บทที่336 ฝันร้าย
บทที่336 ฝันร้าย
ถ้าหากเธอปฏิเสธไปอย่างตรงไปตรงมา เขาในฐานะที่เป็นพี่ชายก็คงจะเสียใจ
ดังนั้นสุดท้ายแล้วเสิ่นเฉียวจึงไม่ได้เอ่ยพูดอะไรออกมา จึงถือว่าเป็นการยอมรับไปโดยปริยาย
หานชิงไม่ได้ใช้เวลาอยู่นาน หลังจากที่เห็นว่าเธอกินข้าวต้มเสร็จแล้วนั้น เขาก็กลับออกไป โดยก่อนที่จะไปจึงเอ่ยขึ้นมา : “ฉันส่งค