已经是第一章了
บทที่ 19
วันต่อมา...
เสียงข้อความจากโทรศัพท์มือถือสีหวานที่ถูกวางทิ้งไว้บนโต๊ะทำงานรบกวนการนอนหลับพักผ่อนของร่างสูงที่นอนอยู่บนโซฟาหนังสีดำตัวใหญ่ หลังจากที่เขาตรากตรำทำงานมาตลอดทั้งวันให้ตื่นขึ้นด้วยอาการสะลึมสะลือ และนึกโมโหคนที่ส่งข้อความเข้ามาติดกันไม่หยุดไม่หย่อนนั่นที่สุด
อย่าให้รู้เชียวว่ามันเป็นใคร
已经是最新一章了
加载中
