บทที่1 ความรักใคร่เสน่หาในบาร์   1/    
已经是第一章了
บทที่1 ความรักใคร่เสน่หาในบาร์
บทที่1 ความรักใคร่เสน่หาในบาร์ ตอนที่ผมอายุ23ปี ผมเป็นนักเรียนเรียนดีพฤติกรรมดีเด่นคนหนึ่ง ผมเดินทางมาจากเขตภูเขาซีเป่ย เพื่อมาเรียนที่มหาวิทยาลัยในเมืองแห่งหนึ่งที่อยู่ติดกับริมแม่น้ำ เพราะว่าฐานะทางบ้านยากจน อีกทั้งเป็นคนที่มีบุคลิกที่เก็บตัว ผมจึงไม่เคยมีแฟนมาก่อน ก่อนที่ผมจะมารู้จักกับพี่เหมย จะบอกว่าผมยังVirgin ก็ได้ “เห้ย พ่อหนุ่มน้อย มาดื่มกับพี่สักแก้วมั้ย!” นั่นคือคำพูดแรกที่เธอพูดกับผม ผมพยักหน้าตอบด้วยสีหน้าที่เฉยชาไร้ความรู้สึก ตอนที่ผมดื่มเหล้าแก้วนั้นจนหมดแล้วเงยหน้าขึ้น ผมพึ่งจะเห็นว่าเธอเป็นผู้หญิงที่สวยคนหนึ่ง เพียงแต่อายุค่อนข้างมาก อายุน่าจะราวๆสักสามสิบกว่าปี ถ้าจะพูดให้ถูกต้องเธอคือผู้หญิงที่มีเสน่ห์แบบผู้ใหญ่ “เห้อ ดีมาก อยากดื่มกับพี่อีกสักแก้วมั้ยล่ะ?” เธอพิงอยู่บนตัวของผม จากนั้นลากผมไปในมุมที่มืด ผมพยักหน้าตอบอีกครั้ง “โอ๊ย ทำไมช่วงนี้นายไม่มาเลย ฉันมองหานายอยู่ตั้งหลายวัน!” เธอเอาริมฝีปากเข้ามาแนบชิดกับใบหูของผม จากนั้นพ่นลมหายใจร้อนๆเข้าไปแล้วพูด ใบหน้าของผมค่อยๆรู้สึกร้อนผ่าวเพราะเธอ แต่ผมก็ยังไม่พูดอะไร “พูดอะไรหน่อยสิ พี่น่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ! ไม่สวยหรอ? เห้อ!” เธอพูดไปด้วยจากนั้นเอามือวางตรงระหว่างขาสองข้างของผม เธอลูบเบาๆแล้วพูด “ที่รัก ไม่เป็นไรใช่มั้ย?” ผมส่ายหัวไปมา จากนั้นพูด “ไม่เป็นไร!” “ในที่สุดนายก็ยอมพูด เห้อ! นายไม่เป็นอะไร แต่พี่เป็นน่ะสิ ไปกับพี่ดีมั้ย?” เธอพูดๆอยู่ก็ดึงมือของผมมาวางไว้ที่เอวของเธอ ไม่รู้เพราะอะไรผมไม่รู้สึกกลัวเลยสักนิด ในตอนนั้นสมองของผมคิดถึงแค่ยาเสพติด.... ผมเสพติดยาเสพติดจากบาร์แห่งนี้ ที่นี่มีชื่อว่า “สวรรค์” ผมคิดว่าผมไม่มีวันที่จะลืมมันได้ ในช่วงฝึกงานตอนสมัยที่อยู่ปีสี่นั้น ผมได้เข้ามาทำงานในบาร์แห่งนี้ สิ่งที่ผมพอจะจำได้คือ วันหนึ่งผู้ชายที่เป็นขาประจำที่มาซื้อเหล้ากับผมได้ยื่นบุหรี่มวนหนึ่งมาให้ผม จริงๆแล้วผมไม่อยากสูบ เจ้านายเองก็ไม่อนุญาตให้สูบบุหรี่ในเวลาทำงาน เขาโอบไหล่ของผมแล้วพูด เห้ย มีคนหนุ่มสาวที่ไหนเค้าไม่สูบบุหรี่กัน! เขายังคงบังคับให้ผมสูบ ผมเองก็รู้สึกเกรงใจลูกค้า อีกอย่างเขาให้ทิปผมบ่อยๆ ผมจึงรู้สึกว่าเขาก็ไม่ใช่คนที่แย่อะไร ดังนั้นผมจึงตัดสินใจที่จะลองสูบ ในตอนนั้นผมพึ่งจะหัดเข้าสังคมและยังขาดประสบการณ์ ผมยังไร้ภูมิคุ้มกันใดใดและอ่อนต่อโลกมาก ผมไม่มีวันที่จะลืมไอหนวดคนนั้น การที่ผมมาที่นี่ยังมีจุดมุ่งหมายอีกหนึ่งอย่างก็คือการมาตามหาเขาให้เจอ ผมมองดูผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า ผมคิดว่าบางทีเธออาจจะเป็นคนมีเงินก็ได้ เพราะดูจากการแต่งกายของเธอแล้ว ดูก็รู้ว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงทั่วไป ตอนนั้นเป็นเพราะผมติดยาทำให้ผมต้องหมดเนื้อหมดตัว ผมมาที่นี่อีกเพราะคิดว่าจะต้องมีอะไรดีๆตกลงมาจากบนฟ้า เพราะว่ารู้สึกทรมาน ผมจึงหลับตาลงแล้วไม่คิดอะไรทั้งสิ้น มือของผมลูบจับบริเวณด้านล่างที่เย็นชุ่มช่ำของเธออย่างเงอะงะ จนกระทั่งเธอส่งเสียง “โอะ” ออกมา จากนั้นดึงมือของผมออกแล้วพูด “โอ๊ย ฉันจะเป็นบ้าแล้ว ถ้านายไม่ยอมไปกับฉัน ระวัง ฉันจะฟ้องว่านายทำอนาจารฉันนะ! ” เธอเข้ามาแนบชิดกับใบหน้าของผม จ้องมองผมด้วยสายตาที่ดุดัน แต่เมื่อผ่านไปสักพัก เธอจึงหลุดหัวเราะออกมา จากนั้นลูบศีรษะของผม “ฉันเห็นนายที่นี่ครั้งแรกก็รู้สึกชอบนายนะ พ่อหนุ่มน้อย! ” ผมเข้าใจความหมายของเธอแล้ว ผมอยากจะคุยเรื่องเงินกับเธอ แต่ผมก็ไม่รู้จะเอ่ยปากพูดมันยังไง ผมพยักหน้าแล้วพูด “อืม โอเค!” เธอพาผมเดินออกไปข้างนอก ตอนที่เดินออกไปผมเห็นเธอเดินไปอยู่หน้ารถหรูหราคันหนึ่ง จากนั้นเธอกดรีโมทเพื่อเปิดประตูรถ เธอดึงประตูรถออกแล้วหันมายิ้มกับผม เธอพูด “เห้ย พ่อหนุ่มน้อย ขึ้นมาสิ พี่ไม่กินนายหรอก!” เมื่อออกมาอยู่ข้างนอกแล้วผมจึงมองเห็นรูปร่างหน้าตาของเธอชัดเจนมากยิ่งขึ้น ใบหน้าของเธอ ทรวดทรงของเธองดงามราวกับดาราไม่มีผิด สุดยอดมากๆ ผมนั่งอยู่ข้างๆเธอในรถ ผมไม่ได้หันไปมองหน้าเธอ สายตาจ้องมองไปข้างหน้าตลอดเวลา อยู่ๆเธอก็เข้ามากอดผม จากนั้นจูบผม เธอจูบผมไปด้วยใช้มือลูบสัมผัสตัวผมไปด้วย เธอดึงมือของผมเข้าไปในอกของเธอ ผมคิดว่าเรื่องเซ็กส์ก็สามารถเป็นสิ่งเสพติดชนิดหนึ่งได้ ผมเริ่มเข้าใจความรู้สึกเสพติดอะไรบางอย่างแล้ว ผมกับเธอจูบกันอย่างเร่าร้อน--
已经是最新一章了
加载中