已经是第一章了
บทที่ 53 เวลาของพวกเรายังมีอีกมาก
บทที่ 53 เวลาของพวกเรายังมีอีกมาก
ทามินีเพิ่งตื่นขึ้นมาสมองยังรู้สึกมึนงงอยู่บ้าง มองเห็นสายตาตัดพ้อของเขา ครู่หนึ่งเกิดไหวพริบขึ้นมา：“......ติดต่อไม่ได้”
เธอเป็นคนป่วย เมื่อวานพึ่งตื่นขึ้นมา โทรศัพท์ยังอยู่ที่บริษัทอันยาง จะบอกเขาได้อย่างไร..
นิเวทน์ยกขานั่งไขว่ห้าง：“แล้วคุณคิดจะชดเชยผมอย่างไง？ผ
已经是最新一章了
加载中
