ตอนที่ 6 ไม่อนุญาตให้ติดต่อกับเขา

ตอนที่ 6 ไม่อนุญาตให้ติดต่อกับเขา รูปทั้งหมดบนโต๊ะชาคือรูปเธอกับทานวีร์ ทานวีร์คือเพื่อนในวัยเด็กของเธอ ทั้งสองเติบโตและมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน หลังจากเขาไปเรียนแลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศ เธอยังเคยไปหาเธอที่ต่างประเทศ ต่อมา......เธอกลายเป็นคนของจิรชัย ทุกวันเหมือนโดนทรมานจนหมดเรี่ยวแรงก็ค่อยๆคุยกับเขา รูปมาจากตอนที่นัทชาไปหาเขาที่ต่างประเทศเมื่อไม่กี่ปีก่อน ข้างในภาพมีคนสองคนเดินเล่น กินข้าว และเข้าออกโรงแรมด้วยกัน “นี่คือ......” “เขาแตะต้องเธอแล้วใช่ไหม?” จิรชัยเอ่ยขัดจังหวะเธอ “บอกฉันนัทชา เขาแต่ต้องเธอไปกี่ครั้งแล้ว? ตอนอยู่ต่างประเทศเธอมีอะไรกันทุกวันใช่ไหม?” ทุกวัน......คำๆนี้ทำร้ายหัวใจของนัทชาอย่างรุนแรง นัทชาเหลือบดูรูปนั่น ในใจก็รู้สึกโศกเศร้าเป็นอย่างยิ่ง ผู้ชายคนนี้เลือกที่จะเชื่อรูปที่เขาเห็น แต่กลับไม่คิดจะเชื่อเธอ ดังนั้นต่อให้วันนี้เธอจะอธิบายจนปากเปียกปากแฉะ เขาก็ไม่คิดที่จะเชื่อเธอสักคำ งั้นเธอยังจะต้องอธิบายไปทำไมอีก? “จิรชัย คุณกำลังจะแต่งงานใช่ไหม?” เธอเป็นฝ่ายถามเขาแทน “ถ้าฉันจำไม่ผิด งานแต่งงานของคุณกับดารินทร์คือสิ้นเดือนใช่ไหม” จิรชัยขมวดคิ้วและกัดริมฝีปากแน่นโดยไม่พูดอะไร นัทชาดึงขนตาลงมาและพูดเบาๆ “ดังนั้นคุณกำลังจะมีภรรยาแล้ว ทำไมยังมาพัวพันกับฉันอยู่แบบนี้? คุณต้องการให้ฉันใช้หนี้ ฉันจะทำงานให้คุณเหมือนวันเหมือนควาย......” ตราบใดที่เธอยังได้อยู่ข้างๆเขา ตราบใดที่......เธอยังสามารถที่จะเห็นเขาได้ในทุกๆวัน เธอก็พอใจแล้ว “ทำไมคุณต้องมีความสัมพันธ์แบบนั้นกับฉัน? สุดท้ายแล้วคุณจะให้ฉันเป็นอะไรงั้นหรอ?” เขามีคู่หมั้นอยู่แล้ว และถึงแม้เขาต้องการที่จะระบายอารมณ์ เขาก็ไม่ควรจะมาหาเธอ “นัทชา เพื่อทานวีร์แล้ว เธอกังวลเรื่องความสัมพันธ์กับฉันหรอ?” ทันใดนั้นจิรชัยก็กดเธอลงกับโซฟา “เธอคิดว่าเธอเป็นอะไร นัทชา ในสายตาฉัน ไม่ได้เป็นอะไรเลย! ถึงฉันแต่งานแล้วมันทำไม เธอยังคงเป็นหนี้ฉันเหมือนเดิม! คิดจะออกไปหาผู้ชายคนอื่นละก็ ฝันไปเถอะ!” ใบหน้าของจิรชัยหยุดอยู่ข้างๆหูเธอ เขาพูดโหดเหี้ยม “นัทชาฉันขอเตือนเธอ ครั้งหน้าที่เธออยู่กับผู้ชายคนอื่น ฉันจะเอาเรือนร่างของตอนอยู่กับฉันไปเผยแพร่บนอินเตอร์เน็ตให้ทุกคนได้เห็นสักหน่อย!” เขาบีบหลังคอของนัทชา “ฉันพูดได้ก็ทำได้นัทชา อย่ามาท้าทายฉัน ตราบใดที่เธอยังมีชีวิตอยู่ เธอก็คือมดในมือฉัน ฉันอยากให้ชีวิตเธอได้รับความเจ็บปวดจนไม่อยากที่จะมีชีวิตต่อ!” นัทชาล้มเลิกที่จะอธิบาย หลังจากรอให้ทุกอย่างจบ จิรชัยได้ถ่ายรูปตอนที่เธอนอนอยู่บนโซฟาไว้ “นัทชา ถ้าเดิฉันรู้ว่าเธอยังคงติดต่อกับทานวีร์อยู่อีก ฉันจะส่งรูปนี้ให้เขา” จิรชัยทิ้งท้ายประโยคนี้ไว้แล้วก็จากไป นัทชาขดตัวและหลับตาลง เธอนึกถึงสิ่งที่หมอที่นั่นพูดก่อนที่เธอจะกลับประเทศ “คุณใช้จ่ายกับร่างกายของคุณมากขนาดนี้ เหมือนกับฆ่าตัวตาย ถ้าเกิดผ่าตัดเสียตอนนี้ คุณยังคงมีความหวังในการรักษา ถ้าคุณดึงเวลาไปอีก2เดือนก็คงจะไม่มีหวังแล้ว” นัทชาจ้องมองไปยังโซฟาตรงหน้าเธออย่างเฉยเมย ถ้าเกิดเธอตายแล้ว จิรชัยจะตกใจไหมนะ? หลังจากเธอตาย ผู้ชายคนนั้นจะคิดถึงเธอในคืนเงียบสงัดไหมนะ? นึกขึ้นได้ว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งที่รักเขาโดยที่ไม่คำนึงถึงสิ่งใดเลย ในตอนนั้นเขาจะรู้สึกเสียใจสักนิดไหมนะ? ถ้าเกิดมี งั้นการตายของเธอก็คงจะคุ้มค่าแล้ว อย่างไรก็ตามเพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ เธอก็จะโดนจิรชัยทรมานและรังเกียจก็เท่านั้น เขาจะไม่ปล่อยเธอไป เขาจะทรมานจนเธอตาย...... นัทชารู้ เขาเป็นคนพูดจริงทำจริง เขาจะให้อภัยเธอ กี่ปีมานี้ที่เธอเจ็บปวดทุกข์ทรมาน สู้ไม่ได้กับที่เธอโล่งใจแบบนี้ เรื่องต่างๆค่อยๆจบลง หลังจากเรื่องรูปพวกนั้น ทัศนคติที่จิรชัยมีต่อเธอยิ่งหยาบคายและแย่ลง นัทชาไม่อยากอธิบาย แต่การไม่พูดของเธอ ทำให้ผู้ชายคนนั้นยิ่งปฏิบัติกับเธอแย่ขึ้นทุกที ยิ่งไปกว่านั้นวันแต่งงานของจิรชัยและดารินทร์ใกล้เข้ามาแล้ว นัทชารู้สึกร้อนรนและเป็นกังวล ประมาณว่าเป็นความตึงเครียดก่อนแต่งงาน ในที่สุดเขารักและถนอมดารินทร์ ตอนนี้กำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงที่รักที่สุด ก็มำให้เครียด...... กลางดึกในงานแต่งงานจิรชัยปลีกตัวออกมาจากคฤหาสน์ นัทชานอนหลับขดตัวอยู่ แต่ทันใดนั้นโทรศัพท์ก็มีเสียงดังขึ้น เป็นเบอร์แปลกๆที่เธอไม่คุ้น