูคนก็ยิ่งอยู่ยิ่งเยอะเยอะขึ้นเยอะขึ้นและคนด้านนอกก็ไม่รู้ว่าด้านในเกิดอะไรขึ้นเห็นคนเข้าแถวก็เข้าแถวตาม แม้ว่าบางคนจะเข้ามาเพื่อความบันเทิงแต่ก็สามารถดึงดูดคนได้ระดับหนึ่งก็ถือว่าไม่เลวเลยนะถึงคนส่วนใหญ่จะไม่อยากซื้อแต่เมื่อเห็นคนอื่นซื้ออีกอย่างตัวเองก็เข้าแถวแล้วก็รู้สึกเกรงใจก็เลยจำใจต้องซื้อนี่เป็นการกระตุ้นการซื้ออย่างหนึ่งก็เหมือนตอนยังเด็กที่ชอบเปรียบเทียบกัน หัวค่ำแผนกบัญชีรวมยอดออกมาแผนกขายเพชรมียอดขายแปดเปอร์เซ็นต์และแผนกขายทองมียอดขายสิบห้าเปอร์เซ็นต์แผนกคริสตัล…… ได้ยินว่าบัญชีที่กำลังดื่มน้ำเข้าไปเมื่อเห็นยอดขายของแผนกคริสตัลแล้วน้ำก็พุ่งออกจากปากออกมาเลย ในช่วงบ่ายเพียงแค่ตลอดช่วงบ่ายแผนกคริสตัลสามารถทำยอดขายได้สูงถึงหนึ่งพันสามร้อยเปอร์เซ็นต์！！！ สร้อยข้อเท้าที่เพิ่งเอาเข้ามาขายหมดเกลี้ยงเลยและแหวนก็ขายออกไปได้เยอะพอสมควรวันนี้แผนกคริสตัลมียอดขายสูงถึงสองแสนกว่าหยวน！！ นี่เป็นยอดขายที่แผนกคริสตัลไม่เคยทำได้เลยอีกอย่างคริสตัลแต่ละชิ้นก็แค่ไม่กี่ร้อยหยวนคนที่ขายเก่งให้ตายก็ได้แค่พันหยวนขายได้สองแสนในเวลาแค่ครึ่งวันบ่ายนี่มันเกิดอะไรขึ้น？ มันช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ หลูโก้เห็นรอยยิ้มของสามสาวที่กำลังนับสต๊อกสินค้าอยู่ก็นึกคำพูดขี้โม้ขึ้นมาได้ ถ้าสวรรค์จะขัดขวางฉันฉันก็จะสู้กับมันเหมือนวันนี้！ “หลูโก้คุณรู้ไหมยอดขายวันนี้ของเราเป็นยอดสูงสุดของบริษัทเลยนะแผนกคริสตัลที่มียอดขายดีที่สุดวันหนึ่ง”หลังจากลงสต๊อกหมดแล้วหลีหวั่นก็วิ่งเหมือนเด็กน้อยมาข้างๆหลูโก้จับแขนของเขาส่ายไปส่ายมาหน้าอกของเธอก็ขยับไปมาตามร่างกายของเธอแม้ว่าหน้าอกเธอจะไม่ใหญ่มากแต่เมื่อใส่ชุดรัดรูปแล้วเนินอกขาวนวลที่โผล่ออกมาก็ทำให้หลูโก้หายใจถี่ขึ้น “เอาล่ะเอาล่ะเห็นไหมพวกเธอมีความสุข”หลูโก้ก็ยิ้มขึ้นมาถังเถียนและหลี่ลื่อก็พูดเยินยอไม่หยุดเห็นได้ชัดว่าตอนที่หลูโก้บอกว่าจะลดราคาขายพวกเธอยังมีคำถามในหัวอย่างไม่น่าเชื่อ “คอมมิชชั่นของแผนกเราคือห้าเปอร์เซ็นต์สองแสนเราทุกคนก็จะได้คนละหนึ่งหมื่นหยวนเลยนะ！”ถังเถียนยิ้มหวานอย่างมีความสุขแล้วพูด หลูโก้ก็รู้สึกดีใจมากไม่คิดว่าจะหาเงินง่ายขนาดนี้หนึ่งหมื่นหยวนก็มาอยู่ในมือแล้ว ตั้งแต่จบออกมายังไม่เคยหาเงินได้เยอะขนาดนี้มาก่อนเลย “เอาล่ะใกล้จะเลิกงานแล้วพวกเราไปกินข้าวด้วยกันดีกว่า”หลี่ลื่อพูดขึ้นยอดขายดีขนาดนี้ต้องยกความดีความชอบให้หลูโก้ดังนั้นหลี่ลื่อจึงอยากจะเลี้ยงขอบคุณหลูโก้แต่จะชวนแค่หลูโก้ก็ดูไม่ดีเลยชวนทุกคนเลย หลูโก้กำลังจะพูดว่าเมื่อไหร่ก็ได้ยินเสียงรองเท้าส้นสูงเดินมาแต่ไกล “หลูโก้นายไปที่ห้องทำงานฉันหน่อย”จ้่าวซินหยีเดินบิดสะโพกมาแผนกคริสตัลของพวกเขาแล้วกระพริบตาให้หลูโก้ สายตาที่แสดงออกมามองหลูโก้ทั้งสามสาวเห็นแล้วถึงกับขมวดคิ้ว “ยัยป้าแจกันคงจะรู้เรื่องยอดขายของพวกเราแล้วอีกหล่อนก็เป็นหัวหน้าแผนกเราดูท่าแล้วเหมือนจะอยากกินหลูโก้เข้าไปให้ได้เลย”ถังเถียนบ่นเสียงเบาหลีหวั่นได้ยินก็มองไปที่หลูโก้