已经是第一章了
บทที่ 10. ความสงสารเป็นบ่อเกิดแห่งความรัก...
“คุณโดม...” มนตรากับมิ่งเมืองหันมามองผู้มาใหม่อย่างตระหนกเล็กน้อย มนตราเดินมาขวางชายหนุ่มไว้ด้วยท่าทางเหมือนจะปกป้องพี่ชายของตนเองทั้งที่ตนตัวเล็กเท่ามดเมื่อเทียบกับเขา แววตาหญิงสาวดูแข็งกร้าวและตัดพ้อจนคนมองรู้สึกใจคอแกว่งๆ แต่เก็บอาการเอาไว้...
“กลับกันได้แล้ว หมดเวลาเล่นสนุกแล้วหนูน้อย”
“คุณคว
已经是最新一章了
加载中
