บทที่217 กลมกะทัดรัด   1/    
已经是第一章了
บทที่217 กลมกะทัดรัด
บทที่217 กลมกะทัดรัด “ฉันเหรอ? ”เสิ่นเฉียวชะงัก “มันไม่ใช่ที่แกมองอยู่เหรอ? ” “ฉันมองแทนแกยังไงหล่ะ? ” เสี่ยวเหยียนส่งสัญญาณให้เธอรับต่างหูในขณะที่พนักงานขายก็คอยตามมองอย่างใคร่รู้ สายตาทุกคู่ในร้านจับจ้องมาที่เธอ ใบหน้าของเสิ่นเฉียวซีดเผือด ปฏิเสธขึ้น “ไม่เอาหรอก ฉันไม่ใส่ๆ ” “ไอ้หยา ถ้าแกไม่ชอ
已经是最新一章了
加载中