บทที่ 4 ไม่ต้องการเด็กคนนี้

บทที่ 4 ไม่ต้องการเด็กคนนี้ “งั้นก็ให้เธอตายไปเถอะ ผมไม่สนใจ” พูดจบเขาก็ตัดสายทิ้งทันที เหล่าพยาบาลก็ทำได้เพียงสีหน้าเห็นอกเห็นใจ พวกเขาไม่เคยเจอสามีคนไข้ที่ทั้งโหดร้ายและเย็นชาอย่างนี้เลยก่อนจะเลือกติดต่อหาพ่อและแม่ของรสรินแทน โชคดีที่หลังจากนับเลือดไปสี่ถุงอาการของรสรินก็เริ่มดีขึ้น หลังจากรอรสรินตื่นขึ้นมาในช่วงบ่ายของวันที่สอง ยูรายุแม่ของเธอก็รีบของไปข้างเตียงเพื่อถามไถ่อาการ “เป็นอย่างไรบ้างลูก” “รินไม่เป็นไรค่ะ..” เธอเผลอลูบท้องอย่างลืมตัว ก่อนจะรีบถามอย่างร้อนรน “ ลูกของรินละคะ..” ยูรายุไม่รู้ว่าจะตอบกลับเธอไปอย่างไร “เด็ก.. ตอนนี้อยู่ในตู้อบลูก” รสรินไม่วางใจ เธอพยายามที่จะลุกขึ้น “ที่ลูกรินต้องอยู่ในตู้อบเพราะคลอดก่อนกำหนดใช่มั้ยคะ? เดี๋ยวรินจะไปดูเขา..” ยูรายุพยายามเข้าไปห้าม ก่อนจะเอ่ยบอกคำจริงกับเธอ “ริน เด็กคนนั้นเขา.. เป็นโรคหัวใจพิการ และอาจจะ... อยู่ได้อีกไม่นาน” “อะไรนะคะ!” รสรินถามกลับด้วยความตื่นตระหนก “คุณแม่อย่ามาล้อรินเล่นนะคะ ตอนนี้รินอุ้มท้อง คุณหมอยังบอกว่าลูกรินแข็งแรงอยู่เลย เขาจะป่วยได้ยังไง?” ยูรายุถอนหายใจ “เพราะว่าน้ำคร่ำแตกเร็ว ทำให้เด็กที่อยู่ในท้องเขาขาดอากาศหายใจนานเกินไป ทำให้ร่างกายมีปัญหา... คุณหมอบอกว่าโรคหัวใจพิการเป็นแค่อีกหนึ่งปัญหา ตอนนี้สมองของเธอดูเหมือนว่าจะเป็นปัญหาใหญ่มากกว่า” ร่างกายของรสรินถึงกลับสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้ ก่อนจะทรุดตัวลงไปบนพื้น ยูรายุรีบเข้าไปพยุงเธอ “ริน ลูกใจเย็นก่อนนะ ตอนนี้ลูกยังสาว ยังมีโอกาสมีลูกได้ใหม่นะ..” “ไม่..” เธอส่ายหน้าไปมา “เขาเป็นลูกริน รินทิ้งเขาไม่ได้! โรคหัวใจพิการมันต้องรักได้สิ! รินต้องรักษาลูกให้ได้!” รสรินพยายามพลักแม่ของเธอออกแล้วออกไปด้านนอก เธอเดินไปตามทางเรื่อย ๆ เพื่อตามหาห้องของลูกสาว ก่อนจะเจอลูกกำลังอยู่ในตู้อบ ร่างกายของลูกเธอช่างเล็กบอบบาง และเต็มไปด้วยท่อต่าง ๆ ไม่รู้ว่าลูกของเธอจะเจ็บปวดสักแค่ไหนกัน... ดวงตาของรสรินแดงก่ำอย่างน่าสงสาร ก่อนเธอจะสังเกตเห็นหมอเดินทางมา จึงรีบเข้าไปถามวิธีการรักษาลูกสาว “วิธีการรักษาเขาตอนนี้ยังมีโอกาสเป็นไปได้น้อยมาก... ทางเราจะพยายามให้เต็มที่ที่สุดครับ แต่ถึงอย่างนั้น จะให้เขาสามารถเติบโตขึ้นมาอย่างปลอดภัยเรื่องนั้นคง...” คุณหมดพูดด้วยสีหน้าท่าทางหนักใจ “ถ้าคุณอยากจะช่วยเด็กคนนี้จริง ๆ คุณต่องพาเขาไปรักษาไปรักษาที่ต่างประเทศ ให้ทางผู้เชี่ยวชาญทำการผ่าตัดรักษาเขา ถึงจะสามารถรักษาเขาไว้ได้ และต้องไปให้เร็วที่สุด...” ให้เร็วที่สุด... รสรินจึงเริ่มที่จะติดต่อหาโรงพยาบาลและผู้เชี่ยวชาญเพื่อหาวิธีทำการรักษา แต่ค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปต่างประเทศ ค่ารักษาพยาบาลและค่าผ่าตัดมียอดค่าใช้จ่ายสูงถึงห้าล้าน เด็กยังเล็กเกินไปและค่ายารักษาก็มีมูลค่าค่อนข้างสูง เงินจำนวนเยอะขนาดนั้นต่อให้ขายทรัพย์สินของเธอจนหมดก็ไม่เพียงพอต่อค่าใช้จ่าย มีทางเดียวคือเธอต่องขอยืมพ่อกับแม่เท่านั้น “ยัยริน ตอนนี้เด็กไม่เพียงแต่มีโรคหัวใจพิการเท่านั้น ต่อให้ลูกรักษาเขาหายดีแล้ว แต่เมื่อเขาโตไปอาจจะมีปัญหาเกี่ยวกับสมองด้วย เขาจะกลายเป็นแค่คนโง่คนหนึ่งนะ!” ยูรายุพูด “เด็กอย่างนี้มีแต่ทำให้เธอเหนื่อย เชื่อแม่ ปล่อยวางเด็กคนนี้เถอะ” รสรินส่ายหน้าทั้งน้ำตา “ไม่ รินทำไม่ได้ ยังไงรินต้องช่วยลูกของริน”