CHAPTER 8 ใกล้   1/    
已经是第一章了
CHAPTER 8 ใกล้
ดวงตาคมอยู่ใกล้เกือบจะติดปลายจมูก เฮ้ยยย... และดูนิ่งไปทั้งหน้าแต่แฝงความขบขันเอาไว้ หล่อดี แต่หล่อไป ฉันไม่ชอบเลย เอะ....แล้วทำไมมันรู้สึกอึดอัดแบบแปลกๆ หายใจไม่ค่อยออก และเมื่อก้มดูว่าจินอุ้มฉันตรงไหนก็ต้องแดดิ้น มือของจินกุมอยู่ที่อกสองข้างของฉันอย่างกับตะปบไว้! นี่ฉันร่วงลงมาท่าไหนกันเนี่ย! เพราะงั้นตอนนี้จินเลยหน้าไม่นิ่งไง ตาโตกว่าทุกที มือที่ขยุ้มตรงนั้นมันทั้งแข็งแกร่งและร้อนจนเหมือนจะละลายเนื้อฉันให้มือนั้นทะลุเข้าไปถึงหัวใจ อาจจะลึกกว่านั้นอีก ไม่รู้สิ แต่มันเหมือนว่ามือนั้นทะลุเข้าไปขยุ้มหัวใจฉันไว้แล้วไง! “อ๊าย!!!!” แล้วฉันก็นึกได้ว่าฉันกับจินมาอยู่ในเพ้นท์เฮาส์ด้วยกันครบหนึ่งอาทิตย์แล้ว เวลาช่างผ่านไปไว! เย็นวันต่อมา ซ่า! ยูมิวักน้ำสาดหน้าฉัน “หยุดนะยูมิ!” “ฮ่าๆๆ คอนโดนี้สุดยอดไปเลยน้า มีสระน้ำสุดหรูที่ชั้นกลางให้ด้วย” “ชอบเหรอ งั้นมาเที่ยวหาฉันบ่อยๆ ล่ะ” “ได้เหรอ” “ได้สิ อยากให้มานอนกับฉันด้วยซ้ำ เตียงฉันใหญ่มากนอนสามคนยังได้ เล่นน้ำเสร็จจะพาขึ้นไปดูนะ” เตียงของฉันใหญ่ขนาดแปดฟุต เรียกเล่นๆ ในภาษาเฟอร์นิเจอร์ว่าควีนไซส์ ใหญ่กว่าคิงไซส์ที่เล็กกว่า แสดงว่าราชินีใหญ่กว่าราชา และผู้หญิงยิ่งใหญ่กว่าผู้ชาย คิดแบบนี้แล้วรู้สึกดีนะ นี่ยังไม่นับเตียงขนาดเดียวกันของจินและเฟอร์นิเจอร์น่าใช้อีกหลายไอเท็ม แต่เมื่อพูดถึงจินคนนั้น เป็นเพราะเขานั่นแหละฉันถึงชวนยูมิมาอยู่เป็นเพื่อนด้วย เพราะการที่ผู้หญิงกับผู้ชายต้องมาอยู่ห้องเดียวกันมันไม่เหมาะไง ถึงจะไม่มีอะไรกันก็เหอะแต่ฉันน่าจะหาเพื่อนมาอยู่ด้วยบ้าง อีกอย่างฉันก็เหงาๆ ด้วย ยูมิเป็นเพื่อนสนิทของฉันมาตั้งแต่สมัยมัธยมแล้ว ตลอดมาฉันกับยูมิคุยกันทุกเรื่องรวมทั้งเรื่องความรัก ฉันไม่เคยเข้าใจว่าทำไมตั้งแต่สมัยนั้นแล้วผู้หญิงที่สวยอย่างยูมิต้องอกหักทุกที ถ้าหากไม่เทเขาก่อนก็จะถูกเทในสัดส่วนพอๆ กัน บอกแล้วว่าโลกนี้มันออกจะแปลกๆ ก็เหมือนกับที่ตึกระฟ้าประดับแสงสีที่เต็มไปด้วยความมืดใต้ตึก ผิดกันอย่างสิ้นเชิงกับที่เห็นภายนอกหรือจากมุมบน ยูมิคบผู้ชายป๊อบมาหลายคน หมายถึงแค่การคบกันนะ ไม่ใช่เซ็กซ์ แต่น่าแปลกที่เธอเข้ากับแฟนแต่ละคนไม่ค่อยได้ ล่าสุดถูกบอกเลิกสองครั้งติดกัน มิคามิแฟนคนที่ห้าบอกเลิกกับเธอเพราะเขากลายเป็นหนุ่มวาย ส่วนคุรามะแฟนคนล่าสุดทิ้งเธอเพราะเธอจับได้ว่าเขามีกิ๊กแล้วถ่ายรูปโพสต์ประจานเขา ‘พวกผู้ชายน่ะเลวหมด’ เธอบ่นกับฉันเป็นประจำ และฉันก็ไม่เคยขัดเธอแต่มักเออออไปด้วยเพื่อให้เธอสบายใจ ขวับ! อยู่ๆ ยูมิหันจ้องมองฉันด้วยสายตาแปลกๆ “มองอะไรฮะ” “เอริกะอกเธอใหญ่ขึ้นนะ เหมือนลูกบอลเลย” เธอจิ้มหน้าอกฉันด้วยตอนที่พูด “เฮ้ย จะบ้าเหรอ!” ฉันยันหน้ายูมิหงายจากริมสระตกน้ำไป “ฉันพูดจริงน่า ถ้าใส่บราไซส์เดิมอยู่ละก็ไม่ได้แล้วนะ” เธอโผล่จากน้ำแล้วปีนขึ้นมาที่ขอบอีก “ที่จริงทุก 6 เดือนผู้หญิงอย่างเราควรเช็คไซส์หน้าอกตัวเองแล้วเลือกบราให้ถูกเบอร์รู้ไหม” งี้แหละ เพราะเป็นเพื่อนสนิทหรอกถึงคุยเรื่องพวกนี้ได้ “ทำไม นี่ชมฉันว่าสวยขึ้นเหรอ” ฉันยื่นหน้าให้ “อือ ก็งั้นแหละ ดูดิ ผู้ชายทั้งคอนโดชะโงกลงมามองเลยนะ” “เห?” ฉันมองสูงขึ้นไป มีคนจากหน้าต่างหลายห้องชะโงกลงมา ผู้ชายทั้งนั้น เฮ้ย! “บ้าเหรอ เขาก็แค่ดูวิวสระน้ำเท่านั้นล่ะ” ฉันจะผลักยูมิตกน้ำอีกรอบแต่ครั้งนี้เธอฉลาดหลบทัน “ไม่หรอก พวกเขาแค่ไม่กล้าบอกว่าเธอสวยน่าฟัดน่ะสิ” ล้อฉันไม่เลิกอีก “ยูมิ!” ฉันกระโดดปล้ำเพื่อนด้วยความหมั่นไส้ “ยัยเพื่อนตัวแสบปากมาก!” “อ๊าก หยุดบีบคอฉัน ไอ่เพื่อนโหดเอริกะ!” แล้วเราก็ฟัดกันตกสระจนน้ำใสกระจุยกกระจาย อยู่กับยูมิถึงจะไร้สาระไปบ้างแต่ก็สนุกดีจริงๆ ซ่า! Jin’s Part จากหน้าต่างเพ้นท์เฮ้าส์มองลงไปที่สระ... นั่นมันรูมเมทผมนี่ ชวนใครมาเล่นด้วยก็ไม่รู้ ทำตัวไร้สาระเป็นเด็กๆ ไปได้ มองไปรอบๆ ก็เห็นว่าผู้ชายหลายห้องชะโงกมองอยู่จนแทบจะตกตึกตาย คงเพราะเธออยู่ในชุดบิกินี่ตัวเล็กๆ ที่ทำให้เห็นสัดส่วนชัดเจน เส้นผมยาวสยาย สำหรับไอ้พวกชะโงกมองคงไม่มีอะไรในเพ้นท์เฮ้าที่จะเป็นอาหารตาได้ดีกว่านี้แล้ว แต่จะว่าไปทำไมรูมเมทนี่เซ็กซี่ขนาดนี้วะ ทั้งตัวไม่มีตำหนิ แต่ความสวยของเธอบางทีก็นำความยุ่งยากมาให้เธอไม่ใช่หรือไง ผิวสีขาวที่ดูเหมือนเจ้าหญิงหิมะแบบนั้น... น่ารำคาญจริงๆ
已经是最新一章了
加载中