บทที่134 ต้องอดทน1

บทที่134 ต้องอดทน1 เพราะครั้งนี้ตระกูลถางเปิ้นพูดมีเหตุผลจริง! ใครก็รู้ว่าฮ่องเต้อำมหิตลำเอียงจริงๆ! ฮ่องเต้อำมหิตเห็นทหารเกือบครึ่งยืนข้างตระกูล๔งเปิ้นเกือบหมดก็รีบพูดว่า: “พวกเจ้าอยากก่อกบฏงั้นเหรอ?ในสายตาพวกเจ้ายังมีเราที่เป็นฮ่องเต้อยู่ไหม?” ถางเปิ้นกลางพูดว่า: “ขอแค่ฝ่าบาทตัดสินอย่างยุติธรรม!พวกเราก็จะเคารพการตัดสินใจของพระองค์!ถ้าฝ่าบาทยังทำตามใจตัวเองอีกละก็ เกรงว่าคงจะไม่มีเพียงกระหม่อมเท่านั้น ประชาชนทั่วราชอาณาจักรคงจะไม่เห็นด้วยแน่นอน!” ฮ่องเต้อำมหิตพูดว่า: “แม่ทัพถางเปิ้น เจ้าอยากกบฏงั้นเหรอ?” ถางเปิ้นกลางพูดว่า: “กระหม่อมอยู่มาจนถึงอายุแปดสิบปีแล้ว ถ้าอยากกบฏละก็ไม่ต้องรอถึงวันนี้หรอก!ถ้ากระหม่อมอยากกบฏ ก็ไม่ใช่เจ้าที่เป็นฮ่องเต้ได้ไม่กี่ปี ขัดขวางได้หรอก!” เขากล้าพูดเหยียดหยามฮ่องเต้ต่อหน้าทุกคนเลย! เขาไม่เห็นฮ่องเต้ในสายตาด้วยซ้ำ! ถางเปิ้นกลางพูดได้ชัดเจนมาก! เขาแก่แล้วไม่ต้องก่อกบฏให้ยุ่งยากหรอก! ถ้าเขาอยากกบฏ หลายปีก่อนก็คงทำไปแล้ว! และถ้าเกิดเขากบฏละก็ คนที่ขัดขวางเขาได้ก็ไม่ใช่เขาที่เป็นฮ่องเต้หรอก! แต่เป็นตระกูลโจว๋กับตระกูลป่าย! ฮ่องเต้อำมหิตอดทนกัดฟันพูดเสียงสั่นด้วยความโกรธว่า: “เช่นนั้นแม่ทัพว่าเราควรจัดการอย่างไร?” เขาคิดจะอดทน! ทำการใหญ่ใจต้องนิ่ง! เขาสาบานในใจว่า:รอเขาฝึกวิชามนต์ดำให้ได้ก่อน!คนที่เขาจะฆ่าคนแรกจะต้องเป็นไอ่แก่ถางเปิ้น! ถางเปิ้นกลางพูดว่า: “คนของตระกูลโจว๋ ไม่ควรปล่อยไปสักคน!” ฮ่องเต้อำมหิตพูดว่า: “ลงโทษฐานอะไร?ก่อกบฏเหรอ?หลักฐานล่ะ?” ถางเปิ้นกลางพูดว่า: “หลักฐานก่อกบฏไม่มี!แต่โทษฐานไม่เคารพฝ่าบาทมีหลักฐานอยู่โทนโท่!คนนับพันเห็นกันหมดว่าตระกูลโจว๋ไม่เห็นฝ่าบาทอยู่ในสายตาด้วยซ้ำ!” ฮ่องเต้อำมหิตพูดอย่างเย็นชาว่า: “เช่นนั้นขอถามท่านแม่ทัพหน่วยว่าเราควรจัดการอย่างไรต่อ?” ถางเปิ้นกลางพูดว่า: “ถ้าฝ่าบาทไม่พอใจกับกระหม่อมก็เชิญลงโทษได้!ขอแค่ฝ่าบาทจัดการลงโทษคนของตระกูลโจว๋ด้วย กระหม่อมยอมถูกลงโทษ!” ฮ่องเต้อำมหิตพูดว่า: “ได้!ท่านแม่ทัพผู้กล้าหาญ ข้าดีใจมาก!ถ้าท่านแม่ทัพพูดเช่นนี้แล้ว งั้นท่านแม่ทัพก็พูดมาสิ โทษไม่เคารพฮ่องเต้ต้องจัดการอย่างไร?” ถางเปิ้นกลางตะโกนเรียก: “เชิงเซียง!” ถางเปิ้นขุยก็พูดว่า: “ตามกฎของราชวงศ์ โทษไม่เคารพฮ่องเต้ โทษหนักคือประหารทั้งตระกูล โทษเบาคือขับไล่ออกนอกเมือง!” คนของตระกูลโจว๋ต่างพากันยืนนิ่งฟังพวกเขาพูด! ซินเหยาที่ทำการเสียสละ ยอมแพ้ต่อฮ่องเต้อำมหิตแล้ว! แต่ไม่คิดว่ากลับต้องมาเจอเหตุการณ์เช่นนี้อีก! ตระกูลถางเปิ้นไม่สนใจว่าจะผิดกับฮ่องเต้ไหมก็ต้องจัดการจวนอ๋องโจว๋ให้ได้! แน่นอน…… นายท่านโจว๋ โจว๋เส้าฉีต่างรู้ดี! ฮ่องเต้ไม่กล้าตัดสินเรื่องนี้ให้ขาด! เพราะฮ่องเต้รับผลกระทบไม่ได้! แต่ตระกูลถางเปิ้นไม่เหมือนกัน! ตระกูลถางเปิ้นกล้าท้าทายอำนาจฝ่าบาท! แต่ถ้าท่าทายจวนอ๋องโจว๋ละก็ ตระกูลถางเปิ้นยังไม่มีความสามารถนั้น! อำนาจในนี้ต่างกันมาก! ถ้าฮ่องเต้ขัดแย้งไม่เห็นด้วยกับทั้งสามตระกูลใหญ่ เช่นนั้นก็กำลังจะประกาศสงครามกับสามตระกูลใหญ่! ฮ่องเต้ไม่ใช่คนโง่! สามตระกูลใหญ่ เช่นตระกูลถางเปิ้น หรือว่าตระกูลโจว๋ก็ไม่กล้าท้าทายอำนาจราชวงศ์ตรงๆ!หักหลังราวงศ์!เช่นนั้นก็เท่ากับว่าเป็นศัตรูของฝ่าบาทและสองตระกูลใหญ่ที่เหลือ! แต่ว่า สามตระกูลใหญ่กลับสามารถอยู่ด้วยกันได้ หลายร้อยปีมานี้ ระหว่างสามตระกูลใหญ่ที่สามารถอยู่ร่วมกันได้เป็นเพราะอำนาจราชวงศ์! ถ้ามีคนสงสัยในอำนาจราชวงศ์ เช่นนั้นตระกูลถางเปิ้นก็สามารถไม่สนใจราชวงศ์ได้ บังคับจวนอ๋องโจว๋ให้ไม่มีทางสู้ได้! ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ตระกูลถางเปิ้นจับผิดอำนาจของราชวงศ์ไว้! ถางเปิ้นกลางตอนนี้ก็ใช้อำนาจตัวเองบังคับให้ฮ่องเต้กำจัดจวนอ๋องโจว๋