ตอนที่ 10 เด็กที่ฉันจะกำจัด

ตอนที่ 10 เด็กที่ฉันจะกำจัด การดำเนินการถูกจัดขึ้นทันที นัทชากำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้นวมข้างนอกเพื่อรอให้พยาบาลเรียก ทานวีร์มอง "นัทชา ผมไม่รู้ว่าคุณป่วยหนักขนาดนี้......จิรชัยรู้ไหมว่าคุณกำลังจะตาย...... " นัทชาหลับตาลงและในที่สุดอาการมองไม่เห็นของเธอก็เริ่มดีขึ้น เธอสามารถมองเห็นได้ชัดขึ้นแล้ว "ฉันไม่อยากบอกเขา พูดไปก็ไม่มีความหมาย...... เขาจะไม่ทำให้ฉันเจ็บปวด ทานวีร์จับมือเธอทันทีและพูดว่า "ไปกับฉันที่ต่างประเทศ ฉันไม่ได้ต้องการบริษัท ถึงจิรชัยจะไม่ให้ทางเรา อยู่แค่ขายมันโดยตรง หลังจากนั้นก็ไปต่างประเทศเพื่อเริ่มการรักษาใหม่ หาหมอที่ดีที่สุดสำหรับเธอ ใช้แผนการรักษาที่ดีที่สุด แม้ว่ามันจะเป็นความพินาศฉันจะรักษาคุณอย่างแน่นอน! " นัทชาลดขนตาของเธอลงและพูดไม่ได้ว่านั่นเป็นความรู้สึกของปลอม มีคนที่ดีกว่าที่สามารถพายายไปถึงจุดหมายได้ซึ่งเป็นคนดีสำหรับนาย ทำไมทำหน้าอย่างนั้นหล่ะ...... น่าเสียดายที่มันสายเกินไป จิรชัยคนนี้แช่แข็งกระดูกและวิญญาณเธอไว้ไม่ให้ไปตกหลุมรักคนอื่น ยิ่งกว่านั้นเธอไม่คู่ควรกับทานวีร์เลย นัทชาส่ายหน้าและดึงมือของเธอกลับ "ฉันขอโทษ ... " "นัทชาถึงคิวคุณแล้ว!" พยาบาลตะโกน นัทชากดนิ้วของเธอบนท้องแล้วหายใจเข้าลึก ๆ แล้วลุกขึ้นเดินไปที่ห้องผ่าตัด นอนลงบนเตียงผ่าตัดและสายตาของเธอก็เห็นชัดขึ้น เธอเห็นแพทย์ทำแท้งกำลังเดินมา นัมชาจู่ ๆ ก็อยากที่จะมองไม่เห็นต่อไป จะได้ไม่ต้องเห็นภาพเด็กที่ถูกทำแท้ง ขอโทษนะ ที่รัก เธอมาถึงโลกได้อย่างแข็งแกร่ง แต่เธอต้องถูกฆ่าโดยแม่ของเธอ...... นัทชาหลับตาแล้วปล่อยให้น้ำตาไหล แต่ในเวลานี้ประตูห้องผ่าตัดก็เปิดออกทันที "นัทชา เธอกล้าดียังไง!!" เสียงโกรธของจิรชัยดังขึ้นทันที ใบหน้าของเขาอึมครึมและจ้องมองไปยังหญิงสาวหน้าซีดบนเตียง... นัทชาหัวใจเต้นแรง และลุกขึ้นนั่ง แล้วก็โดนจิรชัยจับข้อมือดึงออกจากเตียง "ซ่อนเด็กในท้องจากฉัน?" เขาคว้าแขนของเธอแล้วดึงเธอไปข้างหน้า เขาจ้องมองอย่างดุเดือดรุนแรง "นัทชา ฉันจะอนุญาตให้เธอทำแท้งเด็กแล้วหรอ?" สายตาของนัทชายังคงมีรอยคราบน้ำตาและเธอมองไปที่จิรชัยอย่างสับสน "คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันท้อง....... " เธอมองสลับกับทานวีร์ที่อยู่นอกห้องผ่าตัด เธอไม่คิดว่าจะเป็นเขาที่เข้ามา หัวใจของเธอเต้นเร็วและเธอมองออกไปอย่างรวดเร็ว ทานวีร์ถูกกักตัวไว้โดยบอดี้การ์ดของจิรชัย "เป็นห่วงชู้ของเธอ?" จิรชัยบีบมือของเธอแน่น, วิตกกังวลที่จะแย่งเธอ "เธอแยกจากฉันนานมาก หันกลับไปมองคนที่อยู่ในใจเธอ นัทชา ธุรกิจของเธอควรพอได้แล้ว! " "ฉันไม่มี ... " นัทชารีบอธิบายว่า "เราเพิ่งพบกันบนถนน คุณเข้าใจผิดเรื่องรูปก่อนหน้านี้ รูปเหล่านั้นเป็นรูปถ่ายเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาฉันไม่ได้ติดต่อเขาเป็นเวลาหลายปีที่แล้ว ฉันไม่เจอเขาเลยตอนฉันไปต่างประเทศ จิรชัยฉันไม่ได้มีความสัมพันธ์ใด ๆ กับเขาอย่างที่คุณคิด " นัทชาขอให้มองดูชายคนหนึ่งที่มีใบหน้าสีดำอยู่ข้างหน้าเธอ เธอรู้ว่ามันไม่ได้เป็นเวลาที่ดีที่จะขอร้อง แต่ถ้าเธอไม่ได้พูดตอนนี้เธอจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว ตอนนี้ชายคนนี้ไม่เห็นเธอเลย "คุณปล่อยบริษัทของตระกูลหันมณีไปได้หรือไม่ พวกเขาไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วย”" จิรชัยจ้องที่เธออย่างดุเดือดและในดวงตาสีเข้ม เลือดสีแดงก็ค่อยๆไหลออกมาอย่างช้าๆ นั่นเป็นการแสดงออกถึงความโกรธของเขา ผู้หญิงคนนี้เห็นเขาในห้องผ่าตัดทำแท้ง แต่ประโยคแรกที่เธอพูดกลับไม่ได้อธิบายถึงเรื่องที่เธอท้อง "นัทชา เด็กในท้องเธอ ใช่ลูกของฉันรึเปล่า?”"