บทที่ 57 เธอช่างน่าขำจริงๆ   1/    
已经是第一章了
บทที่ 57 เธอช่างน่าขำจริงๆ
บทที่ 57 เธอช่างน่าขำจริงๆ พอออกมาจากห้องเสิ่นเฉียวก็กลับเข้าประจำโต๊ะทำงานของเธอ พอนั่งลง เธอกุมมือไปที่เมาส์ จึงพบว่ามือของตัวเองสั่น แม้ขนาดจะจับเมาส์เลื่อนนิ่งๆ ก็ทำไม่ได้ เธอเป็นอะไรกันแน่ เย่โม่เซินพูดออกมาแบบนี้ ก็เป็นคำพูดปกติของเขาไม่ใช่หรอ ทั้งๆ ที่รู้ดีว่าเขาไม่ชอบตัวเองเท่าไหร่ แต่บางท
已经是最新一章了
加载中