บทที่3 เธอน่ากลัวเกินไป

บทที่3 เธอน่ากลัวเกินไป ผมลงมาจากรถแล้วยืนบื้ออยู่ตรงนั้น ราวกับคนบ้านนอกที่พึ่งเข้ากรุง โรงแรมที่ดูหรูหราขนาดนั้นผมไม่เคยไปมาก่อน ผมไม่รู้ว่าในชีวิตของผมพบเจอกับเธอได้อย่างไร ยิ่งนึกไม่ถึงเลยว่า คนที่มาจากบ้านนอกอย่างผม เป็นแค่คนธรรมดาทั่วไป ตลอดมาใช้ชีวิตอยู่กับโลกแห่งความเป็นจริง ทำไมผมถึงได้มาข้องเกี่ยวกับยาเสพติดได้ เดิมทีสิ่งๆนี้อยู่ห่างจากผมถึงหนึ่งแสนแปดพันกิโลเมตร ผมนึกภาพมันไม่ออกเลย เมื่อหลับตาลง นั่นไม่ใช่เพราะเช็กส์ที่ทำให้ผมต้องการมายุ่งเกี่ยวกับตรงนี้ แต่ผมคาดหวังแค่เธอให้เงินกับผมเล็กๆน้อยๆ แค่นี้เท่านั้นเอง ในวันนี้โลกทัศน์ของผมก้าวไกล เมื่อผมย้อนความจำกลับไปช่วงเวลาในตอนนั้น ผมไม่ได้รู้สึกลำบากใจเลยสักนิด เพราะสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน ชื่นชอบความหรูหรา รักษาเปลือกนอกที่ดูดีเพื่อให้คนอื่นมองดูเท่านั้น “เห้ย ไปกันเถอะ เจียเหลียง ไม่เป็นไรหรอก!” เธอถือเสื้อโค้ตแล้วเดินลงมาจากรถ จากนั้นสวมใส่เสื้อโค้ต เพียงเท่านี้ก็สามารถบดบังเสื้อเชิ้ตที่มีกระดุมหลุดหายไปได้ ผมเดินมาอยู่ข้างเธอ เธอพูดกับผมโดยที่ไม่ได้หันหน้ามามอง “ในโลกนี้ขอแค่นายเงยหน้าขึ้นมาก็จะมีคนให้ความเคารพนายเอง!” ผมพยักหน้า จากนั้นเงยหน้าขึ้น เมื่อเดินมาจวนจะถึงประตูโรงแรม มีพนักงานโรงแรมคอยเปิดประตูให้ เธอยิ้มแล้วพูดขอบคุณ เมื่อผมมองเห็นท่าทางของเธอที่สุภาพมีมารยาทเช่นนั้น ผมก็พยักหน้าแล้วยิ้ม ผมทำท่าทางที่ดูเป็นผู้ดีเช่นเดียวกับเธอ ตอนนั้นผมกลัวว่าคนอื่นจะมองผม ผมมีความรู้สึกว่าถ้ามีคนมองผม พวกเขาจะต้องหัวเราะเยาะผมแน่นอน ผมเป็นผู้ชายที่เกาะผู้หญิงกิน ซึ่งนั่นคือความจริง ผมเป็นเช่นนั้น ผมสามารถปฏิเสธมันได้มั้ย? ไม่สามารถ พวกเราเดินเข้าไปในลิฟต์ หลังจากเดินเข้าไปในลิฟต์แล้วเธอยิ้มแล้วจ้องมองมาที่ผม เธอพูดอย่างมีความสุข “ วันหนึ่งฉันได้เจอกับนายในบาร์ นายเข้ามาดื่มเหล้ากับฉัน ฉันกะจะให้ทิปกับนาย แต่นายก็เดินออกไปแล้ว นายยังจำได้มั้ย?” ผมจำไม่ได้แล้วจริงๆ ตัวผมในตอนนั้นมีบุคลิกเก็บตัว แต่ไหนแต่ไรผมไม่ค่อยจะมาสังเกตแขกคนอื่นๆ จนกระทั่งถึงวันนั้น ผมส่ายหน้าแล้วพูด “ผมจำไม่ได้แล้ว!” “พี่ไม่สวยหรอ?” พูดๆอยู่เธอยิ้มแล้วเดินเข้ามาหอมแก้มของผม จากนั้นเธอกลับมายืนอยู่ในท่าทางเดิม เธอเอามือกอดอก จากนั้นดึงเสื้อโค้ตที่สวมใส่อยู่มาห่อหุ้มตัวเธอเอาไว้ ผมยิ้มออกมาเป็นครั้งที่สอง ในที่สุดก็ขึ้นมาถึง ประตูลิฟต์เปิดออก จากนั้นผมจึงเดินตามหลังเธอ ผมรู้สึกสับสนมาก ในตอนนั้นผมเคยเปิดห้องกับผู้หญิงมาก่อนซะที่ไหน ผมเคยคิดว่าครั้งแรกของผม ผมคงจะมีอะไรกับผู้หญิงที่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน ประมาณว่าเป็นน้องสาวอะไรทำนองนั้น แต่ใครจะไปรู้ว่าคนที่มีอะไรด้วยกลับเป็นผู้หญิงที่มีอายุมากกว่าผมมาก เราเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูห้อง เธอหยิบเอาคีย์การ์ดออกมา จากนั้นเปิดประตู ภายในห้องตกแต่งอย่างหรูหรา เป็นห้องสูทขนาดใหญ่ มีแสงไฟนวลตา