ตอนที่ 2 ฉันจะไปหาผู้ชาย

ตอนที่ 2 ฉันจะไปหาผู้ชาย เรื่องที่ไป๋เฟิงเป็นสัตว์ร้ายในคราบมนุษย์ฉันรู้แล้ว แต่ฉันคิดไม่ถึงว่าเขาจะบ้าถึงขั้นนี้ ！ทำไมฉันจะต้องยอมเสียครั้งแรกให้กับแตงกวาด้วย ！ เขากดฉันลงบนเตียงอย่างเอาเป็นเอาตาย ถกกางเกงฉันลงแล้วก็หยิบแตงกวายัดเข้าไปในรู ฉันตกใจจนน้ำตาไหลออกมา เพราะฤทธิ์ของยาก็ทำให้มึนหัวไป แต่ฉันก็รู้ว่า ช่วงเวลานี้ฉันจำเป็นต้องรักษาสติ ฉันหนีบขาของตัวเองเอาไว้อย่างดุเดือด นี่ถึงทำให้มีสติขึ้นมาบ้าง ถ้าไป๋เฟิงจะผิดปกติขนาดนี้ก็อย่าว่าฉันไม่เกรงใจนะ ! ฉันยกเท้าข้างหนึ่งถีบไปที่จุดยุทธศาสตร์อย่างรุนแรง เขาขมวดคิ้วทรุดตัวลงไป มองฉันอย่างหน้านิ่ว ฉันใช้โอกาสนี้รีบหยิบกระเป๋าสะพายไหล่ข้างเตียงออกจากประตูไป ฟางฟางที่ถือจานขนมดูทีวีไปพลางกินขนมไปพลางบนโซฟา คิดไม่ถึงว่าฉันจะออกมาอย่างกะทันหัน สีหน้าแสดงความละอาย แน่นอนว่าเธอต้องละอาย ขนมเหล่านั้นที่เธอกินก็เป็นฉันที่ซื้อทั้งนั้น ฉันก็พูดว่าของที่ฉันซื้อทำไมหายไปโดยมีเหตุผลตลอดเลย ฉันเคยถามฟางฟางหลายครั้งแล้ว ให้ตายเธอก็ไม่ยอมรับ แต่ก็ไม่คิดว่าตอนนี้เองจะถูกฉันจับได้คาหนังคาเขา ตอนนี้ฉันคิดแค่จะหนีจากฝ่ามือปีศาจร้ายไป๋เฟิงเท่านั้น ไม่มีกะจิตกะใจจะถกเถียงกับฟางฟางหรอก เดินผ่านเธอไปก็จะถึงหน้าประตูแล้ว “ เธอจะไปไหนดึกๆดื่นๆ จะออกไปอ่อยผู้ชายเหรอ ? ” เสียงของฟางฟางดังตามหลังมา ฉันปิดประตูใส่อย่างรุนแรง โบกรถแล้วก็ออกไปเลย บ้านหลังนี้ฉันคงไม่กล้าจะกลับไปอีกแล้ว แล้วก็ไม่อยากกลับไปด้วย ！ ยาเริ่มออกฤทธิ์ ร่างกายของฉันเริ่มร้อนผ่าว บิดเอียงร่างกายไปมาอยู่ในรถอย่างไม่สะดวกนัก คนขับรถมองฉันจากกระจกมองหลังอยู่บ่อยครั้งจนกระทั่งสายตาจ้องมองมา ฉันมองตามตัวเองจากกระจกมองหลัง ใบหน้าแดงระเรื่อ แววตางดงามดุจดั่งแพรไหม กลับกันถ้าเป็นผู้ชาย ก็คงทนไม่ไหวแล้ว “ ไปไหน ? ” สถานการณ์อย่างนี้จะไปโรงพยาบาลก็ไม่ได้ด้วย ไป๋เฟิงไม่รู้ก็ให้ฉันกินยาไปมากทีเดียว ฉันรู้สึกว่าตัวเองร้อนจนใกล้จะระเบิดแล้ว พ่อของฉันเป็นหมอ ฉันก็เข้าใจทางการแพทย์อยู่บ้าง ถ้าไม่หาผู้ชายมาช่วยฉัน ฉันรู้สึกว่าเป็นไปได้มากว่าฉันจะตายในทันทีเลย อีกอย่างไป๋เฟิงทำเรื่องพรรณนี้กับฉัน ถ้าฉันไม่ทำอะไรสักอย่าง จริงๆแล้วนั้นต้องปล่อยให้เขาได้ไตร่ตรองอย่างจริงจัง ！ ถ้าจะต้องหาผู้ชาย อย่างไรฉันก็ต้องหาให้หล่อสิ ！ “ ไป NewFun ” NewFun เป็นผับที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเฟิงเฉิง ทั้งหมดที่เข้าออกด้านในเป็นลูกคนใหญ่คนโตที่มีหน้ามีตา แน่นอนว่าด้านในก็ไม่มีปัญหาขาดแคลนชายหล่อเลย ถึงหน้าประตู NewFun ฉันก็เลือกเป้าหมายผู้ชายคนหนึ่ง เขาเดินออกมาจากด้านใน ไม่นานนัก ผู้คนรอบๆทั้งหมดก็ถูกบดบังรัศมีไป ชายคนหนึ่งใส่ชุดสูทสีดำทั้งชุด ริมฝีปากบางเล็ก ดวงตาดำสนิทเหมือนสีหมึก เห็นเขาแค่แวบเดียว ฉันก็ถูกดึงดูดซะแล้ว เขาเดินไปทางรถ Maybach สีดำคันหนึ่ง เมื่อเห็นก็จะเปิดประตูรถ ถ้าฉันขึ้นรถไปในช่วงเวลานี้ ก็จะสร้างโอกาสได้ไม่ดีนัก ยังไม่ทันได้ก้าวขา เสียงที่ดังขึ้นมาจากด้านหลังอย่างกะทันหันก็ทำให้เลือดทั้งตัวของฉันแทบจะแข็งตัวไปเลยล่ะ “ นังคนทราม ！แกกล้าหนีเหรอ มาที่แบบนี้จะมาหาผู้ชายหรือไง ? ！” ไป๋เฟิง ไป๋เฟิงตามมาแล้ว ！ ฉันหันกลับไปมอง ก็เห็นไป๋เฟิงที่โกรธเดือดดาลกับฟางฟางทั้งสองคนจริงๆ มองฉันด้วยสายตาเกลียดจนแทบจะกลืนกินฉันลงไปอย่างนั้น ในตอนนี้เองในหัวของฉันมีเพียงความคิดเดียวเท่านั้น เป็นอย่างนั้นจะถูกพวกเขาจับตัวกลับไปไม่ได้เด็ดขาด ！ ผู้ชายที่ขึ้นรถไปแล้วแต่รถยังไม่ได้เคลื่อนตัว อีกทั้ง ฉันอยู่ในภาพลวงตาที่คลุมเครืออย่างหนึ่ง ชายคนนั้นมองฉันผ่านกระจกรถ ฟางฟางและไป๋เฟิงตามมาแล้ว ฉันรับอะไรมากขนาดนั้นไม่ไหวแล้ว วิ่งไปที่รถคันนั้น นั่งฝั่งคนขับ ปิดประตูรถขับออกไป ฉันมองผู้ชายที่อยู่ด้านข้าง เหมือนว่าขมวดคิ้ว เขาสีหน้านิ่งขรึม โทนเสียงหดหู่ หันมาจากด้านข้าง “ ลงรถไป ”