ตอนที่ 9 เธอท้องแล้ว

ตอนที่ 9 เธอท้องแล้ว นัทชาชะงักไปครู่หนึ่งแล้วมือก็หลุดเป็นอิสระ แต่ทานวีร์คว้าไว้แน่นไม่ยอมปล่อยและพูดต่อ “ฉันได้ยินมาว่าจิรชัยกำลังจะแต่งงานแล้ว เธอกับเขา......จบกันแล้วใช่ไหม? นัทชา......ถ้าเธอต้องการ ฉันจะพาเธอไปจากที่นี่” ในที่สุดเขาก็รวบรวมความกล้าและพูดความลับที่เก็บซ่อนไว้ในใจมาหลายปีออกไป “ฉันชอบเธอมาหลายปีแล้ว แต่ที่ผ่านมาในสายตาเธอมีเพียงแค่จิรชัย ฉันไม่กล้าเข้าไปรบกวนเธอ แต่ตอนนี้......เขากำลังจะแต่งงานแล้ว เธอก็ควรปล่อยมือจากเขาได้แล้ว ให้ฉัน ให้โอกาสฉันได้เป็นคนมอบความสุขให้เธอเถอะ” นัทชารู้มาตลอดว่าทานวีร์คิดแบบนั้นกับเธอจริงๆ เธอรีบปล่อยมือของทานวีร์ “ขอโทษนะ ฉันทำไม่ได้......แม้ว่าจิรชัยกำลังจะแต่งงาน แต่เขาก็ยังเป็นคนที่ฉันชอบที่สุดในหัวใจ และฉันก็ไม่คิดจะทิ้งเขา” ความรู้สึกของทานวีร์มืดลง แววตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด นัทชาเดินจากไปเพียงไม่กี่ก้าวก็พูด “วิกฤตของตระกูลหันมณีในครั้งนี้ ฉันจะพยายามช่วยแก้ไขปัญหา แล้วก็หลังจากนี้ขอให้นายอยู่ห่างๆฉันไว้ ฉันไม่อยากให้นายต้องเหนื่อยและยิ่งไม่อยากให้นายรู้สึกลำบากใจ” พูดจบนัทชาก็เดินจากไป แต่เดินไปได้ไม่กี่ก้าวสายตาของเธอก็พร่ามัวเป็นสีดำ-เทาและเธอก็มองเห็นอะไรไม่ชัด “นัทชา เธอเป็นอะไรไหม?” ทานวีร์ถามด้วยความเป็นห่วง “ฉันไม่เป็นไร!” นัทชารีบตอบกลับไปทันที เธอกัดฟันอดทนกับอาการมองไม่เห็น เธออยากที่จะค่อยๆปลีกตัวจากไป แต่เพราะมองไม่เห็น ปลายเท้าของเธอก็ไปเตะเข้ากับซุ้มดอกไม้และหงายหลังไป “นัทชา!” ทานวีร์ตะโกนเสียงดังและพุ่งเข้ามากอดเอวของนัมชาไว้ “เธอเป็นอะกันแน่? เธอป่วยใช่ไหม ฉันจะพาเธอไปโรงพยาบาล!” “ฉันไม่เป็นไร นายปล่อยฉันได้แล้ว!” นัทชาพยายามที่จะผลักเขาออกไป เธอต้องรักษาระยะห่างกับทานวีร์เอาไว้ ไม่อย่างนั้นถ้าเกิดจิรชัยมาเห็นทั้งคู่อยู่ด้วยกันจบเห่แน่ ทานวีร์ไม่ต้องการบังคับจึงปล่อยมือเธอ แต่พอเขาปล่อยมือ ปลายเท้าของนัทชาก็เตะเข้ากับซุ้มดอกไม้และเกือบจะล้มอีกครั้ง “เธอมองไม่เห็นหรอ?” ทานวีร์ตกใจ “นัทชา เธอเป็นอะไรกันแน่?” “ทำไมฉันต้องให้นายมายุ่งเรื่องของฉันด้วย!” นัทชาตะโกน “ปล่อยฉัน!” “ไม่ ฉันทิ้งเธอไว้แบบนี้คนเดียวไม่ได้” ทานวีร์ยืนยันหนักแน่นกว่านัทชา เขากอดเธอไว้และพาไปที่รถของเขาโดยไม่สนว่านัทชาจะต่อต้าน เขาอุ้มเธอขึ้นรถแล้วพาไปส่งโรงพยาบาล พอถึงโรงพยาบาล สายตาของนัทชาก็ยังไม่ดีขึ้น เธอนั่งที่ม้านั่งตรงทางเดิน ตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกกลัว ถ้าเธอมองไม่เห็นแบบนี้แล้วชีวิตอีก2เดือนที่เหลือหล่ะ จะทำยังไง? ถ้าจิรชัยรู้ เขาจะสงสารเธอหรือ......หัวเราะเยาะเธอกันนะ? ผลตรวจออกมาอย่างรวดเร็ว นัทชาได้รับการช่วยเหลือจากทานวีร์พาเข้าห้องตรวจไปพบหมอ “คุณหนูนัทชา สภาพร่างกายของคุณตอนนี้ค่อนข้างซับซ้อนมาก......” หมอหยุดพูดชั่วครู่และคิดหาวิธีที่จะพูด “คุณตั้งครรภ์ได้สองสัปดาห์กว่าแล้ว แต่อาการเนื้องอกในสมองของคุณก็เริ่มแย่ลงอย่างรวดเร็ว ถ้าคุณไม่เข้ารับการผ่าตัดเพื่อรักษาตอนนี้ คุณจะอยู่ได้ไม่ถึง6เดือน” นัทชาตัวแข็งไปและจับไปที่หน้าท้องโดยไม่รู้ตัว เธอท้องแล้ว......เธอจำได้ว่าตัวเองกินยาทุกครั้ง แต่ไม่ได้คาดคิด......ว่าจะท้องแล้ว? กับสถานการณ์ตอนนี้ที่เธอท้อง เธอควรจะทำยังไง? เด็ก ไม่ควรเกิดขึ้นเลยและไม่สามารถเกิดออกมาได้ “เด็กคนนี้ไม่สามารถเก็บเอาไว้ได้ ดังนั้นเราขอแนะนำให้คุณทำแท้งและรีบเข้ารับการผ่าตัดรักษาเนื้องอกในสมองโดยเร็วที่สุด” นัทชาข่มตาลงและกลั้นน้ำตาเอาไว้ “ฉันจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างมากที่สุดก็แค่ 6 เดือนใช่ไหม? เด็กคนนี้ไม่ว่าจะใช้วิธีไหนก็ไม่สามารถให้กำเนิดได้ใช่ไหม?” หมอพยักหน้าด้วยความเสียใจ “ใช่ครับ 6 เดือนคือเวลาที่คุณจะมีชีวิตอยู่ต่อได้ถ้าให้ความร่วมมือรักษา ถ้าคุณจะเก็บเด็กไว้ อย่างมากที่สุดก็อยู่ได้แค่ 3 เดือน ยังไงเด็กก็ไม่สามารถเก็บได้” นัทชายิ้มเพียงเล็กน้อย ดีแล้ว เธอก็ไม่อยากให้เด็กเกิดมา เมื่อเธอตายแล้ว เด็กก็ไม่มีพ่อแม่ ไม่มีคนดูแล เธอก็ไม่สบายใจ “งั้นรบกวนหมอช่วยจัดการเรื่องทำแท้งให้ฉันด้วย”