ตอนที่ 11 เด็กไม่ใช่ของคุณ

ตอนที่ 11 เด็กไม่ใช่ของคุณ เพียงตำพูดเดียวก็ทำให้นัทชาหยุดนิ่งไป ดวงตาที่แหลมคนของจิรชัยจ้องมาที่ดวงตาของนัทชาอย่างดุเดือดพูดด้วยความเยือกเย็น "แอบฉันทำแท้ง แถมหน้าประตูห้องผ่าตัดยังมีชายชู้ของเธอเฝ้าอยู่อีก และประโยคแรกหลังจากเจอหน้ากัน เธอกลับไม่พูดถึงเรื่องที่เธอท้อง แต่กลับขอร้องให้ชายชู้ของเธอ นัทชาเด็กในท้องนั้น ใช่ลูกของฉันรึเปล่า? " แววตาของนัทชาสั่นและน้ำตาไหลออกมา ทำให้ใบหน้าที่ซีดเซียวของเธอเปียก เขามักจะสงสัยเธอ "ใช่หรือไม่ใช่ แล้วมันเกี่ยวกันยังไง? ยังไงคุณก็คงให้ฉันกำจัดทิ้งอยู่ดี!” ดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตาของนัทชาจ้องไปที่ตาของจิรชัย "ไม่ใช่หรอ? คุณก็คงไม่ให้ฉันให้กำเนิดเด็กคนนี้ออกมา!" "ฉันไปพูดอย่างนั้นตั้งแต่เมื่อไร?" เขาแค่รู้สึกว่าเด็กเป็นเรื่องยุ่งยาก ดังนั้นเขาจึงบอกให้เธอกินยาและไม่ต้องการให้เธอท้อง แต่ถ้าเธอท้อง........ ทำไมเขาจะไม่เอา? นั่เป็นสายเลือดของเขา เด็กในท้องของเธอนั้นคือลูกของเขา แต่ ...... "แต่เด็กคนนี้ในท้องของเธอเป็นสายเลือดของฉันจริง ๆ เหรอ?" จิรชัยพูดอย่างโหดเหี้ยม "ในเวลานั้นเธอตั้งท้องสองสัปดาห์ครึ่ง เธอยังสามารถไปต่างประเทศ นัทชา เธอบอกฉันว่าเธอกำลังตั้งท้อง นั่นใช่ลูกของฉันหรือเปล่า " หัวใจของนัทชารู้สึกเจ็บปวดและเธอถามเขาพร้อมกับร้องไห้ "ถ้าฉันตอบว่าใช่คุณจะให้เขาเกิดมาไหม?" จิรชัยตอบโดยไม่ต้องคิด "ทำไมจะไม่ให้เกิดมาหล่ะ? นั่นคือลูกของฉันนะ!" นัทชารู้สึกว่าหัวใจของเธอถูกบีบอย่างรุนแรงและรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง เธอไม่รู้ว่าเธอควรจะมีความสุขหรือเศร้ากันแน่ เขาไม่ได้เกลียดเธอและลูกของเขา แต่ ...... เธอไม่มีเวลามากพอที่จะให้กำเนิดเด็กคนนี้ ...... นับตั้งแต่วินาทีที่เธอตั้งท้องเด็กคนนั้นก็ถูกกำหนดให้เกิดออกมาไม่ได้แล้ว ขอโทษ นัทชาหลับตาปิดกั้นความเศร้าและความสิ้นหวังจากแววตาของเธอ ขอโทษนะลูก ขอโทษนะ ......จิรชัย "ไม่" เธอหลับตาแล้วพูดว่า "เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกของคุณ" จิรชัยชะงักไปครู่หนึ่งจากนั้นก็ปล่อยมือของเธอ ขาของนัทชาตกลงมาบนพื้นอย่างนุ่มนวล เธอก้มหน้าของเธอน้ำตาร่วงหล่นกระทบกับพื้น "เพราะเด็กคนนี้ไม่ได้เป็นลูกของคุณฉันจึงแอบ......กำจัดลับหลังคุณ" เธอกล้ำกลืนคำพูดที่ขมขื่นและเลวร้ายอย่างเงียบ ๆ เพียงเพราะไม่อยากให้จิรชัยรู้สึกปวดใจกับเด็กคนนี้ และยิ่งไม่อยากให้เขารู้ ว่าเธอ......จะตายในไม่ช้านี้ "ฉันมีเธอจริงๆ นัทชา" จิรชัยเอ่ยปากของเขายิ้มแล้วพูดซ้ำ "ฉันมีเธอจริงๆ" "จิรชัย!" ทานวีร์ตะโกนอยู่ข้างนอกวอร์ด "ยังไงคุณก็กำลังจะแต่งงานทำไมต้องกังวลกับนัทชาเช่นนี้ คุณจะทำให้ภรรยาและ นัทชาของคุณเชื่อมั่นในอนาคตเช่นนี้ได้อย่างไร คุณไม่สามารถใจกว้างได้ขนาดที่จะปล่อยให้นัทชาไป? " แววตาที่อึมครึมของจิรชัยมองดู ทานวีร์อย่างเย็นชา เขาหันไปพูดกับหมอและพยาบาลที่ยืนอยู่ฝั่งเขา "เอาเด็กที่อยู่ในท้องของผู้หญิงคนนั้นมาให้ฉัน อย่าให้ยาชาแก่เธอ ทันทีที่เธอทำแท้ง เธอจะได้จำความเจ็บปวดจากการทำแท้งได้" เขาเสร็จก็ก้าวเท้าเดินออกไป หยุดเมื่อเดินผ่านทานวีร์ ดวงตาที่มืดและมืดตั้งแต่ต้นจนจบไม่ได้ดูถูกเขาเลย ดูเหมือนว่าเขาไม่สมควรได้รับภาพรวมเลย "ทานวีร์ บริษัทตระกูลหันมณีของคุณและคุณพ่อแม่ของคุณ ฉันจะไม่แสดงความเมตตา" หลังจากพูดประโยคสุดท้ายจบเขาก็จากไปโดยไม่หันกลับมามอง "จิรชัยคุณจะต้องเสียใจ!" ทานวีร์ตะโกน "วันหนึ่งคุณจะเสียใจกับทุกอย่างที่ทำกับนัทชาตอนนี้คุณเป็นคนตาบอด คุณไม่เห็นความจริงและคุณไม่เห็นสิ่งที่นัทชาทำให้คุณจากใจ จริง ๆ คุณไม่คู่ควรกับ...... อุ๊ก!" เขายังตะโกนไม่เสร็จ เขาก็ถูกเตะเข้าที่ท้องโดยบอดี้การ์ดที่ด้านข้างเพื่อไม่ให้เขาพูด หลังจากโดนซ้อม ทานวีร์ก็ปกป้องศีรษะไม่ให้โดนที่ใบหน้า .......