บทที่114 ขาดสติ
บทที่114 ขาดสติ
ฉีจ้านโหวครุ่นคิดสักครู่ \"ลูกกำลังหมายความว่า?\"
รอยยิ้มเหมือนผู้ชนะเผยขึ้นบนใบหน้าฉีเทียนเฉิง \"ค่อยๆต้อนให้จนมุมไงครับ!\"
ฉีจ้านโหวไม่ได้อธิบายอะไรต่อ จากนั้นก็นึกอะไรขึ้นได้ คิ้วที่ขมวดเข้าหากันค่อยๆคลายออก เขาพยักหน้าตอบ \"ณ ตอนนี้ก็ต้องปล่อยให้เป็นแบบนี้ไปก่อน ตอนนั้นคุณพ่อก