已经是第一章了
บทที่ 147 ลองหัวเราะให้ฉันเห็นอีกสิ
บทที่ 147 ลองหัวเราะให้ฉันเห็นอีกสิ
“นายบอกว่าทำธุระเสร็จแล้วจะมาหาฉันไม่ใช่เหรอ ทำไมทำธุระนานจังล่ะ” มู่เฉินหย่วนตัดบทเขา แถมมองเข้มใส่เขาด้วย
สายตาดูเย็นชาจนลู่เหวินซูหนาวสั่น
“อ๋อ อ๋อ ใช่” ลู่เหวินซูพูดตะกุกตะกัก “มะ เมื่อกี้กำลังประชุมกับพวกผู้จัดการ”
พอเห็นลู่เหวินซูท่าทีแปลก ๆ ไป ถ
已经是最新一章了
加载中