มีเตียงขนาดสูงใหญ่คุณภาพดีมีสปริง ตั้งอยู่ในห้อง แค่นึกว่าได้นอนอยู่บนนั้นก็รู้สึกดีเกินพอแล้ว เธอโยนกระเป๋าไว้บนเตียง จากนั้นถอดรองเท้าส้นสูงโยนไว้บนพื้นห้อง เธอเดินเข้ามากอดผม หลังจากที่เธอถอดรองเท้าส้นสูงแล้ว เธอดูเตี้ยกว่าผมนิดหน่อย ตอนที่เธอใส่รองเท้าส้นสูง เธอดูตัวสูงขึ้น เธอเตี้ยกว่าตัวผมที่สูงหนึ่งเจ็ดสิบแปดไปแค่นิดเดียวเท่านั้น เธอโอบกอดเอวของผม จากนั้นเงยหน้าขึ้นมามองผมแล้วพูด “ถ้านายไม่เอาฉัน ฉันจะโทรศัพท์ไปแจ้งความ นาย--” หลังจากที่ผมได้ยินเช่นนั้น ผมรู้สึกตกใจมาก ผมอึ้งไปสักพักแล้วกอดตัวเธอไว้แน่นๆ จากนั้นผมกดเธอไว้บนเตียง สำหรับผู้ชายที่ยังบริสุทธิ์นั้นการที่เขาจะกดตัวผู้หญิงนอนอยู่บนเตียง มันคือความสามารถพื้นฐานของสัตว์ ผมกดตัวเธอไว้บนเตียง เธอมีความสุขมาก เธอยิ้มอ่อนๆแล้วพูด “ทำเหมือนที่ผู้ชายแมนๆทำกันเถอะ!” ผมคิดว่าเธอจะต้องเคยผ่านการกระตุ้นทางจิตใจมากก่อน เธอดูน่ากลัวจนเกินไป ผมในตอนนั้นไม่รู้ว่าคำพูดของเธอเหล่านี้ช่างดูน่ากลัว บางทีตอนนั้นก็ควรที่จะพูดคำเหล่านี้ออกมา แต่ในวันนี้ที่ผมมานึกๆดู จิตใจของเธอคงได้รับแรงกระตุ้นจริงๆ ในใจของเธอมีเงาแห่งความมืดแฝงอยู่ ผมพยายามถอดเสื้อของเธอออก เธอปลดตะขอของชุดชั้นในด้วยตัวเอง ผิวของเธอช่างขาวละเอียด หน้าอกเด้งสวย อีกอย่างใหญ่ซะด้วย จากนั้นผมกัดแทะMMของเธออย่างบ้าคลั่ง ราวกับสมัยตอนเด็กๆที่บ้านยากจนแล้วนานๆจะได้แทะกินเนื้ออย่างไรอย่างนั้น ผมว่าผมกัดจนเธอรู้สึกเจ็บ สองมือของเธอกอดหัวของผม เธอพูด “โอ๊ย เด็กบ้า นายจะกัดฉันให้เลือดออกหรอ!” ผมรีบหยุดการกระทำ แต่เธอรีบกดหัวของผมลงแล้วพูด “ที่รัก อย่าหยุด!” ผมพยักหน้า จากนั้นกัดแทะเธอต่อไป ด้านล่างของผมแข็งมากขึ้นเรื่อยๆ ตอนที่ผมรู้สึกว่าผมต้องการอะไรบางอย่างนั้น ผมจึงหยุดการกระทำลง เธอที่นอนอยู่ตรงนั้นรีบพูด “มานี่สิ อย่าดื้อ ไม่ต้องรีบ ผ่อนคลายหน่อย อยากจะทำอะไรก็ทำ โลกใบนี้เป็นของนาย อย่าเศร้าและท้อแท้อีกเลย ทิ้งงานทั้งหมดออกไป นายควรจะมีความสุขกับผู้หญิง นี่คือช่วงอายุที่นายควรจะมีแต่ความสุข!” ผมเหลือบไปมองเธอ จากนั้นก้มหน้าถอดกางเกงของตัวเอง ในตอนนั้นไม่ได้ดูสวยงามเลยสักนิด ดูเหมือนกับคนหยาบคายไร้อารยธรรมที่เดินออกมาจากป่าอย่างไรอย่างนั้น ตอนที่ผมเงยหน้าขึ้น เธอโยน*ออกไปอีกฝั่ง ผมเห็นตรงนั้นของเธอ ผมอึ้งแล้วยืนเหม่อ ผมไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี อยู่ๆเธอคลานขึ้นมาจากบนเตียง จากนั้นนั่งคุกเข่าอยู่ที่ปลายเตียง เธอเอามือจับตรงนั้นของผม จากนั้นใช้--- จบกัน ผมควบคุมไม่อยู่ FUCK เธอยิ้มแล้วขมวดคิ้ว เธออมบางอย่างอยู่ในปาก จากนั้นเอามือตบบริเวณต้นขาของผม เธอลุกขึ้นแล้ววิ่งไปในห้องน้ำ จากนั้นคายอะไรบางอย่างออกมา หลังจากที่เธอเดินออกมาจากห้องน้ำ เธอเข้ามาโอบกอดผมจากด้านหลัง---สักพักผมจึงเริ่มทำต่อ ผมรู้สึกแทบบ้า ครั้งนี้ ผมนานมาก นานมาก จนกระทั่งเธอ--เธอยิ้มแล้วโอบกอดผมเข้าไปในอ้อมอก เธอลูบหัวของผมแล้วพูด “เป็นเด็กดีนะ ดีมาก พ่อหนุ่มน้อย!” ผมโดนเธอเรียกด้วยคำแปลกๆ “หึ พ่อหนุ่มน้อย”