บทที่ 12 คุณตามฉันมาเหรอ

บทที่ 12 คุณตามฉันมาเหรอ \"กินข้าวแล้ว\" ลู่เฉินถือกับข้าวออกมา และพูดกับหลินอี้จุน วันนี้เขาไปฉีฉีไปเล่นทั้งวันและได้กินมาจากข้างนอกแล้ว แต่ก็ยังคงกลับมาทำกับข้าวให้กับหลินอี้จุนตรงเวลา \"ไม่กิน แค่เห็นคุณฉันก็อิ่มแล้ว\"หลินอี้จุนพูดอย่างไม่พอใจ ลู่เฉินหงายคิ้วขึ้นมา ช่วงเวลานี้เขากับหลินอี้จุนทะเลาะกันบ่อยมาก ตอนนี้เขาก็ขี้เกียจทะเลาะกับเธออีกแล้ว \"คุณต้องการให้ฉันป้อนคุณหรือ\" ลู่เฉินพูดอย่างตลกเพื่อคลายอารมณ์เครียดของหลินอี้จุน “คุณก็เป็นแต่ป้อนข้าวผู้หญิงแค่นั้นเอง ลู่เฉิน คุณสามารถมีความเป็นผู้ชายหน่อยและมีความสามารถมากกว่านี้ได้หรือไม่?”หลินอี้จุนมองไปที่ลู่เฉินอย่างดูถูก “เกิดอะไรเหรอ?” ลู่เฉินขมวดคิ้วรู้สึกว่าหลินอี้จุนน่าจะเจอเรื่องปัญหาอะไร โดยทั่วไปแล้วเธอจะไม่โกรธโดยไม่มีเหตุผล “เป็นเพราะคุณนั่นแหละที่ไปทำให้ฝ้านหมินขุ่นเคือง เขาบังคับให้ฉันไปติดตามลูกค้าคนหนึ่ง ถ้าฉันไม่สามารถรับคำสั่งนั้นได้ เขาจะหักค่าโบนัสของฉันในเดือนนี้” หลินอี้จุนกล่าวอย่างโกรธเคือง “ลูกค้าคนนั้นทำให้เธอต้องลำบากหรือ?” ลู่เฉินถาม \"มันมากกว่านั้น เขาต้องการให้ฉันไปที่โรงแรมกับเขา ... \" หลินอี้จุน กล่าวอย่างโกรธเคือง เมื่อลู่เฉินได้ยินเช่นนี้เขาก็โกรธเช่นกันเขาระงับความโกรธและพูดว่า \"เขาเป็นใครฉันช่วยคุณแก้ปัญหานี้ได้\" \"คุณจะช่วยฉันแก้ปัญหาได้ยังไง\"หลินอี้จุนมองไปที่ลู่เฉินอย่างเย็นชาและพูดอย่างดูถูก\"คุณไม่เอ็นดูตัวเองก่อนหรือ คุณนึกว่าเพียงแค่ไปต่อยเขาก็จะสำเร็จทุกอย่างหรือ ลู่เฉินคุณคิดง่ายไปแล้ว คุณไปหางานทำความก็เป็นหนทางที่ช่วยเหลือฉันดีที่สุดแล้ว และคุณรีบเลิกคิดแบบนี้โดยเร็วนะ ถ้าเพราะการกระทำของคุณทำให้ฉันต้องเสียลูกค้าคนนี้ไป ฉันจะเอาคุณให้น่าดูแน่ๆ \" “คุณอยากไปเปิดห้องกับเขาเหรอ?” ลู่เฉินยิ้มเยาะ ั \"คุณ!\" หลินอี้จุนชี้ไปที่ลู่เฉินด้วยความโกรธและพูดอย่างเย็นชา \" ลู่เฉิน ถ้าคุณสงสัยในตัวฉันนั้นพวกเรารีบหย่ากันดีกว่า!\" หลินอี้จุนกล่าวด้วยความโกรธและเดินกลับไปที่ห้องของ ฉีฉี อย่างโกรธขรึม ลู่เฉินยักไหล่แล้วหยิบอาหารออกไปพร้อมนั่งดูทีวีที่ล็อบบี้ วันรุ่งขึ้น หลังจากที่ลู่เฉินส่ง ฉีฉี ไปโรงเรียนอนุบาลเสร็จ เขาก็ไปที่บริษัทอิเล็กทรอนิกส์ตองเจีย เพื่อดูแลลูกสาวของเขาให้ดี เขาเลยไม่ได้ไปที่บริษัทตั้งแต่ที่ซื้อกิจการบริษัทอิเล็กทรอนิกส์ตองเจียมา วันนี้เขามาที่บริษัทเพื่อค้นหาว่าลูกค้าของ หลินอี้จุนคือใคร ลู่เฉินเดินเข้าประตูบริษัทและพบยามหลายคนชี้มาที่เขา หลังจากได้ยินคำพูดของยามเขาก็โกรธมาก “ได้ยินว่าเขาโดนไล่ออกไม่ใช่เหรอ ทำไมยังมาที่ บริษัทอีก” “เขายังไม่ถูกไล่ออกใช่ไหม” \"อ่าฉันจำได้ว่าหัวหน้าเหมือนจะบอกว่าไม่เพียง แต่จะทำให้เขาถูกไล่ออก ยังจะทำให้เขาไม่ได้รับเงินเดือนด้วยซ้ำ\" \"ใช่ เดิมทีผู้อำนวยการฝ้านหมินจะไล่เขาออก ในตอนนั้นฉันคิดว่าผู้ชายคนนี้จะถูกบริษัทไล่ออกแน่ๆ แต่ใครจะไปรู้ว่าในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดประธานเสี้ยจุนกลับปรากฏตัวเพื่อปกป้องเขาไว้ แถมยังให้ฝ้านหมินมาขอโทษกับเขา คุณรู้ไหมว่าทำไม \"ทำไม?\" “ฉันได้ยินมาว่าหลินอี้จุนภรรยาของเขามีความสัมพันธ์กับประธานเซี่ย” ลู่เฉินเหลือบมองยามหลายคนนี้อย่างเย็นชา ยามหลายคนนั้นจึงเงียบลงและยักไหล่เดินจากไป เวลาที่จากไปดวงตาของพวกเขาล้วนเต็มไปด้วยความดูถูก ลู่เฉินมาที่ห้องทำงานของเซี่ยจุนด้วยความโกรธและเซี่ยจุนก็รีบลุกขึ้นเพื่อทักทายเขา แต่เมื่อได้เห็นใบหน้าที่ไร้ความปรานีของลู่เฉิน รอยยิ้มของเขาก็แข็งขึ้นเล็กน้อย \"คุณชายลู่ครับ คุณมาที่นี่ทำอะไรครับ\"เสี้ยจุนพูด ลู่เฉินเดินไปที่ที่นั่งของเสี้ยจุนและนั่งลงบนเก้าอี้จากนั้นหยิบบุหรี่ออกมาสูบพร้อมถามอย่างใจเย็น\"คุณรู้ไหมว่าหลินอี้จุนในแผนกการตลาดเป็นภรรยาของฉัน\" เซี่ยจุนพยักหน้าและกล่าวว่า \"ฉันเพิ่งรู้ไม่กี่วันนี้ครับ คุณชายเฉิน คุณอยากจะเลื่อนตำแหน่งภรรยาของคุณหรือ?\" ลู่เฉินเอนหลังและพูดเบา ๆ : \"เรื่องการเลื่อนตำแหน่งเธอนั้นคุณไปจัดการเอง แต่อย่าทำให้ชัดเจนเกินไป สิ่งที่ฉันอยากจะบอกคุณในวันนี้มีอีกอย่างหนึ่ง\" เสี้ยจุนพยักหน้า หลังจากรู้ว่าหลินอี้จุนเป็นภรรยาของลู่เฉิน เขาก็เริ่มคิดสิ่งนี้และได้เตียมหาโอกาสเพื่อถามความเห็นของลู่เฉิน “ตอนนี้บริษัทมีข่าวลือว่าคุณมีความสัมพันธ์กับภรรยาของฉัน คุณรู้ไหม”ลู่เฉินจ้องไปที่เซี่ยจุน \"อะไรนะ? คุณชายลู่ ฉันเพิ่งรู้จักคุณนายเมื่อไม่กี่วันนี้เอง ฉันไม่ได้เคยติดต่อกับคุณนายมาก่อน แถมฉันยังไม่เคยได้พูดอะไรกับเธอด้วยซ้ำ คุณชายลู่โปรดตรวจสอบความจริงครับ! “เซี่ยจุนหวาดกลัวมาก สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ไม่ได้เกิดขึ้นเลย ในช่วยหลายปีนี้เขาก็มีเมียน้อยอยู่ แต่ล้วนไม่ใช่ผู้หญิงที่อยู่ในบริษัท เขาครุ่นคิดสักพักและคาดว่าน่าจะมีคนต้องการใส่ร้ายเขา! \"ฉันรู้ว่าเรื่องนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณ แต่ถ้าคุณไม่จัดการเรื่องนี้ให้ดี ฉันก็จะไล่คุณออกไป\" ลู่เฉินพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มตํ่า \"คุณชายลู่ไม่ต้องกังวลครับ ฉันจะไปตรวจสอบเดี่ยวนี้ครับ เมื่อฉันตรวจสอบได้ว่าใครเป็นคนแพร่หลายเรื่องนี้ ฉันจะขับไล่เขาออกทันทีคน\"เสี้ยจุนถอนหายใจด้วยความโล่งอกและรีบให้คำสัญญา \"การไล่พวกเขาออกจากบริษัท ไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้ คุณลองคิดดูว่าจะแก้ปัญหานี้อย่างไร และจะสามารถคืนความบริสุทธิ์แก่ตัวคุณได้ยังไง\" ลู่เฉินชี้หัวของเขาและกล่าว เซี่ยจุนตะลึงชั่วคราวและตระหนักว่าหากเพียงแค่ขับไล่คนนั้นออก เหตุการณ์ก็จะถูกระงับเพียงภายในบริษัท แต่ใครจะรับประกันได้ว่าพนักงานที่ถูกไล่ออกจะไม่ไปแพร่กระจายที่ภายนอกล่ะ? เมื่อคิดเช่นนี้ เขาก็มีความคิดคร่าวๆอยู่ในใจแล้ว และหากถึงยามจำเป็นเขาจะใช้วิธีการทางกฎหมายมาช่วยด้วย \"คุณมาลองคิดดูว่าจะแก้ปัญหานี้อย่างไร ส่วนตอนนี้นำข้อมูลของลูกค้าที่หลินอี้จุนรับผิดชอบมาให้ฉันดู\"ลู่เฉินดับก้นบุหรี่และพูด เสี้ยจุนพยักหน้าและสั่งให้เลขาไปหาผู้จัดการฝ่ายการตลาด ไม่นานเลขาก็เดินเข้ามาพร้อมนำข้อมูลลูกค้ามาด้วย \"คุณชายลู่ นี่คือข้อมูลที่คุณต้องการ\" เลขาฯ วางข้อมูลไว้ตรงหน้าหลู้เฉินอย่างเคารพ สายตาที่มองหลู้เฉินได้เปล่งเป็นประกายออกมาด้วย ใครจะคาดได้ว่า เดิมเขาเป็นเพียงพนักงานรักษาความปลอดภัยเล็กๆคนหนึ่งของบริษัท แต่อยู่ดีๆก็กลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของบริษัท โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นว่าเจ้านายดั้งเดิมเสี้ยจุนของตัวเองยังยืนอยู่ข้างๆลู่เฉินด้วยความเคารพ เลขาก็เกิดความหวาดกลัวต่อลู่เฉินขึ้นในใจ หลังจากที่ลู่เฉินดูข้อมูลของอีกฝ่ายแล้วเขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาและโทรหาลู่จง หากคุณกล้าที่จะมีความโลภต่อภรรยาของเขา คุณก็ต้องกล้ารับผลที่ตามมา หลังจากวางสายแล้วลู่เฉินก็พูดอีกครั้ง \"นอกจากนี้แล้ว โปรดแจ้งให้คนของบริษัททราบด้วยว่าจะมีการประชุมผู้บริหารทุกฝ่ายในวันศุกร์นี้และฉันจะไปตรงเวลา\" \"โอเค ฉันจะแจ้งให้ทุกคนทราบครับ\" เลขาของเซี่ยจุนพยักหน้าและออกไปแจ้งผู้จัดการในฝ่ายต่างๆ หลังจากที่ลู่เฉินและเซี่ยจุนพูดคุยเกี่ยวกับทิศทางการพัฒนาของบริษัทกันแล้ว เขาก็เตรียมจะจากไป เมื่อเขาเดอนผ่านห้องทำงานของฝ้านหมิน เขาได้เห็น หลินอี้จุนและฝ้านหมินเดินออกมาจากห้องทำงานพร้อมกัน \"คุณมาทำอะไรที่นี่ ตามฉันมาเหรอ?\"เมื่อได้เห็นลู่เฉิน หลินอี้จุนก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว และความโกรธก็ผุดขึ้นมาในใจด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอนึกถึงว่าลู่เฉินสงสัยคำพูดที่เธอพูดในเมื่อคืนจู เธอก็ยิ่งรู้สึกว่าลู่เฉินได้เดินตามเธอมา