ตอนที่ 12 ฉันไม่รักคุณ

ตอนที่ 12 ฉันไม่รักคุณ ในห้องผ่าตัดนัทชารู้สึกได้ถึงเครื่องมือที่อยู่ในท้องของเธอและใบหน้าของเธอเจ็บปวดเป็นอย่างมาก มือกำกับเตียงไว้แน่น ใช่เธอควรจำความเจ็บปวดนี้ เธอขอโทษลูก และความเจ็บปวดเหล่านี้เป็นสิ่งที่เธอสมควรได้รับ เลือดไหลลงมาตามขาของเธอ เธอรู้สึกเวียนหัวและเป็นลมระหว่างผ่าตัด การที่เธอหลับไปทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจและโศกเศร้า ในความฝันมีเด็กทารกร้องไห้อยู่เสมอและใบหน้าที่เย็นชาและเศร้าหมองของจิรชัย...... เธอตื่นขึ้นมาจากฝันร้าย ข้างเตียงมีใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยฟกช้ำของทานวีร์ "นัทชาในที่สุดเธอก็ฟื้นขึ้นมา!" ทานวีร์จับมือเธอทันที "เธอหลับไปทั้งวันทั้งคืนทำให้ฉันกลัวว่าเธอจะตาย ...... " ร่างกายของนัทชานั้นรู้สึกหนักและอ่อนแรงมาก รู้สึกลำบากที่จะลุกขึ้นนั่ง เมื่อเห็นรอยช้ำบนใบหน้าของทานวีร์ เธอไม่สามารถไม่รู้สึกผิดได้เลย "ขอโทษที่รบกวนคุณอีกครั้ง ... " ทานวีร์ส่ายหน้าและจับมือนัทชา "นั่นไม่สำคัญนัทชา เธออยากไปกับฉันตอนนี้หรือไม่ เธอไม่มีเวลาแล้วเธอต้องเดินทางไปต่างประเทศเพื่อรับการรักษาทันทีและให้ฉันพาเธอไป ตกลงไหม?” นัทชาจำคำเตือนก่อนที่จิรชัยจะออกไปได้อยู่ หากเธอยังคงติดต่อกับทานวีร์อยู่ เขาจะทำ ...... แน่นอน "ไม่ ... " นัทชาดึงมือเขาออกมาอย่างแรง "ทานวีร์ได้โปรดอย่ามาเจอฉัน ในอนาคตนายไม่สามารถเป็นคนที่ฉันรักได้ ไม่ว่าจิรชัยจะปฏิบัติต่อฉันอย่างไรฉันก็รักเขา ตลอดชีวิตที่เหลือของฉัน ฉันแค่อยากใช้เวลากับเขา ...... ดังนั้นการพบเจอนายทำให้ฉันรู้สึกเบื่อหน่าย " ทานวีร์ค่อยๆปล่อยมือของนัทชาการแสดงออกของเขาหายไป "ฉันขอโทษ ...... " เขาขยับริมฝีปากราวกับว่ามีหลายพันคำที่จะพูดและในตอนท้ายของริมฝีปากมันก็ยังคงเป็นประโยคที่หนัก "ฉันขอโทษ" นัทชาหลับตาลงและไม่พูดอะไร แต่คนที่ควรกล่าวขอโทษจริงๆคือเธอมากกว่า "งั้นฉัน ......จะออกไปเดี๋ยวนี้" เขายืนขึ้นแล้วกล่าวคำอำลาอย่างระมัดระวัง นัทชาไม่ลืมตาและไม่ตอบคำถาม รอยเท้าอันหนักหน่วงของการจากไปของทานวีร์ในที่สุดก็ดังขึ้นในหูของเธอ นัทชาเปิดตาของเธอและมองดู ดวงตาของเธอก็แดงด้วยความเงียบ ขอโทษหากในอนาคตเธอยังมีชีวิตอยู่ เธอจะตอบแทนความรักของเขา ....... นัทชาอยู่ในโรงพยาบาลเป็นเวลาสามวันก่อนที่จะได้ออก ในเวลานี้มีเพียงสามวันก่อนงานแต่งงานของจิรชัย เธอกลับไปที่วิลล่าและอาศัยอยู่คนเดียว บางทีเขาอาจกำลังยุ่งอยู่กับงานแต่งงาน จิรชัยไม่ได้มาหาเธอสักครั้งในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมายกเว้นข่าวงานแต่งงานในหนังสือพิมพ์เขาไม่มีข่าวเลย ในเวลาเดียวกันเนื้องอกในสมองของนัทชาก็แย่ลง สามวันต่อมาในวันที่จิรชัยจัดงานแต่งงานเธอมองไปที่หนังสือพิมพ์และเลือดกำเดาไหลออกมาอย่างรวดเร็วทำให้หนังสือพิมพ์ชะงัก เธอลุกขึ้นอย่างรีบเร่งเพื่อดึงกระดาษชำระ แต่ทันทีที่เธอยืนขึ้นดวงตาของเธอดำคล้ำและเธอก็หมดสติ คนรับใช้ในบ้านต่างตกใจ นัทชาหมดสติในเวลาสั้น ๆ เขาตื่นมานานกว่าสิบนาที แม่บ้านก็กลัวและเธอกล่าวซ้ำว่าเธอจะพานัทชาไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจร่างกาย “ ฉันไม่เป็นไร ฉันไม่ต้องไปโรงพยาบาล” เธอปฏิเสธแม่บ้าน, ไปข้างบนคนเดียวและล้างเลือดบนใบหน้าของเธอ เงยหน้าขึ้นมองดูใบหน้าที่ซีดเซียวของเธอในกระจกเธอลดขนตาของเธอลงอย่างอ่อนโยนรู้สึกลึกล้ำว่าพลังของเธอกำลังผ่าน ...... เธอไม่มีเวลาแล้ว ทีนี้ถ้าฉันไปต่างประเทศเพื่อรับการรักษาอีกครั้งบางทีใบหน้าของฉันอาจดูดีขึ้นกว่านี้ แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้ จิรชัยสั่งห้ามเธออย่างสมบูรณ์โดยไม่แม้แต่จะทิ้งโทรศัพท์มือถือไว้ นัทชายิ้มอย่างขมขื่นและออกจากห้องน้ำ เธอกำลังจะงีบหลับและหลีกเลี่ยงการจัดงานแต่งงานที่รายงานอย่างท่วมท้นชั้นล่างมีเสียงดัง "นัทชา! นัทชา! ฉันต้องการพบคุณ!" หญิงวัยกลางคนตะโกนด้วยเสียงที่คุ้นเคย นั่นคือเสียงแม่ของทานวีร์กำลังตะโกน นัทชาตกใจและรีบลงบันได เมื่อนางทาน เห็น นัทชาเธอผลักแม่บ้านออกไปเดินโซเซและรีบไปคุกเข่าที่เท้าของนัทชาร้องไห้ "นัทชาโปรดช่วยทานวีร์กับพ่อของเขาด้วย การหลีกเลี่ยงภาษีและการทุจริตทั้งคู่ถูกจับที่สถานีตำรวจ ......”