CHAPTER 22 กลัว?
“ไม่มีวัน” ฉันตอบ
เพื่อให้ได้ทุกอย่าง...
แล้วเรียวนิ้วทะลุเข้าไปในร่างกาย
“อื้อ!!!”
ฉันดีดร่างเมื่อความเจ็บแล่นปราด ริมฝีปากร่างสูงจูบปิดริมฝีปากฉันและกั้นเสียงร้องไว้ ซอกขาเจ็บราวถูกเหล็กเสียบทะลุและคาอยู่ ฉันสะท้านรุนแรงและราวถูกพรากลมหายใจ
แฮ่ก...!
เจ็บ...
ทั้งที่จินทำอย่างอ่อนโยนที่สุดแล