บทที่ 24
\"แกช่วยพ่อชั่วๆ ของแกปกปิดเรื่องนี้มานานเท่าไหร่แล้วปัญญ์ แกไม่เห็นใจแม่บ้างเลยหรือไง แกเป็นลูกของแม่นะ แม่คนนี้ต่างหากที่เลี้ยงดูฟูมฟักแกมาจนโตขนาดนี้ ทำไม ทำไมแกต้องช่วยมัน ทำไมต้องทำกับแม่แบบนี้\"
เสียงร้องไห้ฟูมฟายและโวยวายเป็นระยะของพจนีย์ทั้งขึ้น ในขณะที่ลูกชายของเธอคุกเข่าลงแทบเท้าของผู้เป็